Bústaður varaforseta Bandaríkjanna

Sjaldan hefur varaforseti Bandaríkjanna verið eins mikið í sviðsljósinu og þessa dagana.  Kamala Harris virðist hafa misst tiltrú starfsmanna sinna, samflokksmannna og Bandaríkjamanna almennt. Svo mjög, að hún hefur mælst með lægsta fylgi varaforseta frá upphafi. Það er í sjálfu sér afrek, því að formlega séð gegnir hún engum opinberum skyldum, nema þeim sem forsetinn færir honum.  Þau verkefni sem hún hefur fengið í hendurnar hafa reynst henni ofviða og ber landamæravandinn hæst og virðist það mál vera að leysast með dómsúrskurði, ekki aðgerðum hennar.

En fæstir vita nokkuð um þetta embætti. Hvar til dæmis býr varaforseti Bandaríkjanna. Hér kemur fróðleiksmoli.

Með skrifstofur sínar staðsettar á lóð Hvíta hússins, hafa varaforsetar síðan Walter Mondale búið með fjölskyldum sínum á lóð United States Naval Observatory (stjörnustöð bandaríska sjóhersins) í hvítu húsi.

Hvíta nítjándu aldar húsið við Number One Observatory Circle í norðvesturhluta Washington, DC var byggt árið 1893. Húsið var upphaflega ætlað yfirmanni USNO og var svo yndislegt að árið 1923 rak yfirmaður sjóhersins yfirmann stöðvarinnar út svo hann gæti flutt inn sjálfur.

Sögulega séð bjuggu varaforsetar og fjölskyldur þeirra á eigin heimilum, en kostnaður við að tryggja þessar einkaíbúðir jókst verulega með árunum. Að lokum, árið 1974, samþykkti þingið að endurbæta húsið í sjóherstöðinni sem heimili varaforsetans. Þar býr Kamala Harris nú.

Um landamæradeilu Rússa og Úkraníumanna - pólitísk refskák

Ummæli Pútíns þann 4. desember 2021 um að hann vildi ræða og festa í samning stöðvun útþenslu NATÓ í austurvegi eru skýr merki um að hann var að "pluffa" með tilfærslu herliðs við landamæri Úkraníu. Hann veit sum sé vel, að þar með lokast fyrir gasflutningar í vesturveg (Þýskaland að mestu leyti) og það er of stórt högg fyrir Rússland. Það eru ekki bara Þjóðverjar sem eru háðir gasi, heldur líka Rússar. Þjóðverjar munu án vafa snúa baki við gasi Rússa (kannski ekki á augnabliki en á nokkrum árum). Bara pluff eða plat á íslensku.

Liðsflutningarnir við Úkraníu eru til þess fallnir að hræða auðhræðanlegu stjórn Joe Biden, þar sem enginn stjórnar í raun.  Joe Biden er aut terrum í raun og því hægt að skrifa hvað sem er á það blað. Hann bregst hræddur við og Pútín fær sínu fram, sem er að herir Atlantshafsbandalagsins halda sig í hundruð kílómetra fjarlægð frá rússneskum landamærum.

Svo er það spurningin um evrópsk landamæri

Ekker er eins seigfljótandi og evrópsk landamæri sem breytast nokkrum sinnum á hverri öld. Meir segja á seinni hluta 20. aldar, þegar menn náðu að breyta landamæri Júgóslavíu með stríði. Síðast með innlimun Krímskaga inn í Rússland.

Svo að það sé á hreinu, landamæri eldri en frá 19. öld gilda ekki. Ef svo væri ekki, þá væri Ítalía og Þýskaland ekki til eða Ísland. Margt annað sem ákvarðar landamæri, t.d. saga, tunga og menning og tilfinningin að tilheyra ákveðinn hóp.

T.d. gætu Vestmannaeyjingar haldið fram að þeir tilheyri ekki Íslandi. Á hvaða forsendum?......ef þið fylgdu þessum punktum, vissuð þið ekki svarið. En það er einfalt. Sjálfur Danakonungur hafði Vestmannaeyjar sem sérstakt skattlén og hann talaði um Vestmannaeyjar og Ísland í sitthvoru lagi, enda sitthvor skattlén. Saga Vestmannaeyja er um margt einstök, en það sem sameinar Vestmannaeyinga við meginlandið er eftir sem áður, tunga, mennning (norræn) og arflegð.

Ekkert er eins fljótandi og landamæri í Evrópu. Endalaust hægt að fara í stríð út af landaskika.

Pútín kann leikinn.

Leynilegt stríð: Mossad blekkti fremstu íranska vísindamenn til að sprengja eigið kjarnorkuver í loft upp

Það er ýmislegt í gangi út í hinum stóra heimi sem Íslendingar fá engar fréttir af.  Fáir hugsa út í það dags daglega að það er í gangi kalt stríð í Miðausturlöndum.

Tvær andstæðar blokkir, gráar fyrir járnum, hafa myndað bandalög að því virðist eftir trúarlínum. Annars vegar er það Íran fremst í flokki en hins vegar Sádi Arabía með sína fylgihnetti. Ísrael virðist hafa skipað sér í lið með Sádum, samanber Abramham friðarsamkomulagið. Joe Biden hefur alveg hunsað það og gengið óbeint í lið með andstæðingum Sáda og Ísraela, Írönum. Það er gert með því aflétta efnahagsþvinganir sem stjórn Donald Trumps beitti landinu með góðum árangri. Nú á að fara friðþægingarleiðina, sem allir raunsæir menn sjá að gengur ekki, því að Íranir hafa haldið áfram, ef ekki ljóst, þá leynt með sína kjarnorkuvopnaáætlun.

Þetta kom berlega í ljós í þremur leyniaðgerðum leyniþjónustunnar Mossad.

Sagan er eftirfarandi: Fyrr á þessu ári, í apríl, fékk ísraelska leyniþjónustan Mossad til liðs við sig helstu íranska vísindamenn og blekkti þá til að trúa því að þeir væru að vinna fyrir alþjóðlega andófsmannahópa, til að framkvæma leynilega aðgerð sem fól í sér að sprengja þeirra eigin kjarnorkuver. Í frétt frá Jewish Chronicle kemur fram að allt að tíu vísindamenn hafi verið ráðnir til að eyðileggja Natanz kjarnorkuverið.

Þessi opinberun kemur sem eitt af þremur skemmdarverkum sem sögð hafa verið tengd Mossad þegar sprengiefni var komið fyrir í Natanz.

Aðgerðin leiddi til eyðileggingu á nærri 90% af skilvindum kjarnorkuversins. Þetta setti lykilsamstæðuna úr notkun í níu mánuði.

Þetta var gert með því að smygla sprengiefni inn í húsið með dróna. Þessum drónum var síðan safnað af vísindamönnunum. Nokkrum sprengiefnum var einnig smyglað inn í háöryggisaðstöðuna í gegnum matarkassa og vörubíla.

Ýmsar aðrar opinberanir Jewish Chronicle  segja frá að njósnarar Mossad fóla sprengiefni í byggingarefni sem notað var við byggingu Natanz skilvindunnar árið 2019.

Það eru einnig tilkynningar um leyniþjónustumenn sem notuðu vopnaða fjórþyrluvél (quadcopter).

Að sögn var einnig þriðja aðgerðin í júní. Á meðan á þessu stóð varð sprenging með fjórþyrluvél (quadcopter) dróna á íranska skilvindutæknifyrirtæki.

