Publicus Cornelius Tacitus

Hér verður gerð stutt grein fyrir afstöðu rómverska sagnaritarans Tasítusar til Germana í ritinu Germanía og þeim lærdómi sem hann telur að landar sínir geti dregið af lifnaðarháttum þeirra. Jafnframt verður farið út í lýsingu ritsins á sagnfræðilegum vandamálum sem upp komu við samningu þess.

Fyrst verður hér farið nokkrum orðum um sjálfan manninn, Tasítus. Óvíst er hvenær hann fæddist eða dó, en talið er að hann hafi fæðst skömmu eftir að Neró varð keisari Rómaveldis og dáið á fyrstu stjórnarárum Hadríans. Hann mun þá hafa verið uppi á árunum 55-120 e.Kr. Tasítus er talinn vera ættaður frá Norður-Ítalíu. Hann var stórrar ættar og komst til hárra mannvirðinga. Hann hóf stjórnmálaferil sinn í stjórnartíð Vespasíusar. Hann hafði hlotið venjulega menntun rómverskra hefðarmanna og þar með lært þau mælskubrögð sem prýða frásögn hans, þá leikni að telja röksemdir með og á móti sem fram kemur í ræðunum í söguritum hans. Tasítus giftist árið 77 e. Kr. dóttur Agricóla ræðismanns. Árið 88 varð Tasítus pretor (dómstjóri). Síðan sat hann í öldungaráðinu. Nerva keisari gerði hann ræðismann árið 97 og Trajanus skipaði hann skattlandsstjóra í Asíu, sennilega árið 112 eða 113.

Tasítus samdi mörg ritverk um ævina en sum af þeim eru nú glötuð. Meðal helstu verka hans er Dialogus de oratoribus (Samtal um ræðumenn). Þetta er hörð ádeila á einræðið og kennir hann því um afnám frelsisins og hnignun mælskufræðinnar. Fáeinir fræðimenn vilja ekki eigna Tasítusi þetta verk. Það deilumál er látið liggja milli hluta hér. Árið 98 e. Kr. kom út De vita Iulii Agricolae (Agricóla), sem segir frá ævi og störfum tengdaföður Tasítusar. Annað þekkt verk er Historiae (Sögur) í 12-14 bókum, er fáar hafa varðveist. Segir þar frá samtímamönnum Tasítusar. Svo má nefna Annales sive Ab excessu divi Augusti(Árbækur eða atburðir eftir dauða Ágústusar keisara). Loks ber að geta þess rits, sem ritgerðinni er ætlað að fjalla um, en það er ritið De origine et situ Germanorum (Germanía). Það er talið hafa verið gefið út árið 98 e. Kr.

Meginstyrkur Tasítusar sagnaritara er fólginn í frásagnarstíl hans. Fáir aðrir höfundar hafa sagt svo mikið í svo fáum orðum. Stundum er efninu svo saman þjappað að frásögnin verður óeðlileg og torskilin. Hann var kjarnyrtur og rökfastur í ritum sínum en jafnframt orðfár. Tasítus virðist vilja segja rétt og satt frá því sem hann lýsir, en er óáreiðanlegur að því leytinu til að hann sleppir því sem hentar ekki málflutningi hans og markmiðum. Um áreiðanleika Tasítusar er haft eftir Will Durant sagnfræðingi: ,,Tacitus lýgur aldrei, en segir aldrei allan sannleikann. Hann nefnir oft heimildir sínar og metur þær stundum og vegur - sögurit, ræður, sendibréf, Acta diurna, Acta senatus og munnmælasagnir fornra ætta.” Hann er því nokkuð áreiðanlegur heimildarmaður, ef miðað er við samtímamenn hans, en það er eins með verk hans og annarra, öllu verður að taka með varúð, því enginn maður er óskeikull.

Ritið Germanía ber vitni handbragði meistarans. Það er orðfátt en segir samt mikla sögu. Í ritinu ber Tasítus saman, að því er hann telur, göfugar dyggðir frjálsrar þjóðar og úrkynjun og hugleysi Rómverja. Aðaltilgangur ritsins virðist vera ádeila á Rómverja og allt það sem miður fór hjá þeim um þær mundir. Þó fjallar ritið eingöngu um Germani og lifnaðarhætti þeirra. Í ritinu lýsir hann hinum ómenntuðu náttúruþjóðum austan Rínar og norðan Dónár, en samhliða því mörgum og margvíslegum einkennum hvers ættbálks um sig. Fyrri hluti ritsins fjallar um Germani almennt og heimkynni þeirra en hinn síðari um einstaka þjóðflokka Germaníu.

