Arfleið Joe Bidens er rjúkandi rústir í Bandaríkjunum og erlendis

Það hefur öllum verið ljóst sem fylgdust með ,,kosningabaráttu" Joe Bidens, sem hann háði úr kjallara heimilisins sins í Wilmington, að hann væri ekki líklegur til stórræða. Segja má að frjálslindir fjölmiðlar hafi háð kosningabaráttuna fyrir hann, því að hann gerði það ekki sjálfur. Hann hafði kosningamaskínu Demókrata á bakvið sig, auðmenn einokunarhringja í Bandaríkjunum og fjölmiðla í eigu þeirra.

Svo gengu  Google, Facebook, Twitter og aðrir samfélagsmiðlar (þeir hétu að gera ekki sömu mistök og 2016 þegar Donald Trump vann forsetakosningarnar) til liðs við Joe Biden og breyttu algrímuforrit sín til að hafa áhrif á kjósendur. Þetta tókst með ágætum, því að Joe Biden sigraði með ,,yfirburðum", þótt engir (kannski tugir manna hverju sinni) mættu á kosningarallý hans en á sama tíma mættu tugir þúsunda á kosningarallý Donalds Trumps.

Ljóst var að hinn almenni kjósandi var í liði með Donald Trump og sýndi það í verki þá og ennþá dag í dag, en elítan og fjölmiðlar voru í liði með Joe Biden. Margar sögusagnir og jafnvel sannanir eru um stórfelld kosningarsvik, jafnvel hátt í 11 milljónir atkvæða féllu í skaut Joe Bidens sem hefðu ekki átt að gera það en hann ,,fékk" yfir 80 milljóna atkvæða.

Ljóst var frá degi einum að kosningarbaráttan snérist um Donald Trump og hann einan; um störf hans og persónu. Þeir sem kusu með Joe Biden voru í raun að kjósa gegn Donald Trump en ekki með Joe Biden. Í forvali Demókrata féll valið í skaut Joe Bidens eiginlega fyrir tilviljun en margir aðrir frambjóðendur voru betri. Næst versti frambjóðandinn, Kamala Harris, hrifsa svo næst besta góssið, varaforseta embættið.

Frjálslindir Bandaríkjamenn urðu að ósk sinni en til er máltæki sem er á þessa leið: ,,beware what you wish for" eða varastu hvað þú óskar þér, því þú veist ekki hvað kemur upp úr hatnum. 

Og óskin varð að martröð, í forsetastóli situr elliær maður, sem gerir öll hugsanleg mistök sem hægt er að gera og þetta hefur hann gert síðan hann settist á ,,valdastóll" (enginn veit í raun hver stjórnar bakvið tjöldin).

Engum getur dulist vanhæfi Joe Bidens á forsetastól, jafnvel Demókratar og frjálslindir fjölmiðlar viðurkenna það og gagnrýna kappann. Það sem gerði útslagið var brotthvarfið frá Afgangistan sem átti að vera ,,sigurganga" Joe Bidens næstkomandi 9/11 og marka sigur Bandaríkjanna á hryðjuverkaóginni síðan um aldarbyrjun.

Algjör andstæða varð úr öllu þessu: Mesti hernaðarósigur Bandaríkjahers frá upphafi (Víetnam tapaðist tveimur árum eftir brotthvarf Bandaríkjahers) og algjörir villimenn tóku við 86 milljarða dollara virði af hernaðartólum og yfirráð yfir næstu allt Afgangistan. Og hryllingurinn er rétt að byrja í landinu þegar flestir blaðamenn og erlendir hermenn eru farnir. Eftir eru óþekkt tala Bandaríkjamanna, óbreyttir borgarar sem Bandaríkjaher skildi eftir. Þvílíkt áfall fyrir þjóðarsál Bandaríkjamanna og Bandaríkjahers sem hafa alla tíð státað af því að skilja enga hermenn (og borgara) eftir á vígvellinum.

Nú ganga Talibanar ganga húsi úr húsi og drepa andstæðinga sína og þeir fljúga þyrlur með hengda menn í eftirdragi samkvæmt nýjustu fréttum. Þótt Joe Biden sé vinur Talibana, get ég fullyrt að 99,99% Bandaríkjamanna séu það ekki. Dagar hans á forsetastóli eru taldir, spurningin er bara hvernig?

a) Herréttur fyrir að gefa óvini upplýsingar um Bandaríkjamenn og afganska bandamenn? b) Fyrir að klúðra a-ö brotthvarfsáætluna? c) Vanhæfni frá dag eitt sem forseti?

Af nògu er að taka, galopin landamæri og hundruð þúsunda manna streyma í gegn mánaðalega og stórt hlutfall þeirra með covid, stjarnfræðileg skuldasöfnun og eyðsla í ,,loftslagsvá aðgerðir" og verðbólga hefur ekki verið hærri í áratugi, BNA sé nú orðin háð olíu frá óvin veittum olíuframleiðendum, 300% aukning glæpa og fátækt, sundrung þjóðarinnar í tvær aðskildar þjóðir í raun vegna mismunandi gilda, veikt stöðu Bandaríkjanna á alþjóðavettvangi, veikt stöðu bandamanna bæði í Evrópu og Asíu og aukið hættuna á þriðju heimsstyrjöld með stríði við Kína um Taívan.

 

 

 

 

 

Joe Biden lýtur í duftið fyrir spurningu blaðamanns. Þessi mynd er talin vera lýsandi fyrir vanhæfni mannsins en hann getur ekki svarað spurningum blaðamanna án aðstoðar hjálparmanna sem grípa stöðugt frammí og garga ,,thank you, now you have to leave". Hann segir stöðugt: ,,I am not allowed to take questions", eins og hann réði ekki för.

Þvílík arfleið atvinnustjórnmálamanns sem hefur verið í bransanum í 50 ár og haft rangt fyrir sér í öllum málum þessa tímabils. Hann hefur verið meira segja svo lengi að hann tók þátt í umræðunum um Víetnam og eins alltaf síðan, hafði hann rangt fyrir sér um Víetnam.

 

 

 

 

 

Aðstandendur fallina hermanna sem Joe Biden hitti urðu vægast sagt brjálaðir út í Joe Biden þegar hann leit stöðugt á úr sitt við móttökuathöfn föllnu hermannanna frá Afganistan, eins og hann hefði eitthvað betra að gera. Sumir aðstandendur neituðu að tala við hann en þeir sem gerðu það urðu fyrir miklum vonbrigðum, þvi að hann talaði bara um látinn son sinn sem lést fyrir áratug (eða 2015 minnir mig). 

Beint lýðræði Íslendinga og persónukjör - grein eftir Arnar Loftsson - birt á Útvarpi sögu

 

 

 

 

 

 

BEINA LÝÐRÆÐI ÍSLENDINGA OG PERSÓNUKJÖR

Orrustan um Ísland ... barátta Íslendinga fyrir fullveldi sínu og rétt til raunverulegs lýðræðis fjallar þessi hugvekja um og hvaða leiðir eru færar til að Íslendingar fái alvöru lýðræði og losni undan djúpríkinu.