The Jewish Chronicle heldur því fram að þessar þrjár aðgerðir hafi verið skipulagðar á yfir 18 mánaða tímabili. Um var að ræða 1.000 tæknimenn, njósnara og nokkra leyniþjónustumenn á jörðu niðri.

Pólitískur bakgrunnur

Ísrael hefur samið frið við mörg Arabaríki. Ísrael heldur fullum diplómatískum samskiptum við tvö af arabísku nágrannalöndunum, Egyptalandi og Jórdaníu, eftir að hafa undirritað friðarsamninga 1979 og 1994 í sömu röð. Árið 2020 undirrituðu Ísraelar samninga um að koma á diplómatískum samskiptum við fjögur Arababandalagslönd, Barein, Sameinuðu arabísku furstadæmin, Súdan og Marokkó. Svo er sagt að Ísrael vinni á bakvið tjöldin með Sádum.

Sádar og Íranir heyja í dag staðgöngustríð í Sýrlandi og Jemen.

Íran nýtur stuðnings Rússlands, Kína, Norður-Kóreu og Pakistan. Þeir hafa sterk ítök í Írak og Líbanon.

Sádar njóta stuðnings Bandaríkjamanna, að því virðist Ísraela, Jórdana, Egypta, Kata, Kúveita og nokkurra annarra ríkja.  Skil virðast vera nokkuð eftir landafræðinni, í vestur og austur Miðausturlönd en einnig eftir hvort sía eða súnní trúarbrögðin eru ríkjandi innan hvers ríkis.

 

Laptop from Hell enn í sviðsljósinu en nú í bókarformi

Bókin Laptop from Hell eftir Miranda Devine er í sviðsljósinu í banda-rískum fjölmiðlum í dag. Eins og ég hef greint frá áður hér á bloginu geymir minni fartölvunnar ljótu leyndarmál Biden fjölskyldunnar, þar með Joe Biden Bandaríkja-forseta með talinn.

Söguþráður (gæti verið efni í kvikmynd) er á þessa leið: Þegar fíkniefnaneytandinn Hunter Biden yfirgaf vatnsmikla tölvu sína á Mac viðgerðarverkstæði í Delaware vorið 2019, aðeins sex dögum áður en faðir hans tilkynnti um framboð sitt til forseta Bandaríkjanna, varð það tifandi tímasprengja í skugga forsetaframboðs Joe Biden.

Óhreinu leyndarmálin í fartölvu Hunters komu næstum af sporinu forsetakosningabaráttu föður hans og kveiktu í einni mestu umfjöllun fjölmiðla í sögu Bandaríkjanna.

En Demókratar eiga volduga vini og bókin afhjúpar samræmda ritskoðunaraðgerð samfélagsmiðlarisana, fjölmiðlastofnanirnar og fyrrverandi leyniþjónustumanna til að kæfa umfjöllun New York Post sem birti fyrst söguna, sem lýsa má sem kaldhæðinni æfingu á hráu pólitísku valdi þremur vikum fyrir kosningarnar 2020.

Fartölvan er fjársjóður fyrirtækjaskjala, tölvupósta, textaskilaboða, ljósmynda og raddupptöku, sem spannar áratug, og gaf fyrstu sönnunargögnin fyrir því að Joe Biden forseti hafi tekið þátt í verkefnum sonar síns í Kína, Úkraínu og víðar, þrátt fyrir ítrekaðar neitanir. En það sem er ekki síður verra, en það er að úrkynjuð hegðun Hunters afhjúpast í fjölda mörgum skrám tölvunnar en mikið af klámfengnu efni er í henni og sumt virðist vera ólöglegs eðlis.

Þessi nána innsýn í upplausnar lífsstíl Hunter sýnir að hann var ófær um að halda vinnu, hvað þá að fá greiddar tugi milljóna dollara í öflugum alþjóðlegum viðskiptasamningum af erlendum hagsmunum, nema hann hefði eitthvað annað verðmætt til að selja - sem auðvitað hann gerði. Hann var sonur varaforsetans sem átti eftir að verða leiðtogi hins frjálsa heims. Menn óttast að Joe Biden sé nú í vasa erlend stórveldis og það hafi áhrif á ákvörðunartöku hans.

Miranda Devine fékk afrit af innihaldi fartölvunnar og byggist bókin á því. Frumeintakið er hjá FBI, spurningin er hvort einhver stuðningsmaður Demókrata innan stofnunnar nái að kæfa rannsóknina eins og tókst á síðasta ári. Ef allir meginfjölmiðlarnir hefðu tekið upp keflið af New York Post og þrýst á forsetaframboð Joe Biden um skýr svör, væri Joe Biden líklega ekki forseti í dag.

Spillingin í bandarískum stjórnmálum er rosaleg, en eins og ég hef rakið hér, þá hefur meint samráð forsetaframboð Donalds Trumps við Rússa verið hrakið og uppruni falsins rakið alla leið til forsetaframboðs Hillary Clinton, það mál er enn í rannsókn.

Er meiri spilling innan raða Demókrata en Repúblikana? Eflaust er margir framámenn Repúblikana engir englar og hafa sitthvað í pokahorni sínu, en eini Repúblikaninn sem þeir hafa reynt að klína spillingarskít á undanfarin ár, er Donald Trump. Hér tek ég ekki með hæstaréttadómaranna sem Trump skipaði í embætti en þeir voru ataðir aur og skít í yfirheyrslum Bandaríkjaþings án árangurs.

Styttist í endalokin fyrir Joe Biden

Mynd: Þessi mynd er fræg en hún sýnir ferð Joe Biden til Kína þegar hann var varaforseti Bandaríkjanna. Með í för var sonur hans, Hunter Biden, og sagt er að í þessari ferð hafi Hunter komist í vasa kínverskra stjórnvalda. Sagt er að faðirinn fái 10% af öllum "viðskiptasamningum" Hunter Biden en maðurinn er frægur fyrir dópneyðslu og óreglu og ætti ekki að sitja í neinni stjórn fyrirtækja. Samt á hann hlut í úkranísku og kínverskum fyrirtækjum.

Ég hef sagt það lengi að Joe Biden væri óhæfur til að gegna embætti forseta Bandaríkjanna. Fyrst og fremst vegna þess að hann er kominn með elliglöp en einnig vegna þess að hann hefur aldrei verið skarpasti hnífurinn í skúffunni. Hann hefur farið langt á brosinu en það dugar ekki þegar viðkomandi er kominn í valdamesta embætti heims.

Fyrstu 10 mánuðir Joe Bidens í embætti hefur verið ein ósigurför á enda, allt sem hann kemur við brennur. Hann byrjaði fyrsta daginn (bókstaflega) á að eyða út öll verk Donalds Trumps í embætti, alveg sama hversu gott það var, sem er mjög heimskulegt enda er það að koma í bakið á honum.

Hér er dæmi: Hann afnam "remain in Mexico" stefnu Trumps, þar sem farandfólk var sent umsvifalaust til baka til Mexíkó til að bíða málsmeðferðar en einnig stöðvaði hann byggingu múrsins fræga. Nú hafa dómstólar dæmt að ríkisstjórn hans verði að lúta "remain in Mexico" stefnu Trumps samkvæmt dómsúrskurði. Eyðingarstefna (stefnuleysi frekar) hefur leitt til áhlaups í bókstaflegri merking á landamæri Bandaríkjanna. 1.7 milljóna manna hafa farið ólöglega yfir landamærin (sem vitað er um) og fáir sendir til baka, ekki einu sinni glæpamenn af verstu sort, nauðgaðar og morðingjar.