GERMANÍA

Tasítus byrjar á því í riti sínu að lýsa legu Germaníu og landamærum. Hann virðist hafa góða þekkingu á staðháttum og mörkum landsins. Til Germaníu töldu Rómverjar það svæði sem nú er Þýskaland, Norðurlönd, það er Danmörk, Noregur og Svíþjóð, hugsanlega Finnland, ásamt Austurríki, Ungverjalandi, Póllandi og nokkru af Rússlandi. Því næst reynir hann að ráða í hverjir voru frumbyggjar landsins, uppruna þeirra og nafn. Tasítus telur Germana sjálfa frumþjóð í landinu, en athyglisvert er að hann telur þá komna sjóleiðis til landsins. Þessi skoðun hans á ennþá upp á pallborðið hjá mörgum fræðimönnum nú á dögum. Margur sagnfræðingurinn telur að frumheimkynni Germana hafi verið á Norðurlöndum og þeir hafi komið siglandi yfir Eystrasalt til Germaníu. En það eru engar sannanir til fyrir slíku mati. Fræðimenn nú á dögum eru yfirleitt sammála um að fornleifafundir og aðrar heimildir styðji ekki þessa skoðun án þess þó að útiloka hana með öllu.

Tasítus gerir að umtalsefni hvernig nafnið Germani sé til komið og telur hann að það sé að uppruna nafn þjóðflokks er fyrstur fór vestur yfir Rín en hafi að lokum orðið samheiti á flestum þjóðflokkum austan Rínar.

Næst tekur Tasítus fyrir getgátur manna á þessum tíma um það að Odýsseifur hafi komist alla leið til Germaníu á ferðalagi sínu um heiminn og reist þar bæ einn, Askborg. Þar eigi að hafa fundist hörgur einn er Odýsseifur hafi helgað og töldu menn hann vera þar enn. Tasítus komst að merkilegri niðurstöðu um það hvernig ætti að leysa þetta sagnfræðilega og í raun fornleifavandamál um tilvist hörgsins. Hann segir: ,,Hirði ég eigi að færa sönnur á slíka hluti né véfengja þá; má þar hver leggja trúnað á eftir geðþótta sínum.” Með þessari afstöðu bregst Tasítus við eins og nútímasagnfræðingi sæmir. Hann ætlast til að fá sannanir til þess að geta lagt trúnað á þessa sögn. Þar sem hann fékk engar, þá lét hann það liggja milli hluta.

Enn tekur Tasítus fyrir það vandamál hverra manna Germanir séu. Hann telur alla þjóðflokka Germaníu af einum og sama kynstofni komna. Hann byggir þetta mat sitt á útliti og gervi þeirra allra. Þess má geta að talið er að Tasítus hafi dvalist á meðal Germana er hann gengdi herþjónustu á landsvæði því er nú kallast Belgía. Hann hafði því sennilega sjálfur haft mikil kynni af þeim og því getað athugað þá frá sjónarhóli mannfræðinnar.

Það er spurning hvort það megi ekki flokka Tasítus frekar sem mannfræðing eða þjóðháttafræðing en sagnaritara. Að minnsta kosti hagar hann rannsóknum sínum í þessu riti á sama veg og mannfræðingur myndi nú gera, það er að segja með því að dveljast meðal fólksins sem hann rannsakar, athuga lifnaðarhætti þeirra og skrá það sem fyrir augu ber. Það sem Tasítus skrifar næst um styður þessa skoðun. Hann tekur fyrir atriði eins og landkosti Germaníu, verðmætagildi Germana, vopnabúnað, hernaðartækni og herskipan.