Hratt og örugglega hefur verið að sneiða fullveldi Íslands niður, innan veggja EES, þrátt fyrir að engar heimildir eru til í stjórnarskránni fyrir slíku fullveldisafsali.

ÁN FULLVELDI ER EKKI LÝÐRÆÐI...

Á Íslandi búum við hálflýðræði. Það kallast fulltrúalýðræði. Þar eru ákveðnir aðilar eru kosnir í gegnum flokkakerfi og til þess að vera umboðsmenn ákveðins  hóps kjósenda. Í gegnum þingflokkana erum við því með FLOKKSRÆÐI.

Fulltrúinn og flokkræðið, bjóða upp á mikla spillingu. Enginn veit hvernig stjórnarmynstrið verður eftir kosningar, og fulltrúar veljast í gegnum flokksræðið inn í valdastöður flokkana og ef kjósandi ætlar að kjósa flokk, þá gæti hann endað með að fá á sig vanhæfan fulltrúa, sem hann hefur engan áhuga að kjósa, en verður að kjósa með, ef hann vill fá flokkinn í stjórn. Fulltrúinn, er vanalega ekki að hugsa um að vera umboðsmaður/fulltrúi, kjósenda sinna. Heldur er hann upptekinn að hugsa um sérhagsmuni og hagsmuni flokksins, umfram hag kjósenda  sinna.

Fulltrúalýðræðið býður því upp á mikla spillingu sérhagsmuna og baktjaldamakks. Til eru lausnir við þessu:

1) Beint lýðræðiskerfi

2) Persónukjör

Fyrir hægrimann, þá er beina lýðræðið og persónukjör, einmitt í anda frelsi einstaklingsins til að ráða eigin örlögum og fá að kjósa einstaklinga til að vera fulltrúi sinn. Sviss er í mínum augum, fyrirmyndarríkið, sem ég myndi vilja að Ísland myndi feta í fótspor. Sviss sameinar tvennt sem er mér allra heilagast, beint lýðræði og markaðskerfi.

Margir halda að Sviss sé svo ríkt vegna þess að þar sé skattaparadís, en það eru mörg ríki sem eru með skattaskjól. Panama, Kýpur og mörg önnur ríki.

Svisslendingar ná að vera ríkasta þjóð í heimi, án náttúruauðlinda og eru með sterkt lýðræðiskerfi. Öflugt heilbrigðiskerfi og besta stjórnmálakerfi í heimi.

Hérna eru nokkrar ástæður fyrir því að Sviss er ríkasta land í heimi:

• Valdreifing (decentralizion).... Sviss er sambandsríki 26 kantóna, eina sem þessar kantónur eiga sameiginlegt, er sameiginleg stjórnarskrá, gjaldmiðil og utanríkisstefnu. Fyrir utan það, þá eru þau sjálfsstæð. Til dæmi hvað varðar skattheimtu, þá er t.d. Kantónan Jura með 14%, en ef þú býrð í kantónunni Zug, þá er tekjuskatturinn aðeins 4%. Kantónurnar hafa sjálfstæðan ákvörðunarrétt til verslunarhátta. Kantónurnar geta aðlagast að því umhverfi sem hver og ein er staðsett í. Og það sem meira er, ÞÆR GETA KEPPT VIÐ HVERJA AÐRA... Þrátt fyrir valdreifingu (decentralizion), þá tekst þeim að halda þjóðríkinu saman og þrátt fyrir að þar eru opinberlega 4 tungumál. Hver kantóna er með sitt opinbera tungumál.
• Sviss hefur engan forseta...Svisslendingar kjósa til alríkisþings (federal parliament) (Alþingi þeirra). Þetta þing kýs síðan 7 fulltrúa, sem eiga að vera ráðherrar. Allir þessir 7 einstaklingar hafa nkl. sömu völd. Einn þeirra er síðan valin til árs senn að vera í forsvari fyrir hópinn (allir jafnir þó) Switzerland international representitive. Tæknilega séð er hann ,,forseti” en er þó ekki með meiri völd en hinir sex. Og þeir skiptast á, árlega um persónu.
• Beint lýðræði... Svisslendingar halda þjóðara-tkvæðagreiðslur á 4 mánaða fresti, bæði innan kantóna og svo Sviss öllu. Innan kantónu þarf aðeins 50.000 manns til að biðja um atkvæðagreiðslu, en fyrir landið allt, þarf 100.000 atkvæðabærra manna.
• Frjáls markaður... Svisslendingar reyna að gera fríverslunarsamninga við svo til öll ríki heimsins. Svisslendingar hafa haft frjáls viðskipti við lýði síðan 1874 og hafa því langa sögu að baki, ólíkt öðrum ríkjum, sem eru nýlega að taka upp frjáls viðskipti.
• ...með hlutleysi sínu, þá ná þeir frjálsri verslun, sem aðrir ná ekki. Forðast viðskiptaþvinganir. Þeim tókst meira að segja að halda sig utan við síðari heimsstyrjöldina, þrátt að allir væru að berjast í kringum þá. Og því þurftu þeir ekki að byggja upp ónýtar borgir eftir sprengjuregn. Og þeir notuðu tímann vel til að styrkja innviði landsins. Versti óvinur efnahagskerfis er stríð...Svisslendingar eru þó með her, en aðeins til varnar. Það er herskylda þarna sem allir þurfa hlíta. En góða við herskylduna, er að þar blandast saman ríkir og fátækir, og oft myndast sterk tengsl, sem síðan hafa leitt til viðskiptasambanda eftir að herskyldu líkur.
• Létt regluverk til að stofna viðskipti...Sviss býður upp á lága skatta. Auðvelt er stofna fyrirtæki, og auðvelt er að sjá lög um þau á netinu og bera saman við mismunandi kantónur. Margar kantónur bjóða upp á, afar lága skatta á fyrirtæki, þannig að mörg risastór erlend fyrirtæki skrá höfuðstöðvar sínar í Sviss. Og þar með fær Sviss auknar skatttekjur sem það myndi annars ekki fá. Það er ekki náttúrauðlindir, eða lukka sem ræður því að þjóð gengur vel. Heldur stjórnmálalegt umhverfi.

Snúum nú þessu við og hvernig við gætum notfært okkur Svissneska módelið.

1) Fyrsta skrefið væri  valddreifing (decentralizion) og skipta landinu í sjálfsstæðar (kantónur) gætum kallað þær sýslur. Þær gætu verið: Vesturlandsýsla, Vestfjarðasýsla, Norðurlandssýsla, Austurlandssýsla, Suðurlandssýsla og svo Reykjanesskagasýsla. Til að þetta gangi upp, þá þarf að vera beint lýðræði hérna á Íslandi. Vestfjarðasýslan gæti viljað laða að erlenda fjárfesta og lækkað skatta. Austfjarðasýslan gæti dottið í hug að vera með fríverslunarsvæði (Free Zone area), til efla viðskipti á svæðinu. Dæmi um slíkt er t.d. Í sameinuðu furstadæminu “Fujairah” og Kínverjar sjálfir, byrjuðu á slíku fríverslunarsvæði (free zone area) þegar þeir tóku markaðskerfið. Fullt af slíkum frísvæðum (free zone) til. T.d. á Kanaríeyjar. Hver og ein sýsla keppir við hverja aðra um mannauð, og fjármagn. Vestfirðir gætu t.d. Orðið eins og Zug kantóna í Sviss, hálfgerð skattaparadís (tax heaven) og fjölda stórfyrirtækja setti upp höfuðstöðvar þar.