Allt annað í stjórn Bidens er eftir þessu, efnahagsstefna hans virðist vera eftir kokkabók Nicolás Maduro, forseta Venesúela sem hefur náð að gera eitt olíuauðugasta ríki heims gjaldþrota og landsmenn beitingarfólk sem hungrið sverfir að. 

Verðbólga, verðhækkanir, vöruskortur og orkuskortur (eftir kokkabók sósíalista) sverfur að og Bandaríkjamenn eru hreint bálreiðir, finnst þeir hafa verið sviknir enda sagðist Joe Biden vera miðjumaður en hefur reynst lengst til vinstri. En enginn veit hver stjórnar landinu í raun, því ekki gerir hann það heldur hópur vinstrisinnaðra hugmyndasmiða, fólk sem var valið eftir kynþætti, kyni eða öðrum þáttum sem skipta engu máli þegar þarf að ráða hæft fólk til starfa.

Það sem leitti til að almenningsálitið breyttist var klúðrið í Afganistan, sem var svo auðljóst vanhæfni að herforingjar framtíðarinnar í West Point munu læra um brotthvarf Bandaríkjahers þaðan og HVERNIG EIGI EKKI að stjórna undanhaldi.

Fyrst braust reiði fólks út á íþróttaviðburðum ósjálfrátt þegar það byrjaði að kyrja "f...Joe Biden" en þegar vinstrisinnuð fréttakona annað hvort misskildi eða vildi ekki skilja hvað fólk var að hrópa, sagði í staðinn "Lets go Brandon", varð það að herópi reitt fólks. 

Vinsældirnar eru komnar niður í 36% (allt Demókratar á bakvið þessa tölu) en meira segja Demókratar vilja ekki að hann bjóði sig aftur fram, því mikill meirihluti er gegn því.

Maðurinn er svo áttavilltur að hann getur ekki sagt tvær setningar án þess að mismæla sig, það þrátt fyrir að hafa textavél fyrir framan sig.

En af hverju sagði ég að það styttist í endalokin fyrir Joe Biden? Margir fréttaskýrendur halda að andleg heilsa hans muni koma honum úr embætti og hann eigi 1 ár eftir, þegar úrslit "midterm" kosningana til Bandaríkjaþings hefur leitt til stórsigurs Repúblikana.

Persónulega held ég Demókratar (með hjálp Repúblikanar) noti spillingarmál Biden til að koma honum úr embætti (lítur betur út en að þeir hafi kosið sér sem til leiðtoga elliæran mann).

Skítalyktin í kringum Biden fjölskyldunnar hefur lengi legið í loftinu, en með hjálp meginfjölmiðla, hefur þeim tekist að þagga niður spillingarmál eins og "Laptop from Hell" hefur leitt í ljós.  Sterk tök Demókrata innan æðstu koppa CIA og FBI hefur komið í veg fyrir að málsóknir hafa verið höfðaðar.

En þegar drullan er svo mikil að það flæðir yfir úr, og ekki hægt að þagga sannleikann alfarið, þá kemur hann hægt og rólega fram.

Þessar fréttir eru í bandarískum fjölmiðlum í dag og fjalla um sterk tök kínverska kommúnistaflokksins á Joe Biden sjálfan og son hans (líka bróðir Joe Biden), svo sterk að þeir þora ekki einu sinni að minnast á upptök kórónuveirunnar í rannsóknarstofu í Wuhan. Sjá slóðirnar að neðan....mun bæta fleiri við...enda er fréttin að þróast...

Laptop from Hell - Maria Bartiromo

Dan Bongino slam Hunter Biden over ties to China

 

 

 

 

 

 

 

 

Fimm ástæður þess að Kamala Harris verður ekki næsti forseti Bandaríkjanna

Fimm ástæður þess að Kamala Harris verður ekki næsti forseti Bandaríkjanna

1. Yfirgnæfandi löngun demókrata til að sigra. Demókratar munu vilja halda Hvíta húsinu meira en nokkru sinni fyrr árið 2024 - sérstaklega ef þeir missa fulltrúadeildina og öldungadeildina árið 2022. Mjög veikt Harris, jafnvel þótt hún verði forseti þá, mun ekki fylla þann reikning fyrir þá. Sumir segja að það hafi verið ástæðan fyrir því að hún söðlaði um varðandi landamærakreppuna og hvers vegna sýnileiki hennar er svo lítið núna.

Frekar en að tapa árið 2024, munu demókratar halda áfram að tilnefna frambjóðanda í stað þess að hætta auðnu sína með Kamala Harris.

2. Minnkandi fylgi Kamala Harris. Stjórnmálamenn koma og fara en þeir sem hafa tryggt fylgi hafa tilhneigingu til að hafa meiri möguleika. Þegar þetta er skrifað hefur grunnfylgi Harris, það litla sem það var til fyrir ári síðan, í raun minnkað. 28% fylgi hennar á landsvísu, lægra en ef maður útilokar kjósendur í Kaliforníu, er vísbending um að hún sé með minnkandi grunnfylgi. Það lofar ekki góðu fyrir forsetaframbjóðanda sérstaklega þegar það litla sem frambjóðandi hefur er ríki sem demókratar telja sjálfsagt, þ.e. Kalifornía.

Allt þetta leiðir að lokaástæðunni fyrir því að Harris verður ekki frambjóðandi demókrata til forseta árið 2024.

3. Ekki er hægt að búast við að örlög Harris breytist. Hafa ber í huga að Harris fór ekki inn í Iowa framboðið árið 2020 vegna þess að hún var ekki vinsæl meðal demókrata - síðast en ekki síst meðal demókrata í Kaliforníu. Skoðanakannanir hennar sýndu að hún hafnaði í fjórða og fimmta sæti í forvalinu í Kaliforníu áður en hún gaf upp von sína um forsetakosningarnar. Hvers vegna var hún óvinsæl á þeim tíma í Kaliforníu? Litið var á hana sem metnaðarfulla í stað þess að vera umhyggjusama - pólitískur félagsklifrari, ekki leiðtogi.

Hluti af því var vegna þess að Harris ræktaði aldrei samband við kjósendur í Kaliforníu. Hún var útnefnt sem dómsmálaráðherra og öldungadeildarþingmaður og þurfti aldrei að vinna fylgi til að vinna hug og hjörtu kjósenda í Kaliforníu.

Tími hennar sem ríkissaksóknari í Kaliforníu einkenndist af deilum um ofsóknir saksóknara og neitun hennar um að taka afstöðu í lykilmálum - líkt og fjarveru hennar á landamærunum í dag. Síðan þegar hún bauð sig fram til forseta, hljóp hún í burtu frá „harðindum gegn glæpum“ þulunni sem hún hélt fram sem dómsmálaráðherra. Það styrkti aðeins áreiðanleikavandamál hennar.

Allt í allt,  er  vandi Harris henni ofvaxið og hún er að komast að því að á vinnustaðnum, að nám á nútíma fjölmiðla-/internetöld er ekkert auðvelt verkefni. Í framtíðinni mun hún sitja uppi með slæman árangur Biden-stjórnarinnar og sem andlit óvinsælustu landamærastefnu hennar í innflytjendamálum í sögunni.

4. Erfið byrjun Kamala Harris. Núverandi vinsældarfylgi Harris er dapurleg - 28% - mun lægri en nokkur annar varaforseti á þessum tímamótum kjörtímabils. Samkvæmt Los Angeles Times, þegar einkunnir hennar voru komnar undir 40%,, voru einkunnir hennar "vel undir einkunnum þriggja fyrri varaforseta."