Þar á eftir athugar hann stéttaskipan Germannana. Hann lýsir svo hvernig mönnum er skipt niður eftir tign. Æðstir eru konungarnir sem eru ættgöfugastir. Næstir koma hertogarnir og loks prestar. Júlíusi Sesar og Tasítusi ber ekki saman í frásögn um valdsvið hertoganna. Tasítus segir að forysta hertoganna byggðist fremur á eftirdæmi sem þeir sköpuðu heldur en valdboði en Sesar heldur fram hinu gagnstæða. Það er meira takandi mark á Tasítusi varðandi þetta atriði, því hann dvaldist á meðal Germana en Sesar herjaði að mestu í Gallíu og þekkti þar best til. Að vísu fór hann stuttan leiðangur inn í Germaníu en ekki hafði hann mikil kynni af íbúunum þar í landi.

Þá tekur Tasítus á trú Germananna og telur upp guði þeirra. Þar hvikar hann ekki frá þeirri hefð Rómverja að nefna goð annarra þjóða nöfnum sinna goða er höfðu sömu eiginleika og erlendu goðin. Meðal goða sem hann lýsir er gyðjan Ísis, sem nokkrir af germanska þjóðflokkinum Svefa blóta. Ekki vissi Tasítus hvaðan þessi erlenda blótvenja var upprunnin en dregur þá ályktun að hún sé að fengin vegna þess ,,að líkan gyðjunnar er sem léttiskúta í lögun.” Ekki er þetta skot út í bláinn hjá Tasítusi því Ísis var egypsk frjósemis- og móðurgyðja og verndari sjófarenda. Hún var tilbeðin um allt Rómaveldi og líklega hefur þessi átrúnaður borist frá því til Germana, sennilega með viðskiptum þeirra við íbúa Rómaveldis.

Þegar Tasítus hefur gert guðatrúnni skil, gerir hann að umtalsefni þjóðfélagsskipan Germana. Hann segir að mál ráðist af ráðagerðum höfðingjanna í hinum minni málum en í þeim stærri sé boðið til þings allra vopnfærra manna. Á þingi séu kveðnir upp dómar í sakamálum og refsingum fullnægt. Einnig fari þar fram vígsluathöfn unglinga, þegar þeir eru teknir í tölu fullorðinna.

Eftirtektarverð er sú mikla aðdáun sem Tasítus bar fyrir hugrekki, hreysti og hugsunarhætti sem hann eignar Germönum. Hann var reyndar ekki einn um þá skoðun. Júlíus Sesar bar líka mikla virðingu fyrir hugsunargangi þeirra og hrósaði þeim mikið í riti sínu Gallastríð. Ritið Germanía er ,,gegnsýrt” af lýsingum á því hversu góðir hermenn Germanir séu og hugumprúðir. Með því að leggja slíka ofuráherslu á gestrisni, vináttu, hugrekki og hreysti þessara ,,villimanna” vildi Tasítus líklega benda á það sem miður fór í siðferði hjá Rómverjum. Þá átti hann við lesti Rómverja almennt og sérstaklega rómversku kvennanna, en í skrifum hans má lesa á milli lína, mikla gagnrýni á rómversku konurnar er hann lýsir fjálglega hugrekki, kunnáttu og skírlífi germanskra kvenna. Má þar tilnefna gott dæmi um siðaboðskap, þegar hann segir að ,,þar sé ekki hlegið að löstunum og þar kallast það ekki að tolla í tízkunni, ef menn blekkja aðra og láta sjálfir blekkjast.” Menn áttu sem sagt að draga lærdóm af hinum "ósiðuðu villimönnum" norður í löndum. Þarna hættir Tasítus að vera frásagnarmaður en fer þess í stað að lesa samlöndum sínum siðferðisboðskapinn með hörðum orðum. Hitt er svo annað mál hvort germanskar konur hafi verið svo siðprúðar og skírlífar eins og Tasítus lætur að liggja en samt er ekki ólíklegt að svo hafi verið. Germanir lifðu í mjög einföldu samfélagi og engin miskunn var sýnd við frávikum frá samfélagslegum ,,normum” eða því sem eðlilegt taldist vera.

Uppeldismál lætur Tasítus sig varða og enn má greina umkvartanir hans í garð rómverskra kvenna er hann segir frá því að börnin alist upp á brjóstum mæðra sinna og ,,eru ekki falin forsjá þerna né fóstra.” Slíkt uppeldi tíðkaðist hjá Rómverjum til forna.