2) Engan forseta, sama hugmyndafræði og í Sviss, 7 manna ráð stýrir landinu og skiptist á að

vera í forsvari, en allir jafn valdamiklir.

3) Beint lýðræði, er lykillinn að velgegni Svisslendinga, því væru þær tíðar hér.  Þjóðaratkvæðagreiðslur, færu fram í appi síma þín og því auðveldar og ódýrar í framkvæmd. Framtíðin, gæti orðið þannig, að þjóðin gæti líka tekið þátt í atkvæðagreiðslum á Alþingi  og þannig tekið ákvarðanir með þingfulltrúum. Þannig gæti ákveðinn fjöldi slíkra atkvæða  verið með ákveðið mótvægi á móti atkvæðum þingmanna. Beinna gæti lýðræðið ekki orðið.

4) Frjáls markaður...segjum okkur úr EES og Schengen. Tökum upp grimma stefnu í fríverslun við hverja einustu þjóð í heiminum. Náum stjórn á landamærunum og stýrum, hvaða innflytjendur við viljum fá inn á okkar vinnumarkað.

5) Hlutleysi, tryggir okkur að við séum ekki í viðskiptastríðum stórveldanna, eins og við erum t.d. við Rússa. Enginn virðist vera að fylgja eftir, nema ríkisstjórn Íslands. Viðskiptastríð eru alltaf ósigur verslunar og efnahag Íslendinga.

6) Létt regluverk, til vera með frumkvöðlastarf og stofna fyrirtæki auðveldara. Gætum litið til Sílíkon dalinn í Kaliforníu eða Ísraelsku leiðina, en þeir eru líka með sambærilegann Sílíkon valley. En þeir tóku upp frumkvöðlaverkefni, þar sem ríkið fjárfesti og skattahagræddi á móti hverju frumkvöðlafyrirtæki. Ég set tengil á það annars staðar. Myntvandamálið myndum við leysa með því að nota Bandaríkjadollar, enda notar helmingur inn af heiminum hann. Síðan gætum við notað rafmiðla í framtíðinni.

7) Fjórða iðnbyltingin, það er ljóst að hún mun hafa gríðarleg áhrif á þjóðfélagið. Það er spáð að 800 milljónir starfa munu hverfa í heiminum um 2020. Sennilega mun hærri tala og hlutfall, talið er að um helmingur starfa í Bandaríkjunum gæti horfið. Ísland mun ekki þurfa erlent vinnuafl. Heldur að finna eitthvað að gera fyrir núverandi  mannfjölda. Fyrsta skrefið væri að minnka vinnuvikuna. Jack Ma sem stofnaði Alibaba, stakk upp á 16 klst. vinnuviku.

Róbótarnir munu halda uppi lífsgæðunum og halda uppi framleiðslunni og margfalda hana. Setja þyrfti upp öryggiskerfi, þar sem fólk sem fengi ekki vinnu, hefði aðgang að borgaralaunum. Störfin munu breytast, jafnvel stjórnsýslan gæti orðið róbótavædd og minni þörf á stjórnmálamönnum. Sú þjóð sem virkjaði fjórðu iðnbyltinguna sem best, gengi best. En fólk mun alltaf þurfa að vinna eitthvað, en þau störf myndu gjörbreytast og krefjast færri stunda.

8) Persónukjör. En hvað er persónukjör? Kíkjum hérna á skilgreiningu “Áttavitans”: ,,Persónukjör er það kallað þegar fólk kýs einstaklinga í kosningum í stað þess að merkja einfaldlega við framboðslista stjórnmálasamtaka eins og tíðkast í alþingiskosningum og flestum sveitarstjórnarkosningum. Forseti Íslands er t.d. kosinn persónukjöri/einstaklingskjöri, sveitarstjórnarfulltrúar í mörgum smærri sveitarfélögum landsins eru það líka og sömuleiðis var kosið til Stjórnlagaþings eftir persónukjöri. Flest félagasamtök, verkalýðsfélög og óformlegri hópar notast líka við persónukjör, þar sem formaður félagsins er t.d. kosinn sérstaklega, síðan varaformaður og svo framvegis.

Forseti Bandaríkjanna er kosinn á einstaklingsgrundvelli, þó kjósendur séu í raun tæknilega að kjósa stuðningsmenn einstaklingsins frekar en einstaklinginn sjálfan. Útstrikanir og endurröðun frambjóðenda í kosningum eru líka nokkurs konar persónukjör, þar sem fólk getur haft áhrif á það hvaða einstaklingar ná kjöri í flokknum sem það kýs.” Með persónukjöri, þá fær kjósandinn akkúrat, þann frambjóðanda sem hann vill fá á þing.

Frambjóðandanum er síðan umbunað eða refsað beint og milliliðalaust, ef hann stendur ekki við kosningaloforð sín. Hve oft höfum við ekki séð frambjóðendur, fela sig á bakvið framboðslista flokka, og komast inn á alþingi, í gegnum flokkinn, en ekki á eigin forsendum? Og hanga á þingi áratugum saman.

Flestir flokkar hafa nefnilega lélega síu á hverjir komast á lista flokksins. Allt þetta býður síðan upp á flokksræði, þar sem frambjóðandinn einbeitir sér að þóknast flokknum, en gleymir umbjóðendum sínum.

Hérna er líka góður tengill á skilgreiningu á persónukjöri:

https://www.landskjor.is/media/frettir/Personukjor9feb2009a.pdf

Til að tryggja að hérna dveljist ekki vanhæfir þingmenn á alþingi, áratuga skeið, mætti nota bandaríska kerfið, en það er að þingmaður megi aðeins vera á þingi, í 2 kjörtímabil, eða hámark 8 ár. Þannig náum við skipta út reglulega út þingmenn, sem verða samdauna kerfinu og hafa litin vilja til að breytinga eða að standa sig.

Hvað lög þurfum við til að koma á persónukjör eða beinu lýðræði?

Kíkjum á tillögur Stjórnlagaráðs á slíkum lögum. Sjá slóðina:

http://stjornlagarad.is/other_files//stjornlagarad/Frumvarp-til-stjornarskipunarlaga.pdf

39. gr. Alþingiskosningar.

Á Alþingi eiga sæti 63 þjóðkjörnir þingmenn, kosnir leynilegri kosningu til fjögurra ára. Atkvæði kjósenda alls staðar á landinu vega jafnt. Heimilt er að skipta landinu upp í kjördæmi. Þau skulu flest vera átta. Samtök frambjóðenda bjóða fram lista, kjördæmislista eða landslista eða hvort tveggja. Frambjóðendur mega bjóða sig fram samtímis á landslista og einum kjördæmislista sömu samtaka. Kjósandi velur með persónukjöri frambjóðendur af listum í sínu kjördæmi eða af landslistum, eða hvort tveggja. Honum er og heimilt að merkja í stað þess við einn kjördæmislista eða einn landslista, og hefur hann þá valið alla frambjóðendur listans jafnt. Heimilt er að mæla fyrir um í lögum að valið sé einskorðað við kjördæmislista eða landslista sömu samtaka. Þingsætum skal úthluta til samtaka frambjóðenda þannig að hver þeirra fái þingmannatölu í sem fyllstu samræmi við heildaratkvæðatölu.