Hluti af því er afleiðing lélegrar einkunna Biden sjálfs og á sífellt sundruðu tímum þar sem flokkar eru svo sundraðir að kjósendur munu ekki styðja embættismann hins flokks undir flestum kringumstæðum.

5. Bandaríkin og Kamala Harris munu halda áfram að þjást af slæmum stefnumótandi ákvörðunum næstu 3 árin. Fylgi Biden forseta er eitt það versta meðal allra verstu forseta landsins eftir aðeins tíu mánaða valdatíð. Skoðanakannanir sýna 37,8% fylgi og ótrúlega háa 59% vanþóknun. Það eru góðar ástæður fyrir þessum lágu einkunnum, þar á meðal versnandi ástandi efnahagslífsins, hörmulegu brotthvarfi frá Afganistan í ágúst, landamærakreppu sem var óviðráðanleg (en þau þurftu ekki gera neitt en að fylgja stefnu Donalds Trumps), óánægja með COVID-stefnuna og stefnu sem er boðuð af harðri hendi alríkisstjórnarinnar sem er stjórnlaus.

Sagan skrifuð af sigurvegaranum

Gott dæmi um söguritun sigurvegarans, er sjónarhorn þeirra sem unnu seinni heimsstyrjöldina eða áttu þátt í sigrinum.

Ætla mætti að Bandamenn í vestri, Bandaríkjamenn, Bretar, Kanadamenn og Frakkar hafi sigrað nasista nánast upp á eins dæmi ef litið er á kvikmyndir og sögur almennt. Meira gæti ekki verið fjarri sanni. Óhætt er að segja að 80% af bardögum og hernaður nasista var í austri gegn Sovétríkjunum. Það var voru þau, með stuðningi ótal aðila og með gífurlegu mannfalli, sem sigruðu nasistaríkið Þýskaland. Herliðið sem mætti Bandamenn í Normandí var þriðja flokks herlið, gamalmenn, unglingar, særðir hermenn eða hermenn í endurhæfingu. Samt áttu þeir í erfiðleikum með þetta afgangslið og lá við að síðasta stórsókn þýska hersins hefði keyrt bandaríska herliðið í haf út. Einnig áttu þeir í erfiðleikum með að komast úr Normandí héraðið lengi vel og tók a.m.k. tvær vikur.

Eina sem Vesturveldum tókst að gera, var að koma í veg fyrir að sókn Sovétríkjanna endaði við Atlantshafsstrendur, í stað Mið-Evrópu.  Normandí innrásin var því bráðnauðsynleg til að koma í veg fyrir sovésk yfirráð yfir Evrópu allri. Þannig að það var einræðisríki sem sigraði annað einræðisríki. Ekki lýðræðisríki á einræðisríki.

Annað sem mér hefur alla tíð fundist ámælisvert og það er að helmingur Evrópu var látin í hendur einræðisherrann Stalíns án viðnáms Vesturvelda. Tvær ástæður gætu verið fyrir því.

Annars vegar vegna þess að Vesturveldin voru hræsnifull og var sama um örlög margra Austur-Evrópubúa eða hins vegar vegna þess að þau réðu ekki hernaðarlega við Sovétríkin. Winston Churchill vildi hefja þegar hernað gegn Sovétríkjunum en beið lægri hlut fyrir hershöfðingjum sínum.

Líklegri skýring var að Sovétríkin voru þá með milljónir manna enn undir vopnum og það hefði líklega kostað gífurleg átök að sigra þau. Samt voru þau komin að fótum fram, höfðu lagt allt undir í sókninni gegn Þýskaland. Samið frið við Finnland og tekið allt herlið frá Asíu-hlutanum. George Patton var eins Churchill og vildi gera út um málið strax og hefja sókn í austur en fékk ekki. Bandaríkjamenn voru of uppteknir við að reyna sigra Japani. Það kostaði þá kalt stríð í staðinn.

Trump braut aftur vöku (woke) hreyfinguna í Bandaríkjunum

Þungamiðja kosninga- baráttu Donalds Trumps 2016 var baráttan gegn svo kallaðan pólitískan rétttrúnað.

Í New Hampshire snemma þetta ár sagði hann: ,,I think the big problem this country has is being politically correct. I've been challenged by so many people and I frankly don't have time for total political correctness. And to be honest with you, this country doesn't have time either“, eða lauslegri þýðingu: ,,Ég held að stóra vandamálið sem þetta land á við núna er pólitískur rétttrúnaður. Ég hef verið skoraður á hólm af svo mörgum að ég hef satt að segja ekki tíma fyrir algjöra pólitíska rétthugsun. Og til að vera hreinskilinn við þig, þetta land hefur ekki tíma heldur.“

Að hugsanlega undanskildum John C. Calhoun getur verið að enginn þungavigtamaður í bandarískum stjórnmálum hafi nokkru sinni verið sakaður eins oft um kynþáttafordóma  en Trump. Og það er rétt að Trump fór yfir nokkrum yfir strikið í hefðbundnum umræðum um kynþáttamál – allt frá lýsingum hans á mexíkóskum ólöglegum innflytjendum (they are no bringing in their best people) til litríkrar lýsingar hans á „s---hole“ löndum. Hann baðst heldur ekki afsökunar á orðum sínum og raun aldrei. Og það var nýtt innan raða Repúblikönum og bandarískum stjórnmálum.

Á tímabilinu eftir kalda stríðið var kynþáttamál og sjálfsmynd þriðja brautin í bandarískum stjórnmálum. Ein ásökun um kynþáttafordóma gat eytt starfsferli. Vegna þessa forðuðust leiðtogar Repúblikana bara að ræða málið yfir höfuð. Þeir vildu tala um trausta ríkisfjármálastefnu og viðskiptasamninga, ekki menningarstríð.

Trump var fyrsti stóri frambjóðandinn síðan Patrick Buchanan árið 1992 til að setja menningarstríðið í öndvegi. Og það hjálpaði honum ekki aðeins til að vinna forsetaembættið, heldur er það nú af mörgum talið vera framtíð íhaldshreyfingarinnar.

Fyrir skömmu ræddi Glenn Loury prófessor við Manhattan Institute um þetta og tók undir orð hans að and- kynþáttahatarar væru að ,,plöffa“. Hvað er blöffið? Það er veðmálið að Bandaríkjamenn, sérstaklega hvítir Bandaríkjamenn, séu of hræddir til að tala um hluti eins og ofbeldi svartra gegn svörtum, eða málefni varðandi fjölskylduþróun í blökkumannasamfélaginu þar sem meirihluti svartra barna elst upp án föðurs, eða efast um 1619 verkefnið.

Loury kallaði þetta „kappræðubragð“ og hann  reyndist hafa rétt fyrir sér. Það á líka við um transfólksmálið og öll önnur gæluverkefni öfga vinstri hreyfingarinnar.

Trump kallaði þetta blöff og himinninn féll ekki. Áhrínisorð vinstri manna í rökræðum við hægri menn að þeir séu haldnir kynþáttahatri í þessu eða hinu málinu, virkar ekki lengur.

Sértaklega þegar menn eru farnir að blanda saman t.d. loftslagsmálum og kynþáttahyggju. Hann var heldur ekki sleginn niður af andstæðingum sínum. Þess í stað sáu margir Bandaríkjamenn hugrekki hans til að takast á við þetta mál og drógu sitt eigið hugrekki fram og byrjuðu að ræða samfélagsvandamál opinskátt. Ef hlutirnir eru aldrei ræddir, þá verða þeir aldrei leystir. Þetta mættu íslenskir stjórnmálamenn draga ályktun af og byrja að ræða erfið mál.