Í lögum skal mælt fyrir um hvernig þingsætum skuli úthlutað til frambjóðenda út frá atkvæða styrk þeirra. Í lögum má mæla fyrir um að tiltekinn fjöldi þingsæta sé bundinn einstökum kjördæmum, þó ekki fleiri en 30 alls. Tala kjósenda á kjörskrá að baki hverju bundnu sæti skal ekki vera lægri en meðaltalið miðað við öll 63 þingsætin. Í kosningalögum skal mælt fyrir um hvernig stuðla skuli að sem jöfnustu hlutfalli  kvenna og karla á Alþingi.Breytingar á kjördæmamörkum, tilhögun á úthlutun þingsæta og reglum um framboð, sem fyrir er mælt í lögum, verða aðeins gerðar með samþykki 2/3 hluta atkvæða á Alþingi. Slíkar breytingar má ekki gera ef minna en sex mánuðir eru til kosninga, og gildistaka þeirra skal frest ast ef boðað er til kosninga innan sex mánaða frá staðfestingu þeirra.

Athyglisvert er í tillögum Stjórnlagaráðs er ennþá málskotsréttur forseta: 60. gr. Staðfesting laga.

Þegar Alþingi hefur samþykkt frumvarp til laga undirritar forseti Alþingis það og leggur innan tveggja vikna fyrir forseta Íslands til staðfestingar, og veitir undirskrift hans því laga[1]gildi. Forseti Íslands getur ákveðið innan viku frá móttöku frumvarps að synja því staðfestingar.  Skal sú ákvörðun vera rökstudd og tilkynnt forseta Alþingis. Frumvarpið fær þá engu að síður laga gildi, en innan þriggja mánaða skal bera lögin undir þjóðaratkvæði til samþykktar eða synjunar. Einfaldur meirihluti ræður hvort lögin halda gildi sínu. Atkvæðagreiðsla fer þó ekki fram felli Alþingi lögin úr gildi innan fimm daga frá synjun forseta. Um framkvæmd þjóð ar atkvæða greiðslu skal að öðru leyti mælt fyrir í lögum. Ég vil afnema forsetaembættið algjörlega og taka Svissnesku leiðina í því máli, sjá hér að ofan. En þar skiptast 7 mannaríkistjórn (ráðherrar) að fara með embætti "forsetaígildi". Svissarar eru reyndar með formann í eitt ár í senn. En við gætum stytt og skipt um á 6 mánaða fresti.

Síðan kemur feitasti bitinn og sá allra mikilvægasti: 65. gr. Málskot til þjóðarinnar.

Tíu af hundraði kjósenda geta krafist þjóðaratkvæðis um lög sem Alþingi hefur samþykkt. Kröfuna ber að leggja fram innan þriggja mánaða frá samþykkt laganna. Lögin falla úr gildi ef kjós endur hafna þeim, en annars halda þau gildi sínu. Alþingi getur þó ákveðið að fella lögin úr gildi áður en til þjóðaratkvæðis kemur. Þjóðaratkvæðagreiðslan skal fara fram innan árs frá því að krafa kjósenda var lögð Þetta er afar athyglisvert og ef þessar tvær tillögur næðu fram að ganga. Þá gætum við hugsanlega útrýmt pólitíska spillingu og baktjaldamakk í stjórnmálum. Værum með eitt besta lýðræði í heimi ásamt Lichtenstein og Sviss. Þá gætum við séð efnahagslega hagsæld, og þjóðarsátt sem við höfum aldrei verið vitni að...RÉTTLÁTASTA ÞJÓÐFÉLAG Í HEIMI…

Herflugvöllurinn Bagram og alþjóðaflugvöllurinn Hamid Karzai

Mikið hefur verið rætt um ef Bandaríkjaher hefði ekki yfirgefið Bagram herflugvöllinn í skjóli nætur, og treysta á alþjóðaflugflugvöllinn til að flytja almenna borgara úr Afgansitan, hvort það hefði breytt einhverju?

Samkvæmt mörgum viðtölum sem ég hef séð við bandaríska hershöfðingja, þá var ákvörðunin pólitísk og mikil mistök.

Fyrri flugvöllurinn er herflugvöllur með öllum þeim vörnum sem því fylgir og hann er í hæfilegri fjarlægð frá Kabúl. Flugvöllurinn getur bæði tekið við flóttafólki af landsbyggðinni og úr borginni. Hinn flugvöllurinn er í miðri borg og auðvelt hefði verið fyrir Talibana að skjóta niður flugvélar með flugskeytum ef þeir hefðu viljað, en það vilja þeir ekki, því að þeir vilja ekki að Bandaríkjaher sé deginu lengri en þarf. Svo taka þeir til hendi...

Gerum samanburð á þessum flugvöllum samkvæmt Wikipedia.

Bagram Airfield-BAF einnig þekktur sem Bagram flugvöllur er afgönsk herstöð og áður stærsta bandaríska herstöðin í Afganistan. Hún er staðsett við hliðina á hinni fornu borg Bagram, 11 kílómetra suðaustur af Charikar í Parwan héraði í Afganistan. Hún hefur eina flugbraut sem getur meðhöndlað stórar herflugvélar, þar á meðal Lockheed Martin C-5 Galaxy og Antonov An-225. Bandarísku flugherinn hafði höfuðstöðvar þarna ásamt snúningseiningum Bandaríkjanna og hersveitum bandamanna.

Gamla flugbrautin í Bagram, sem nú er tekin úr notkun, var 3.003 metrar löng og nýrri flugbrautin er 3.602 metrar  löng, sem var byggð og fullgerð af Bandaríkjunum í lok árs 2006. Það er fjöldi stórra flugskýla, ásamt stjórnturn, fjölmargar stoðbyggingar og ýmis húsnæðissvæði.

Það eru einnig meira en 13 hektarar (32 hektarar) skábrautarpláss og fimm dreifingarsvæði flugvéla. Margir stuðningsbyggingar og grunnhúsnæði sem sovéska herliðið reisti á hernámi þeirra eyðilagðist í áralöngum átökum milli ýmissa stríðinna afganskra fylkinga eftir að Sovétmenn fóru. Grunnurinn hefur verið stækkaður og nútímavæddur á undanförnum árum.

Hamid Karzai alþjóðaflugvöllurinn (áður Kabúl alþjóðaflugvöllur) er staðsett um það bil 40 km (25 mílur) suður af Bagram, tengdur með tveimur aðskildum vegum. Parwan fangageymslan er einnig staðsett við hliðina á stöðinni á Bagram.

15. ágúst 2021, féll Bagram herflugvöllurinn eða var hreinlega yfirgefin við framsókn talibana eftir uppgjöf afganska hersins. Talibanar eru ekki enn með flugher sem hægt er að senda frá Bagram flugvellinum þó að hann hafi náð vopnum og loftför frá afganska flughernum.