Það er ekki það að Trump hafi einbeitt sér að Critcal Race Theory eða öðrum menningarmálum svo mikið, það er bara að hann ruddi brautina fyrir gagnrýna og opna umræðu um samfélagsmál. Það virðist ólíklegt núna að Bandaríkjamenn verði skammaðir til hlýðnis af woke sinnuðu fólki aftur. Og Trump á algjörlega einn heiðurinn af því.

Fyrri heimsstyrjöld lauk þann 11.11. kl. 11:11 árið 1918

Dagurinn í dag er sögulegur. Á þessum degi árið 1918 lauk fyrri heimsstyrjöldinni, stundum kallað stríðið mikla, formlega. En afleiðingar styrjaldarinnar vara ennþá dag í dag. Lítum á nokkur dæmi því til stuðnings og spurningum svarað.

Fyrri heimsstyrjöldinni lauk með Versalasamningnum. Fyrri heimsstyrjöldinni (1914-1918) var loksins lokið. ... Þann 28. júní 1919 undirrituðu Þýskaland og bandalagsþjóðirnar (þar á meðal Bretland, Frakkland, Ítalía og Rússland) Versalasáttmálann sem batt formlega endir á stríðið. (Versailles er borg í Frakklandi, 10 mílur fyrir utan París.) Þetta var einmitt fimm árum eftir morðið á Ferdinand erkihertoga, upp á dag, 28. júní 1919, sem Versalasamningurinn undirritaður. Það var friðarsáttmáli og í honum var kveðið á um uppgjöf Þjóðverja og himinháar stríðsskaðabætur sem þeim bar að greiða.

Hvað varð til þess að fyrri heimsstyrjöldinni lauk?

Árið 1918, koma bandarískra hermanna og hergagna til vesturvígstöðvanna  varð  loks til þess að tylla vogina bandamönnum í hag. Þýskaland undirritaði vopnahléssamning við bandamenn 11. nóvember 1918. Fyrri heimsstyrjöldin var þekkt sem „stríðið til að binda enda á öll stríð“ vegna þeirrar miklu slátrunar og eyðileggingar sem hún olli.

Hver vann fyrri heimstyrjöldina?

Bandamenn.

Bandamenn unnu fyrri heimsstyrjöldina eftir fjögurra ára bardaga og dauða um 8,5 milljóna hermanna af völdum bardaga eða sjúkdóma.

Hvað gerðist í Bandaríkjunum eftir fyrri heimsstyrjöld?

Þrátt fyrir einangrunarhyggju urðu Bandaríkin eftir stríðið leiðandi afl í heiminum í iðnaði, efnahagi og viðskiptum. Heimurinn tengdist betur og löndin hófu að stunda meiri alþjóðaviðskipti sem er upphaf þess sem við köllum „heimshagkerfið“.

Hvernig var fyrri heimsstyrjöldin tímamót fyrir Bandaríkin?

Þátttaka Bandaríkjanna var vendipunktur stríðsins, því það gerði endanlega ósigur Þýskalands mögulegan. Það hafði verið fyrirséð árið 1916 að ef Bandaríkin færu í stríð, yrði hernaðarátaki bandamanna gegn Þýskalandi haldið uppi með bandarískum birgðum og gífurlegum lánsfjárframlögum.

Hver voru mikilvægustu áhrif fyrri heimsstyrjaldarinnar?

Fyrri heimsstyrjöldin eyðilagði heimsveldi, stofnaði fjölmörg ný þjóðríki, hvatti til sjálfstæðishreyfinga í nýlendum Evrópu, neyddi Bandaríkin til að verða heimsveldi og leiddi beint til sovétkommúnismans og uppgangs Hitlers.

Hvernig leiddi fyrri heimsstyrjöldin til kreppunnar miklu?

Langvarandi áhrif fyrri heimsstyrjaldarinnar (1914-1918) ollu efnahagslegum vandamálum í mörgum löndum þar sem Evrópa átti í erfiðleikum með að borga stríðsskuldir og skaðabætur. Þessi vandamál áttu þátt í krísu sem hóf kreppuna miklu. ... Þetta var versta efnahagsslys í sögu Bandaríkjanna og víða um heim, þar á meðal Íslandi.

Hverjar eru 5 afleiðingar fyrri heimsstyrjaldarinnar?

Fimm afleiðingar fyrri heimsstyrjaldarinnar eru þær að hún olli glötun og eyðileggingu í Evrópu, evrópsk hagkerfi hrundu, Evrópa missti næstum heila kynslóð ungra manna, þjóðernishyggja jókst í nýlenduveldunum og átök frá Versalasamningnum voru óleyst.

Hver voru 3 langtímaáhrif fyrri heimsstyrjaldarinnar?

Hún leiddi til rússnesku byltingarinnar, hruns þýska heimsveldisins og hruns Hapsborgarveldisins og leiddi til endurskipulagningar á pólitísku skipulagi í Evrópu og í öðrum heimshlutum, einkum í Miðausturlöndum.

Hverjar voru afleiðingar fyrri heimsstyrjaldarinnar fyrir Ísland?

Fyrri heimsstyrjöldin varð til þess að Danir og Íslendingar gengu til samninga um fullveldi Íslands sumarið 1918. Í dag eru líka 107 ár síðan Gavrilo Princip myrti Frans Ferdinand krónprins og erkihertoga Austurríkis-Ungverjalands. Sá atburður er oft talinn kveikjan að fyrri heimsstyrjöldinni.

Íslendingar sem voru undir stjórn Dana, sem voru hlutlausir í fyrra stríði, vildu að fá að flagga eigin fána á íslenskum skipum, vegna hættu á að kafbátar myndu granda íslenskum skipum sem sigldu undir dönskum fána. Þetta varð til þess að Danir og Íslendingar settust að samningaborðinu sumarið 1918 sem leiddi til þess að ákveðið var að semja um fullveldi Íslands en landið yrði áfram konungsríki með þingbundinni stjórn.

Nærri 400 hermenn fæddir á Íslandi börðust í skotgröfum styrjaldarinnar. Hún hafði víðtæk áhrif á lífskjör Íslendinga, stjórnmál og sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar. Þýskir kafbátar hlífðu ekki íslenskum skipum og siglingateppa vofði yfir. Um tíma óttaðist fólk hungursneyð á landinu og áhrif Breta jukust.

Í heildina böruðust ríflega 1200 Íslendingar í stríðinu, flestir þeirra fyrir Kanadaher en sumir fyrir Bandaríkjaher. 144 týndu lífi og fjölmargir slösuðust.

 

 

 

 

Fallnar íslenskar stríðshetjur

 

 

 

 

 

Flestir íslensku hermannanna þjónuðu í kanadiska hernum.

Það er tiltölulega óþekkt staðreynd en íslenskir einstaklingar hafa tekið þátt í flestum hernaðarátökum 20. aldar þar sem Vesturlönd hafa tekið þátt í.

 

Steele skjölin - Mueller og Durham rannsóknirnar

Mikið er rætt um hneykslismál er tengist Christopher Steele nokkurn og Donald Trump. Ég efast um að margir Íslendingar viti um hvað málið snýst enda eru íslenskir fjölmiðlar latir við að flytja fréttir frá öflugasta lýðræðisríki heims. Hér skal aðeins bætt úr.

Steele skjölin, einnig þekkt sem Trump-Rússlands - skjölin er rannsóknarskýrsla um pólitíska andstöðu sem skrifuð var frá júní til desember 2016 og inniheldur ásakanir um misferli, samsæri og samvinnu milli forsetaframboðs Donalds Trumps og ríkisstjórnar Rússlands fyrir og meðan á kosningabaráttan stóð. NPR hefur lýst hinni umdeildu rannsókn stjórnarandstöðunnar sem „eldfimum skjölum með órökstuddum og svívirðilegum gögnum um meint tengsl Trumps forseta við Rússland“. Skjalið, sem lekið var í leyfisleysi, er ókláruð 35 blaðsíðna samantekt á óunninni upplýsingaöflun byggð á upplýsingum frá vitandi og óafvitandi nafnlausum heimildarmönnum sem höfundurinn, gagnnjósnasérfræðingurinn Christopher Steele, fyrrverandi yfirmaður Russian Desk for British Intelligence (MI6), skrifaði fyrir einkarannsóknarfyrirtækið Fusion GPS, en var greitt af forsetaframboð Hillary Clintons og Demókratanefndinni (DNC). Steele meðhöndlaði skjölin sem hrárri upplýsingaöflun, ekki sannaða staðreynd.

Í 17 skýrslum skjalsins er því haldið fram að framboðsmeðlimir Trumps og rússneskir aðgerðarmenn hafi lagt á ráðin um samvinnu í kosningaafskiptum Rússlands til að gagnast Trump. Þar er einnig haldið fram að Rússar hafi reynt að skaða framboð Hillary Clinton, þar á meðal að deila neikvæðum upplýsingum um Clinton með kosningabaráttuteymi Trumps. Drögin voru birt í heild af BuzzFeed News þann 10. janúar 2017, þar sem tekið var fram að það væri óstaðfest. Þetta var gert án leyfis frá Orbis Business Intelligence eða Steele sjálfan. Nokkrir almennir fjölmiðlar gagnrýndu ákvörðun BuzzFeed að birta skýrslurnar án þess að sannreyna ásakanir þeirra, á meðan aðrir vörðu ákvörðun sína með birtingu.

Í júní 2016 gerði Fusion GPS Steele að undirverktaka til að taka saman skjölin. Embættismenn DNC neituðu að hafa vitað að lögfræðingur þeirra hefði gert samning við Fusion GPS og Steele fullyrti að hann hafi ekki vitað að kosningateymi Hillary Clintons væri viðtakandi rannsókna hans fyrr en mánuðum eftir að hann gerði samning við Fusion GPS.

Eftir að Trump var kjörinn forseti, hætti fjármögnun frá Clinton og DNC, en Steele hélt áfram rannsóknum sínum og var að sögn greiddur beint af Fusion GPS af meðstofnandabyn Glenn R. Simpson. Á meðan hann tók saman skjölin sendi Steele nokkrar af niðurstöðum sínum til bæði breskra og bandarískra leyniþjónustumanna.

Fjölmiðlar, leyniþjónustusamfélagið og flestir sérfræðingar hafa farið varkárum höndum um skjölin vegna óstaðfestra ásakana, á meðan Trump fordæmdi innihaldið sem hreinan rógburð.

Bandaríska leyniþjónustan tók ásakanirnar alvarlega og alríkislögreglan (FBI) rannsakaði allar línur í skjölunum og benti á og talaði við að minnsta kosti tvo heimildarmenn Steele. Í janúar 2017 sagði aðal undirheimildin að Steele hafi rangfært eða ýkt ákveðnar upplýsingar. Mueller-skýrslan, samantekt á niðurstöðum rannsóknar sérstaks saksóknara á afskiptum Rússa af kosningunum í Bandaríkjunum 2016, innihélt vísun í sumar ásakanir málsins en lítið minnst á tilkomumeiri fullyrðingar þess.

Sumir þættir málsins hafa verið staðfestir, sérstaklega helstu niðurstöður þess að Pútín og Rússland studdu Trump á virkan hátt fram yfir Clinton og að margir embættismenn og félagar Trumps í kosningabaráttunni hafi átt mörg leynileg samskipti við Rússa en hafa verður í huga að ekki er bannað að tala við Rússa og það þarf ekki að vera saknæmt. Það er viðgeng venja að bandarískir embættismenn tali við ,,óvini" eins og Rússa og Kínverja.

Hins vegar eru margar ásakanir í málsskjölunum óstaðfestar, með öðrum orðum ósannar. Einni ásökun á hendur Michael Cohen var vísað á bug í Mueller-skýrslunni. Dómstóll úrskurðaði að önnur fullyrðinganna væri „ónákvæm og villandi“. Adam Goldman og Charlie Savage, tveir blaðamenn New York Times sem hafa mikinn þátt í að birta fréttir af afskiptum Rússa af kosningunum í Bandaríkjunum árið 2016, hafa lýst því sem „mjög gölluðu“. The Daily Telegraph hefur greint frá því að nafnlausir heimildarmenn telji að rússneskar leyniþjónustustofnanir hafi reynt að skapa efasemdir um sannleiksgildi málsskjalsins.

Málsskjölin eru þáttur í nokkrum samsæriskenningum. Þvert á samsæriskenningu sem Trump, Fox News og margir stuðningsmenn Trumps á þinginu ýttu undir, var skjölin ekki kveikjan að því að opnuð var gagnnjósnarannsókn FBI „Crossfire Hurricane“ á „hvort einstaklingar tengdir Donald J. Trump í embætti forseta. Herferðin var samræmd, af viti eða óafvitandi, viðleitni rússneskra stjórnvalda til að hafa afskipti af forsetakosningunum í Bandaríkjunum 2016,“ né gegndi hún neinu hlutverki í mati leyniþjónustusamfélagsins á aðgerðum Rússa í kosningunum 2016. Skjölin gegndi lykilhlutverki í því að leita eftir FISA-heimildum á Carter Page með tilliti til þess að koma á lágmörkum FISA vegna líklegra ástæðna.

Þessi skjöl hafa dregið langan hala á eftir sér og leitt til tveggja sérstakra rannsókna sérstakr skipaðra saksóknara.Hér er átt við Mueller rannsóknina og Durham rannsóknina. Förum fyrst í Mueller rannsóknina.

Mueller rannsóknin

Skýrsla Robert Mueller, sem ber formlega titilinn Report On The Investigation Into Russian Interference In The 2016 Presidential Election, er opinber skýrsla sem skjalfestir niðurstöður og niðurstöður rannsóknar fyrrverandi sérstaks lögfræðings Robert Mueller á tilraunum Rússa til að hafa afskipti af forsetakosningunum í Bandaríkjunum 2016, ásakanir um samsæri eða samhæfingu forsetakosninga Donalds Trump og Rússlands, og ásakanir um að hindra framgang réttvísinnar. Skýrslan var lögð fyrir William Barr dómsmálaráðherra þann 22. mars 2019 og útfærð útgáfa af 448 blaðsíðna skýrslunni var gefin út opinberlega af dómsmálaráðuneytinu (DOJ) þann 18. apríl 2019.

Hún skiptist í tvö bindi. Útfærslurnar úr skýrslunni og fylgigögnum hennar voru settar undir tímabundna „verndarfullyrðingu“ um framkvæmdaforréttindi af þáverandi forseta Trump þann 8. maí 2019, sem kom í veg fyrir að efnið yrði sent til þings, þrátt fyrir fyrri fullvissu frá Barr um að Trump „staðfesti“  að hann myndi ekki beita forréttinda sín.