 

 

 

 

Flugvöllurinn í Bagram

 

 

 

 

 

 

Alþjóðaflugvöllurinn í Kabúl

Mikill munur er á þessu flugvöllum, annar er hannaður sem herflugvöllur en hinn fyrir alþjóðaflug. Mjög auðvelt er að verja hinn fyrrnefnda en ekki hinn síðarnefnda. Engar herfræðilegar skýringar hafa verið gefnar á hvers vegna flugherinn, sem ætti að vera síðastur úr landinu í ljósi þess að landið er landlukt og einu leiðirnar úr landinu eru í gegnum fáein fjallaskörð, yfirgaf flugvöllinn.

 

 

Andstæðingar Talibana sýna á sér klærnar

Andstaðan gegn stjórn Talibana virðist vera taka á sig mynd. Leifar öryggissveita og annarra andstæðinga Talibana sýna meiri mótstöðu gegn yfirgang Talibana en stjórn Joe Bidens sem jafnvel hefur gefið þeim nafnalista Bandaríkjamanna og afganskra stuðningsmanna þeirra.  Það eitt getur leitt til falls Joe Biden enda telst upplýsingagjöf til óvina vera landráð.

í meðfylgjandi hlekk má sjá anstæðinga Talibana berja frá sér. Stríðið er rétt að byrja og leyniþjónusta Bandaríkjanna mun örugglega blanda sér í átökin.

 

Andstæðingar Talibana sýna á sér klærnar

Grein eftir Victor Davis Hanson í lauslegri þýðingu: Seigla Bandaríkjanna og auðlindir þeirra er ekki óendanleg

Í næstum tvö ár hafa Bandaríkjamenn stundað mikla vakningatilraun (woke experiment) til að rækta sjálfa sig. Bandarísk siðmenning hefur fjárfest gríðarlegt vinnuafl, fjármagn og tíma í viðleitni sinni  í að vera stöðugt flagga sig fyrir að vera ekki fullkomin.

Samt er seigla Bandaríkjanna og auðlindir þeirra ekki óendanleg. Við erum nú farin að sjá afleiðingarnar af því sem gerist þegar ættbálkahyggja fortíðarinnar gleypir hug Bandaríkjamanna.

Það eru afleiðingar þegar hugmyndafræði ræður stefnu eða þegar við tökum sjálfsögð grunnatriði lífsins til að stunda föng hennar.

Hverjum er ekki sama hvort útjaskaðir fjölmiðlar séu vakandi (e. woke) ef þeir geta ekki greint frá sannleikanum og haldið stjórnmálamönnum heiðarlegum?

Þegar blaðamenn voru orðnir framsæknir púðluhundar frekar en varðhundar gagnvart stjórnvöld, óttaðist ríkisstjórn Biden ekki afleiðingar. Það þótti sjálfsagt að hamfarastjórn hennar, allt frá suðurlandamærunum til ringulreiðarinnar í Afganistan, yrðu afsakaðar af kröftugum fréttamönnum.

"Eigið fé" (e. equity) sem stjórnað er af stjórnvöldum hefur skipt út fyrir markmiðið um jöfn tækifæri. En slík útópíaismi vekur reiði almennings þegar persónulegt frumkvæði, ágæti og frammistaða telja ekki jafn mikið virði og dyggðarmerki hóphugsunar.

Bandaríkin urðu fyrir skelfilegum og skammarlegum ósigri í Afganistan. Slysið minnir okkur á að stjórn Biden hafði pólitískan her sinn og skrifræði að mestu leyti bundna við fjölbreytileika, jafnrétti og aðgreiningu og að útrýma meintum innri óvinum.

Þannig að æðstu embættismenn okkar og starfsmenn töluðu um að beina hernum til allra mögulegra  vöku (e. woke) dagskráa - nema tryggja hernaðarlega yfirburði og öryggi Bandaríkjanna.

Niðurstaðan er hræðileg óreiðu með sigri frumstæðra herja talibana sem sigraði mest fágaðasta herinn í sögu siðmenningarinnar. Það fer hrollur um okkur þegar Bandaríkin biðlar til frumstæða ættbálka að drepa ekki borgara okkar sem við yfirgáfum á hröðu undanhaldi.

Forstjórar flugfélaga gefa merki um vöku sína (e. wokeness) með því að skemma lög um skirteinisgjöf kjósendur- þó að slíkt skilríki sé nauðsynlegt til að fara um borð í flugvélar þeirra. Hin nýja staða fyrir bandarísk flugfélög er vaktaðar (woke) tafir, vaknaðar (woke) afbókanir og vaknað (woke) stjórnleysi í háloftunum.

Sumir háskólar lúta og beita nú inntökuskilyrði sín, ráðningar og rannsóknir sínum í þágu kynþátta- og kynjafyrirmæla. Háskólakerfið hefur minni áhyggjur af sameiginlegum námslánum upp á 1,7 billjónir dala. Háskólanemar geta nú útskrifast vakandi (woke), en þeir gera það með mun minna áhrifamikilli lestrar- og ritfærni en minna pólitískt réttrúnaðarsinnaðir forverar þeirra fyrir hálfri öld.

Eru stjórnendur háskólans virkilega svo dyggðugir þegar þeir státa sig af því að bæta fjölbreytileika, ,,eigið fé" (e. equity) og aðgreiningu?

Hvers vegna hunsa þeir þá skuldsetta og illa menntaða útskriftarnema - sannkallaðir þrælar sem hafa ekki efni á heimilum, hætta að ala upp fjölskyldur og lengja unglingsárin frekar en að verða sjálfstæðir borgarar?

Við vitum frá öldum áður hvaða stefna tryggir öryggi almennings og hver tryggir glæpi. Öllum lögum verður að framfylgja jafnt. Samt sem áður ráða sjálfsmorðskenndar lögfræðilegar og gagnrýnar kynþáttakenningar stundum hvaða lögum er framfylgt og hver er hunsuð.

Ef ríkissaksóknari sækir glæpi - eða kýs að saka þá ekki - á grundvelli hugmyndafræði og kynþáttar frekar en spurninga um hlutlaus lög, hver myndi þá hlýða og miklu síður heiðra einhvern þeirra?

Það verður ekki bara að fylgjast með lögreglunni heldur virða hana og styðja hana. Í dag er hún svívirt og undir fjármögnuð. Ef þeir sem fremja glæpi búast ekki við því að verða handteknir og refsað, þá borgar glæpurinn sig. Og þannig fáum við meira af þeim.

Grátur gagnrýnenda um að tæma fangaklefa og fangelsi og draga úr afl lögreglunnar gæti hljómað sniðugt á Twitter. En fullt af saklausum Bandaríkjamönnum munu líða banvænar afleiðingar dyggðarmerkja einhvers annars.

Áður en land getur stundað krabbameinsrannsóknir, kannað geiminn eða sigrað óvini sína í þúsund kílómetra fjarlægð verða borgarar þess að hafa aðgang að eldsneyti á viðráðanlegu verði, mat og skjól.