Í I. bindi skýrslunnar er komist að þeirri niðurstöðu að rannsóknin hafi ekki fundið fullnægjandi sönnunargögn um að kosningaframboð Trumps hafi „samræmt eða haft samsæri við rússnesk stjórnvöld um afskipti af kosningum“. Rannsakendur höfðu að lokum ófullkomna mynd af því sem gerðist að hluta til vegna samskipta sem voru dulkóðuð, eytt eða ekki vistuð, auk vitnisburðar sem var rangur, ófullnægjandi eða hafnandi.

Hins vegar kemur fram í skýrslunni að afskipti Rússa af forsetakosningunum 2016 hafi verið ólögleg og hafi átt sér stað ,,...með yfirgripsmiklum og kerfisbundnum hætti en var fagnað af Trump-kosningaherferðinni þar sem hún bjóst við að hagnast á slíkri viðleitni. Þar er einnig bent á tengsl milli embættismanna kosningabaráttu Trump og einstaklinga með tengsl við rússnesk stjórnvöld, sem nokkrir aðilar tengdir herferðinni gáfu rangar yfirlýsingar um og hindruðu rannsóknir. Mueller sagði síðar að niðurstaða rannsóknar hans um afskipti Rússa ,,...verðskulda athygli allra Bandaríkjamanna".

2. bindi skýrslunnar fjallar um hindrun réttvísinnar. Rannsóknin beitti viljandi nálgun sem gæti ekki leitt til dóms um að Trump hafi framið glæp. Þessi ákvörðun var byggð á skoðun Office of Legal Counsel (OLC) um að sitjandi forseti sé ónæmur fyrir saksókn og trú Mueller að það væri ósanngjarnt að saka forsetann um glæp, jafnvel án þess að ákæra hann vegna þess að hann hefði engin tækifæri til að hreinsa nafn sitt fyrir dómi; ennfremur myndi það grafa undan getu Trump til að stjórna og koma í veg fyrir ákæru. Sem slík kemur rannsóknin ekki að þeirri niðurstöðu að forsetinn hafi framið glæp“; Hins vegar, „..það frelsar hann heldur ekki undan hugsanlegan glæp“, þar sem rannsakendur eru ekki vissir um sakleysi Trumps.

Skýrslan lýsir tíu þáttum þar sem Trump gæti hafa hindrað réttlætið á meðan hann var forseti og einum áður en hann var kjörinn, þar sem tekið er fram að hann hafi í einrúmi reynt að „...stjórna rannsókninni“. Í skýrslunni segir ennfremur að þingið geti ákveðið hvort Trump hafi hindrað réttlætið og gripið til aðgerða í samræmi við það, með vísan til þess og hafið ákæru fyrir brot í embætti.

Með öðrum orðum, niðurstaðan var engin niðurstaða. Ekki tókst að sanna glæp né afsanna hann. En síðan hefur mikið vatn runnið til sjávar og upplýsingar í fjölmiðlum eru að birtast um að í raun hafi framboð Hillary Clintons staðið á bakvið þessu öllu. Þá er komið að þætti John Durhams sérstakts saksóknara.

Durham rannsóknin

Hver er John Durham? Durham starfar sem saksóknari Bandaríkjanna fyrir District of Connecticut. Hann hefur lengi starfað í dómsmálaráðuneytinu, hefur starfað sem alríkissaksóknari síðan 1982, með þátttöku í fjölda saksókna sem hafa verið mjög þekktar.

Það sem Durham er að gera núna er aðeins erfiðara að lýsa. Að öllum líkindum tekur hann þátt í umfangsmikilli rannsókn á heimsvísu um aðstæður í tengslum við rannsókn á tengslum Trump-framboðsins við Rússland, fyrirætlun sem virðist taka til starfa bæði FBI, í rannsókn sinni á gagnnjósnir Crossfire Hurricane, og áframhaldandi rannsókn sérstaks lögfræðings Robert Mueller. Skýrslur benda til þess að rannsóknarsafn Durhams hafi ítrekað stækkað og nái nú einnig til leka sem talinn er skaðlegur fyrir upphaf Trump-stjórnarinnar, samsæri sem var framkvæmt til að afhjúpa Michael Flynn (Demókratar stóðu fyrir því), til starfsemi í Úkraínu sem nær örugglega til meintrar starfsemi Hunter Biden, og í stórum dráttum, til mats bandaríska leyniþjónustunnar (IC) að Rússar hafi með aferðandi hætti reynt að hjálpa Trump að vinna forsetaembættið árið 2016.

Nákvæmar útlínur umboðs Durhams eru spurningar um innskot síðan, en eftirtektarvert er að Durham sjálfur hefur verið stöðugt fámáll um starfsemi/rannsókn sína. En yfirmaður Durham, Barr, og yfirmaður Barr, Trump, hafa verið minna hlédrægir. Fyrsta hugmyndin um að verkefnið eins og það sem Durham stundar nú hafi verið á „verkefnalista“ Barr, kom sjálft fram af Barr í staðfestingarheyrslu sinni fyrir dómsmálaráðherra 15. janúar 2019. Barr lofaði dómsmálanefnd öldungadeildarinnar að hann myndi skoða gagnnjósnarannsókn FBI gegn Trump-kosningahframboðsins og sagði að „besta stefnan væri að leyfa ljósi að skína inn". Þannig var Mueller rannsókn, sem þá átti enn nokkrum mánuðum eftir að ljúka, með þeim fyrirvara um að seinni ágiskun væri að hefjast.

Það eru þeir sem halda því fram að viðleitni Durhams sé ítarleg rannsókn á gagnnjósnarannsókninni sem miðar að viðleitni Rússa til að hafa áhrif á forsetakosningarnar 2016 sem þarf til að afhjúpa að fullu eðli og umfang þessarar starfsemi fyrir bandarískum almenningi, leiða í ljós hvers kyns þörf á umbótum, og útvega upplýsta ramma um framkvæmd nauðsynlegra úrbóta. Með því að samþykkja kosti hvers þessara markmiða er erfitt að greina hvaða viðbótarupplýsingar og mat sem hentar almennri birtingu er óþekkt eftir yfirgripsmikil skuldbindingar Mueller og Horowitz.

En jafnvel þótt gert væri ráð fyrir að önnur könnun (rannsókn) væri nauðsynleg til að fylla upp í eitt eða tvö skarð sem þessar aðrar rannsóknir skildu eftir, hafa atburðir í kringum Durham rannsóknina og sérstaklega tilfallandi athugasemdir Barr gert að engu allt framlag sem þessi viðleitni hefði annars getað gert til grundvallaratriði, óhlutdrægt mat á þessu fordæmalausa gagnnjósnarannsókn.

En nú eru niðurstöður Durhams að koma smám saman í ljós, þótt rannsóknarskýrslan hefur enn ekki verið birt. Sjá má af fréttum undanfarnar vikur, að netið þrengist að forsetaframboði Clintons og allur skandallinn í kringum rannsóknina á Trump komi frá Clinton í uppafi og það jafnvel áður en hann settist í forsætisembættið. Sjá umfjöllun mína um Flynt hershöfðingja og hvernig fráfarandi ríkisstjórn lagði gildri fyrir nýja stjórn Trumps.

Nú eru hausarnir að byrja að fjúka og handtökur að hefjast og þrengist hringurinn að innstu koppum innan forsetaframboðs Clintons. Eftir höfuðinu dansa limirnir. Durham er byrjaður að höggva limina af en hvað með hausinn sjálfan?