En hugmyndafræðingar loftslagsváar takmarka nú aðgengi að áveituvatni, bensínbirgðum, orkuframleiðslu og timburframleiðslu. þeir virðast vera vaknaðir (woke) og upplýsandi hver fyrir annan, en þeir eru áhugalausar um stórkostlegan framfærslukostnað, vaxandi skort á nauðsynjum og hundruð þúsunda heimilislausra innan um óhreinindi, fjaðrafok og sjúkdóma í þéttbýli í þjóðfélaginu. Afbókunarmenningar (cancel culture) stríðs milli frægt fólks og elítunnar,  dyggðarboð fræðimanna og leikara - allt þetta hefur enga merkingu ef Bandaríkjamenn hafa ekki örugga vegi; lífvænlegan ferðamáta; gas, mat og húsnæði á viðráðanlegu verði; og öryggi á heimilum sínum.

Í auknum mæli hafa þeir ekki þessa hluti. Vökuleiðtogarnir (e. woke leaders) eru að missa hæfileikann til að vinna hörðu og mikilvægu starfi siðmenningarinnar, aðallega vegna þess að þeir eru helteknir af því sem ekki er hægt að gera, að ganga.

Við búum í heimi farsíma, Skype og Zoom. En hátækni er orðin aðeins spónn sem límd er yfir miðalda þéttbýlisgötur og hraðbraut krepputíma. Það er hættulegra að ganga um götur Chicago á nætur en hina stríðshrjáða Kabúl.

Þangað til embættismenn okkar geta tryggt mannúðleg og sjálfbær lífskjör höfum við ástæðu enga ástæðu til að halda fyrirlestra fyrir öðrum erlendis og því síður að stunda endalausar nornaveiðar heima hjá okkur.

Grein Victor Davis Hanson

Hugtaka skilgreiningar: Cancel culture, hvað er það? Ég fann fínt hugtak fyrir þetta en er búinn að gleyma því en hér kemur skilgreiningin: Fyrir ykkur sem eruð ekki meðvituð, hætta við menning eða höfnunarmenning vísar til þess að fjölda stuðningur við opinberum aðilum eða frægum einstaklingum hefur verið dreginn til baka sem hafa gert hluti sem eru ekki samfélagslega samþykktir í dag. Þessi vinnubrögð við „að hætta við“ eða fjöldaskamma (fjöldi manns setur ákveðinn aðila í skammarkrókinn) á sér oft stað á samfélagsmiðlum eins og Twitter, Instagram eða Facebook.

Woke (vakandi): Að vera meðvitaður um og er virkur gaumur að mikilvægum staðreyndum og málefnum (einkum kynþátta- og félagslegu réttlæti).

Social equity: Byrjum fyrst á því hvað ,,equity“ (eigið fé eða eigin hlutur) þýðir. ,,Eigið fé“ er það að vera sanngjarn og hlutlaus. Félagslegt jafnrétti er hlutleysi, sanngirni og réttlæti fyrir allt fólk í samfélagsstefnu. Félagslegt jafnrétti tekur mið af kerfislægu ójöfnuði til að tryggja að allir í samfélaginu hafi aðgang að sömu tækifærum og árangri. Eigið fé af öllum gerðum viðurkennir að ójöfnuður er til og vinnur að því að útrýma þeim.

Félagslegt ,,eigið fé“ er, eins og það er skilgreint af National Academy of Public Administration, „sanngjörn, réttlát og sanngjörn stjórnun allra stofnana sem þjóna almenningi beint eða með samningi; og sanngjarna og sanngjarna dreifingu opinberrar þjónustu og framkvæmd opinberrar stefnu; og skuldbindingu til að stuðla að sanngirni, réttlæti og sanngirni við mótun opinberrar stefnu.“

Því miður eru ekki til almennileg hugtök yfir woke, equity, cancel culture og fleiri ný-marxísk hugtök.  Þið sem lesið þetta eru velkomnir að hjálpa mér að finna þau!

Dagar Joe Bidens á forsetastóli eru taldir

Vægast sagt mikil óánægja er með frammistöðu Joe Bidens í brotthvarfinu frá Afganistan í ljósi síðustu atburða dagsins. Þrátt fyrir gagnrýnina sem hefur komið hér fram á framgöngu Joe Bidens, er þetta ekki góðar fréttir né ánægjuleg atburðarrás.

Háværar raddir eru uppi um að ákæra hann fyrir embættisafglöp strax og ekki bíða eftir þeim möguleika að Repúblikana taki aftur Bandaríkjaþing á næsta ári en þá fara fram kosningar til Bandaríkjaþings, svo kallaðar midterms kosningar. Miklar líkur voru fyrir klúðrið í Afganistan að meirihluti demókrata myndi falla, því að flest allar aðgerðir ríkisstjórnar Joe Biden hafa verið arfavitlausar og beinlínis gegn hagsmunum landsins.

Eins og staðan er í dag, eru Demókratar með nauman meirihluta í báðum deildum eða 224 demókratar og 214 repúblikanar og 2 sjálfstæðir þingmenn sem skipa sig í lið með demókrötum í Fulltrúadeildinni. Svo naumur, að aðeins munar um einn tug þingmanna í Fulltrúadeildinni en í Öldungadeildinni er staðan 50/50 með varaforsetann, Kamala Harris í oddastöðu. Ef hún verður forseti, er meirihluti demókrata farinn.

Menn óar við að fá hana í embætti forseta og sumir segja að hún sé jafnvel verri en Joe Biden. Vinsældir þeirra fara hratt dvínandi, Joe Biden er kominn niður í 41% stuðning og í einni könnun niður í 30%. Fáir demókratar reyna að verja teymið og jafnvel sótsvörtustu andstæðingar Donalds Trumps til vinstri í fjölmiðlum geta ekki annað en tekið undir gagnrýnina.

Nýjustu fréttir eru að Hæstiréttur Bandaríkjanna hefur snúið við niðurfellingu ,,remain in Mexico" ákvörðun Donalds Trumps sem Joe Biden hafði aflagt. Þetta er einnig meiriháttur ósigur Bidens innanlands sem fáir taka eftir vegna stöðunnar í Afganistan. Spurning er hvort að stjórn Bidens brjóti gegn úrskurðinum eins og hún gerir nú gagnvart leigu úrskurði Hæstaréttar sem er á þá leið að frysting leigusamninga er afnumin en stjórnin þrjóskast við að halda frystingunni.

Viðbrögð Harris og Bidens hafa vakið undrun, því að þau hafa bæði brosað og hlæja þegar þau eru spurð út í stöðuna í Afganistan. Þau svara helst ekki spurningum og eru fjarverandi, annað hvort erlendis eða heima í Wilmington (er ekki að skálda þetta upp). Þetta er í raun sorglegur endir á ferli Joe Bidens sem hefur reyndar ekki verið farsæll eða leitt neitt til almannaheilla.

Á meðan hafa alþjóðastjórnmálin snúist á haus og allir bandamenn BNA reyna að átta sig á stöðunni sem vitað er að verður slæm næstu árin. Það hlakkar í óvinum Bandaríkjanna þessa dagana og sumir eru farnir að hugsa sér til hreyfings.

 

 

Mesta skipbrot bandarískrar utanríkisstefnu frá upphafi

Bandaríkjamenn tala um að klúðrið í Afganistan og framtíðar afleiðingar sé mesta skipbrot sem Bandaríkin hafa orðið fyrir frá upphafi. Meira segja Demókratar sjálfir og frjálslindu fjölmiðlarnir eru að komast að þeirri niðurstöðu.