Þetta er í fréttunum í Bandaríkjunum þessa dagana en lítið sem ekkert á Íslandi:  Lögfræðingur í Washington sem sérhæfir sig í netöryggismálum hefur verið ákærður fyrir að hafa logið að FBI fyrir kosningarnar 2016 í samtali um hugsanleg tengsl Donalds Trump og Rússlands.

Michael Sussmann, fyrrum alríkissaksóknari sem hafði starfað á lögfræðistofu með langvarandi tengsl við Demókrataflokkinn, er annar einstaklingurinn sem ákærður er í rannsókn sérstaks lögfræðings, John Durham, á uppruna rannsókn Trumps og Rússlands FBI.

Sussmann á yfir höfði sér eina ranga staðhæfingu í tengslum við samtal sem hann átti við þáverandi aðallögfræðing FBI, Jim Baker, þann 19. september 2016. Á þeim fundi deildi Sussmann upplýsingum um möguleg tengsl rússnesks lánveitanda sem tengist Kreml, Alfa Bank og tölvuþjónn hjá Trump stofnuninni.

Í ákærunni er því haldið fram að Sussmann hafi „logið um það hvernig hann var að koma ásakanirnar til FBI“.

Sussmann sagði við Baker að hann væri ekki að miðla upplýsingum eftir beiðni neins viðskiptavinar. En saksóknarar halda því fram að hann hafi útvegað efnin fyrir hönd yfirmanns tækniiðnaðarins og forsetaframboðs Hillary Clinton.

Sú meinta lygi skipti máli, segir í ákærunni, vegna þess að hún afvegaleiddi FBI og svipti það „...upplýsingum sem gætu hafa gert það kleift að meta og afhjúpa uppruna viðkomandi gagna og tæknigreiningar, þar á meðal hverjir eru og hvaða hvatir skjólstæðingar Sussmanns hafa."

Lögfræðingar Sussmanns, Sean Berkowitz og Michael Bosworth, sögðu að skjólstæðingur þeirra muni „...berjast gegn þessari tilhæfulausu og pólitíska innblásnu saksókn“.

„Sérstakur lögfræðingur virðist nota þessa ákæru til að koma á framfæri samsæriskenningu sem hann hefur valið að ákæra ekki,“ sögðu þeir í yfirlýsingu. ,,Í kjarnanum er sérstakur saksóknari að færa rangan framburð á grundvelli munnlegs framburðar sem sagður var gefinn fyrir fimm árum fyrir einstökum vitni sem er óskráð og enginn annar hefur tekið eftir. Dómsmálaráðuneytið myndi venjulega aldrei höfða svo tilhæfulaus mál."

Sussmann vann að netöryggis- og persónuverndarmálum hjá lögmannsstofunni Perkins Coie. Í pólitískum lagahópi fyrirtækisins var fulltrúi forsetakosninga Clintons og hefur lengi veitt landsnefnd Demókrataflokksins ráðgjöf.

Eftir að ákæran var gefin upp á fimmtudag sagði Sussmann upp störfum hjá Perkins Coie til þess að einbeita sér að lagalegri vörn sinni, sagði talsmaður fyrirtækisins í yfirlýsingu.

Í ákærunni segir að DNC hafi haldið Sussmann í apríl 2016 til að vera fulltrúi þess í tengslum við innbrot Rússa á DNC netþjóna, og Sussmann ráðlagði einnig Clinton herferðina/framboðsins um netöryggismál.

Þar er einnig greint frá fundi sem Sussmann átti með félaga á lögmannsstofu sinni sem var almennur ráðgjafi Clinton-kosningaherferðarinnar sem og tæknistjóra sem var viðskiptavinur Sussmanns og vísindamanna um meint tengsl milli tölvukerfa Trump-stofnunarinnar og rússnesks banka.

Sussman tilkynnti um þessa fundi til Clinton-framboðsins, samkvæmt ákærunni. Hann rukkaði einnig Clinton framboðið fyrir fundi með blaðamönnum um sama efni.

Rannsakendur þingsins spurðu Sussmann árið 2017 um þennan þátt með Baker.  Sussmann sagði að hann hafi miðlað upplýsingum fyrir hönd viðskiptavinar, sem er sérfræðingur í netöryggi. Sussmann sagðist ekki hafa sérstaka beiðni til FBI; hann vildi bara að skrifstofan væri meðvituð um upplýsingarnar.

Í sérstökum vitnisburði þingsins sagði Baker við þingmenn að Sussmann hefði sagt honum „...að hann væri með netsérfræðinga sem hefðu aflað sér upplýsinga sem þeir teldu að þeir ættu að komast í hendur FBI."

Dularfullu tölvusamskiptin urðu efni í nokkrar fréttagreinar haustið 2016. FBI og rannsakendur þingsins skoðuðu báðir pingin á milli tölvukerfanna og komust að þeirri niðurstöðu að þau væru saklaus í grunni.

Samkvæmt ákærunni lét Sussmann Baker í té tvö drif og afrit af efninu, þar á meðal skjal sem Sussmann hafði aðstoðað við að skrifa, eitt skrifað af rannsakanda og annað skrifað af pólitíska rannsóknarfyrirtækinu sem starfaði fyrir Clinton-framboðið til að grafa upp andstöðurannsóknir um Trump.

William Barr, þáverandi dómsmálaráðherra, hvatti Durham árið 2019 til að kanna tilurð rannsóknar FBI á tengslum Trumps kosninga og Rússlands. Hingað til hefur aðeins einn annar einstaklingur - fyrrverandi lág-stigs FBI lögmaður að nafni Kevin Clinesmith - verið ákærður í rannsókninni.

Clinesmith, sem játaði sig sekan um að hafa átt við tölvupóst sem var notaður til að fá eftirlit með fyrrverandi ráðgjafa Trump í kosningabaráttunni, var dæmdur í eins árs skilorðsbundið fangelsi. Og tengslin ná jafnvel til núverandi ríkisstjórnar.

Jake Sullivan, þjóðaröryggisráðgjafi Biden forseta Hvíta hússins, er „utanríkisstefnu ráðgjafinn“ sem vísað er til í ákæru Michael Sussmann, fyrrverandi lögfræðings Hillary Clinton, forseta kosningabaráttunnar, samkvæmt tveimur vel treystandi heimildum Foxnews.

Þetta er það næsta sem rannsókn sérstaks saksóknara, John Durham, á uppruna rússnesku rannsóknarinnar hefur komið til einhvers sem tengist Biden Hvíta húsinu beint. En rannsóknin er ekki lokið og ekki öll kurl komin til grafar.

Sum sé, hausarnir eru farnir að fjúka en enn er eftir að rannsaka tengsl æðstu yfirmanna FBI og CIA við Demókrata og Clinton framboðið og hvernig þeir rannsaka pólitíska andstæða þeirra að því virðist á pólitískan hátt.

Þetta er í raun mesta hættan sem steðjar að bandarísku lýðræði, það er ekki valdataka hersins, heldur pólitísk íhlutun njósnastofnana af gangverki lýðveldisins Bandaríkin. Nógu vanir eru þessir aðilar að steypa ríkisstjórnum um allan heim og koma einræðisherrum til valda.

Málið allt sem snýr að Trump og andstæðinga hans og barátta þeirra á milli, er svo flókið og margslungið, að það þarf margar bækur til að lýsa öllum hliðum þess.

Þessi mynd er lýsandi fyrir hvers hræddir andstæðingar Trumps eru og hversu langt þeir ganga til að reyna að koma höggi á hann. Hann er mest rannsakaði forseti frá upphafi og meira segja Richard Nixon var ekki eins mikið rannsakaður.