Gerður hefur verið samanburður á brotthvarf Bandaríkjamanna frá Saigon 1975 með falli borgarinnar og endanlegan sigur Norður-Víetnams á Suður-Víetnam. Framgangurinn er svipaður, flótti sendiráðsmanna ásamt víetnamskum stuðningsmönnum frá þaki sendiráðsins og frá landinu, líkt og í Kabúl en lengra nær samanburðurinn ekki.

Í fyrsta lagi er umfangið vandans í Kabúl risavaxinn í samanburði, og tugir þúsunda manna eru strandaðir í landinu, í stað nokkur hundruð í Víetnams en þar tókst að koma öllum úr landi. Ekki er séð fyrir að svo verði í Afganistan og er talið að Joe Biden ætli að fara úr landinu 31. ágúst, hvort sem einhverjir eru eftir eður ei.

Í öðru lagi lauk Víetnam stríðinu þar með en afleiðingar falls Kabúl mun bergmála næstu áratugi. Víetnamar voru fengnir að losna við Bandaríkjamenn og sendu enga hryðjuverkamenn til að herja á Bandaríkin, en svo verður í kjölfar þessa misheppnuðusta undanhalds Bandaríkjanna (sem er gjörsamlega úr höndum Bandaríkjamanna sem verða að treysta á góðvild hryðjuverkamanna). Múslimskir hryðjuverkamenn eru í skýjunum yfir sigrinum og nú færist vígvöllurinn til Bandaríkjanna sem hafa sloppið við hryðjuverkaárásir síðastliðin 20 ár, einmitt vegnað þess að þau færu stríð til hryðjuverkamannanna.

Í þriðja lagi fara allir einræðisherrar og einræðisríki af stað. Þetta gæti í versta tilfelli kostað þriðju heimsstyrjöld þegar Kína lætur verða af því að taka Taívan, nú er tækifæri, ef það gefst einhvern tímann, þegar á forsetastólnum situr elliær forseti sem veit ekki hvar hann er staddur hverju sinni (í bókstaflegri merkingu).

Í fjórða lagi er þetta mesta áfall NATÓ og annarra hernaðarbandalaga sem Bandaríkin eru í, traustið er algjörlega farið. Stærstu NATÓ ríkin eru farin að tala um að vígbúast á eigin vegum.

Í fimmta lagi er að skella stjórnarkreppa í Bandaríkjunum, því að líklegt er að Joe Biden verði kærður fyrir embættisafglöp eða verði vikið úr embætti vegna vanhæfi til að gegna því vegna heilsubrest (andlega vanhæfur).

Á Íslandi er horft á yfirborðið en ekkert kafað djúpt í málið. Fréttamennska á Íslandi er skelfilega léleg. Það vantar alla dýpt og fréttaskýringaþætti, hvort sem þeir eru íslenskir eða erlendir eru ekki sýndir í íslenskum fjölmiðlum.

Margir Bandaríkjamenn kusu Joe Biden, bara til að losna við Donald Trump, en grímur eru að renna á þá eftir sjö mánaða stanslaus mistök stjórnar Joe Bidens. Ríkisstjórn hans hefur ekki einu sinni stjórn á landamærunum, þar streyma milljónir í gegn og breiðir út covid um allt land (ásamt eiturlyfum og glæpum), né á covid faraldrinum sjálfum né á efnahagsmálum.

Hvert málið á fætur annað, hefur misheppað en eina sem þeim hefur tekist, er að eyða trilljónum dollurum í meintan efnahagspakka sem enginn veit hvernig á að borga til baka.

Óðaverðbólga, orkuskortur (þeir eru að biðja Sáda um að redda sér olíu) eftir þeir eyðulögðu olíuiðnaðinn sem Donald Trump hafi gert sjálfbæran og BNA voru meira segja farin að flytja út olíu og gas.

Búast má við að hausar fari að fjúka fljótlega, úr æðstu stöðum Bandaríkjahers og leyniþjónustunnar.

 

 

 

 

 

 

 

 

Afganistan og NATO og Ísland

Bandamenn Bandaríkjamanna í NATO hafa verið á neyðarfundum síðan Afganistan féll og fyrr. Það vill gleymast að það eru ekki bara Bandaríkjamenn og afganskir bandamenn þeirra sem eru fastir á flugvellinum í Kabúl, heldur þúsundir Evrópumanna.

Bandaríkjamenn töldu bandamenn sína í NATÓ á að fara inn í landið í krafti þess, að árás á eitt aðildarlanda NATÓ er árás á þau öll.

Nú er traustið algjörlega farið og Bretar eru farnir að tala fullum fetum það að Evrópuþjóðirnar innan NATÓ verði að leggja meira í til varnarmála, því ekki er hægt að treysta á Bandaríkjamenn lengur. Menn líta á öxulinn Bretland og Frakkland, einu kjarnorkuvopavæddu þjóðirnar innan Evrópu og einu löndum sem hafa einhvern hernaðarmátt. Þýskaland er máttlaus efnahagsrisi í dag.

Ísland er í NATÓ og á í varnarsamstarfi við Bandaríkin síðan 1951. Ég sagði sjálfur fyrir 2006 að Bandaríkjamenn vildu fara frá Íslandi með herafla sinn og bónarför Davíð Oddssonar hafði þar ekkert að segja, þeir tóku sína hagsmuni fram yfir hagsmuni Íslendinga og fóru án þess að spyrja kóng né prest. Getum við Íslendingar, frekar en aðrir Evrópumenn, treyst á hjálp Bandaríkjanna?

Ég hef talað og skrifað í íslensk blöð síðastliðna tvo áratugi að við Íslendingar verðum að axla ábyrgð á eigið öryggi, því að þegar allt kemur til alls, hugsa allir um sína eigin hagsmuni fyrst og fremst. Hernám Íslands 1940 var ekki gert í þágu Íslandi, það var gert í þágu Breta og síðar Bandaríkjamanna.

Eina ástæðan fyrir að Bandaríkjamenn komu hingað til baka með herafla 1951, var hættan á kjarnorkuvopnastríði, ekki vegna Ísland sem slíkt. Ég hef talað um að við ættum að taka upp lágmarksvarnir með varnarsveitir, a.m.k. nægilegar til að ráða við glæpagengi og hryðjuverkamenn, þar til nágrannaþjóðirnar geti hjálpað okkur. Ekki segja að það geti ekki gerst, Svíþjóð er víti til varnaðar.

Ég held að Íslendingar geri sig ekki almennt grein fyrir hversu heimsögulegur atburður þetta er og hversu víðtækar afleiðingar þetta mun hafa um allan heim næstu misseri. Þegar heimslögreglan er úr leik, fara allir vondu aðilarnir af stað. Það viðsjárverður heimur framundan. Þetta snýst ekki um brotthvarf úr Afganistan, heldur trúverðleika heimsveldis. Sá trúverðleiki er farinn.

 

 

 

Enn um mesta afhroð Bandaríkjanna í utanríkismálum - klúðrið í Afganistan

Bandaríkjamenn eru vægast sagt í sjokki yfir framvindu mála. Margir fréttaskýrendur segja að þetta sé bara upphafið að öðru og verra. Valdajafnvægið hefur raskast og nú segja kínverskir fjölmiðlar að í ,,ljósi misheppaðar aðgerðir í Afganistan"sé tími til kominn að taka Taívan.

Kíkjum hér hvað ýmis aðilar segja um málið og byrjum á Donald Trump. Hvað myndi hann gera og hvað gerði hann?

Hér fer Donald Trump yfir hvað hann hefði gert og hafði gert í Afganistan.

https://fb.watch/7t3gnGxeTy/

 

https://fb.watch/7t54zrguD7/ Er hætta á stríði við Kína í kjölfarið? Munu þeir líta á Joe Biden sem tækifæri til að framkvæma áætlanir sínar gagnvart Taívan?

Meira segja fjölmiðlar í Bandaríkjunum eru nú fjandsamlegir í garð Joe Bidens, sem þeir voru ekki þrátt fyrir öll mistökin sem þessi stjórn hefur ,,afrekað" síðastliðna átta mánuði.

Meira segja CNN, kjölturakki Demókrata,hefur snúið baki við Joe Biden. Allir frjálslindu fjölmiðlar landsins, eru að hamra á Biden og spyrja hvar hann sé eiginlega og þetta sé algjör mistök af hans hálfu. Næsta í stöðunni, ef allt væri eðlilegt, er að hausar fjúki í stjórn Bidens.

Ég spái að Biden muni ekki eiga möguleika á forsetaembættinu ef hann kysi að bjóða sig aftur, sem ég taldi afar ólíklegt í ljósi elliglapa mannsins og að hann muni lifa svo lengi. Kamala Harris var fyrir óvinsæl og ekki mun hún vaxa í skjóli Bidens. Hún verður ekki forsetaefni 2024.

 

https://fb.watch/7t6VLFVUh5/  

Hér er Mark Levin að segja að Pakistan sé í hættu vegna falls Afganistan, enda stjórnin þar veik og hefur yfir að ráða kjarnorkuvopn... 

 

https://fb.watch/7tefRW_FVu/

Allt á suðupunkti í Bandaríkjunum vegna Afganistans

Joe Biden skrapp úr sumarfríi sínu til að flytja ræðu um ástandið í Afganistan. Eftir ræðuna fór hann beint aftur í sumarfrí í Camp David. Kamala Harris passaði sig á að láta ekki sjá sig með Joe Biden (sem hún gerir annars alltaf) við ræðuna. Hún var stutt og hann vildi ekki ræða við blaðamenn eftir töluna.

Kamala Harris lætur sig líka hverfa, hún er að fara til Víetnams og annars ríkis, dálítið kaldhæðnislegt að hún fari til Víetnams, þegar stjórnmálaskýrendur bera saman ástandið í Saigon 1975, þegar Bandaríkjamenn þurftu að flýja af húsþaki sendiráðsins við sókn N-Víetnama inn í borgina. Sama ástand er á Kabúl flugvelli og sömu þyrlur björguðu sendiráðsstarfsfólk af þaki sendiráðsins í Kabúl.

Nú er ástandið verra, margfalt verra, því að a.m.k. 11 þúsund Bandaríkjamenn eru strandaglópar, utan ótal aðra borgara annarra landa, þar á meðal Afgana sem eru að reyna að flýja land.

Í ræðunni kenndi Joe Biden alla aðra en sjálfan sig um ástandið, t.a.m. Donald Trump og Afgana sjálfa. Sagðist hafa erft málið en gleymir því að hann er skipstjórinn nú og ræður framvindu mála. Donald Trump hafði sett skilyrði fyrir brotthvarf Bandaríkjanna úr landinu í viðræðum sínum við Talibana, sem þeir síðarnefndu héldu þar til Joe Biden tók við valdataumum. Ekki einn einasti bandarískur hermaður var drepinn í 18 mánuði.

Í ræðunni laug Biden fullum fetum um liðstyrk afganska hersins. Biden sagði að herinn væri um 300 þúsund manns. Blaðamaðurinn Glenn Kessler fór yfir málið. Með því að vitna til gagna frá International Institute of Strategic Studies (IISS) hélt Kessler því fram að Biden væri að hagræða tölunum.

Í skýrslu frá 2021 sýndi IISS Afganistan með virkan lið aðeins 178.800 - 171.500 í hernum og 7.300 í flughernum. „Þetta vekur augljóslega upp spurninguna-hvernig gæti svona stór,„vel búinn “her fallið í sundur svona hratt? spurði Kessler. „Það er vegna þess að þetta er uppblásin tala.“

Forsetinn, skrifaði Kessler, var með lögreglu í 300.000 tölum sínum, ekki venjulegum her eða flugher. Kessler hélt því einnig fram að Biden væri ekki að taka tillit til varasveita NATO -ríkja, en engir varaliðar eru skráðir fyrir Afganistan.

Fulltrúar frá miðstöð um stefnumörkun og alþjóðlegar rannsóknir sögðu Kessler að ekki væri hægt að ákvarða fjölda virkra hermanna á þessum tímapunkti. „Með því að nota þessa tölu ítrekað, þá er forsetinn að blekkja Bandaríkjamenn um getu afganska hersins - sem hefur nú sýnt fram á að það gæti ekki varið Afganistan gegn sókn talibana,“ sagði Kessler. 

Annað er að afganski herinn var í raun málaliðaher, hann barðist fyrir há laun, um leið og á bjátaði, hurfu menn úr stöðum sínum, enda vissu þeir sem satt var, að launin og stuðningurinn af erlendum herjum var úr sögunni við brotthvarf Bandaríkjahers.

Allt í sambandið við brotthvarfið var gert á rangan hátt. Byrjað var á að flytja bandaríska hermenn úr helsta herflugvöll landsins í skjóli næturs án vitundar afganskra yfirvalda. Þar með missti afganski herinn baráttu viljan þegar brotthvarfið er kaótískt. Ekkert var hugað að flytja vestræna borgara, sendiráðsfólk né afganska túlka og fjölskyldur úr landi áður en herliðið fór.

Svo þegar Talibanar hefja innreið inn í Kabúl, sem Biden sagði væri ekki mögulegt næstu mánuði en gerðist á einni helgi, er reynt á elleftu stundu að flytja borgara úr landi og kalla til herlið frá aðliggjandi löndum til að stýra undanhaldið og verja Kabúlflugvöll.

Pólitískar afleiðingar verða geigvænlegar, heimurinn verður óstöðugur og óvinir Bandaríkjanna fara á stjá. Álitshnekkurinn er rosalegur, getum við treyst Bandaríkjamönnum hér eftir? Getum við óvinir Bandaríkjanna setið Bandaríkjaher af okkur (Víetnam = 10 ár, Afganistan = 20 ár) og unnið stórveldið?

Uppi eru háværar kröfur um afsögn Joe Bidens og annarra embættismanna. Eftir stendur hann einn, eins og sjá má af myndum hér að neðan, sem virðast vera hagræðar fyrir ljósmyndatöku. Að hann hafi ekki verið á símfundi í raun. Sjá skjáinn.