Ekki er það eintómt lof sem Tasítus bar á Germani. Það má finna eitt gott dæmi um hið gagnstæða. Þá gagnrýnir hann harðlega og þykir undarlegt að Germanir stundi teningaspil alsgáðir og leggi fjör og frelsi við greiðslu á veðskuld úr teningaleik. Það telur hann vera hina mestu hneisu.

Því næst segir hann að okur tíðkist ekki hjá Germönum. Hann greinir frá akuryrkju, þrælahaldi og útfarasiðum þeirra og þar með lýkur lýsingu hans á uppruna og háttu Germana yfirleitt.

Það sem eftir er ritsins gerir hann grein fyrir búsetu, háttum og venjum einstakra þjóðflokka. Tasítus beinir athyglinni að uppruna einstakra þjóðflokka og gerir greinarmun á keltneskum (gallverskum) og germönskum þjóðflokkum. Þá vísar hann í heimildarmann sinn, Júlíus Sesar, um sögu keltnesku þjóðflokkanna og telur Kelta hafa verið voldugri þjóð en Germani og hafi ,,einnig áður á tímum flutzt inn í Germaníu. Fljótið (Rín) hefir ekki heldur verið neinn verulegur þröskuldur fyrir því, að hver sú gallnesk þjóð...breytti um bústaði og legði undir sig lönd þau, er þá voru almennings eign og eigi setin af neinum sérstökum einvalda.” Þarna virðist Tasítus hafa áreiðanlegan heimildarmann, sem Sesar er. Því næst telur hann upp nöfnin á hinum einstöku þjóðflokkum og greinir þá í sundur á grundvelli búsetu, þjóðflutninga, siða, venja og síðast og ekki síst tungumáls. Þetta eru nákvæmlega þau vinnubrögð sem nútíma sagnfræðingar beita, auk þess sem þeir styðjast við ritaðar heimildir og fornleifar.

Þá fer Tasítus með okkur norður á Jótlandsskaga í Danmörku. Hann segir okkur deili á þjóðflokki Kimbra sem byggði þá skagann. Hann virtist hafa haft persónuleg kynni af þeim og komið þangað. Að minnsta kosti lýsir hann aðstæðum eins og sjónarvottur. Hann segir:

"Áðurnefndan skaga byggja Kimbrar og eru næstir útsænum. Er sú þjóð lítil nú á dögum, en stórfrægir eru þeir, og standa leifar hins forna hróðurs enn allvíða.

Eru þar á báðum árbökkunum (Rínar) herbúðarústir og áfangasvæði svo geysistór, að af því má nú marka mannfjölda og meginstyrk þessarar þjóðar; þar er og að finna heimildina fyrir hinni fjölmennu heimanför."

Tasítus vísar þarna til fornleifa sem heimildar og er þetta til marks um hversu langt hann var á undan sinni samtíð í fræðum síðum og áreiðanlegur í frásögn. Þetta voru vinnubrögð Tasítusar. Hann nýtti sér allar hugsanlegar heimildauppsprettur til þess að færa sönnur á mál sitt. Orð hans benda einnig til þess að hann hafi séð herbúðarústirna. Menn sögðu yfirleitt ekki á þessum tíma frá einhverjum ,,þústum og rusli”. Hann hlýtur því að hafa séð leifarnar með eigin augum.

Ritið endar svo á lýsingu á norðurhluta Germaníu, samkvæmt skilgreiningu Rómverja, en það munu vera sjálf Norðurlönd og svo landsvæðið fyrir botni Eystrasalts. Þetta mun vera ein allra fyrstu rituðu heimilda um Norðurlandabúa og heimkynni þeirra.

Í þessari grein hefur verið stiklað á stóru um sagnaritarann Tasítus og verk hans, Germaníu. Ómögulegt hefur verið að gera efninu sæmilegu skil í svona stuttri frásögn en vonandi hefur þó tekist að fara í aðaldrættina og ná fram heildarsýn.

Tasítus er um margt athyglisverður sagnaritari og áreiðanlegur og ber ritið Germanía þess glögg merki. Hins vegar er helsti galli verksins hinn siðferðislegi boðskapur sem Tasítus telur sig þurfa að boða. Hinn heimspekilegi tilgangur spillir hlutlægni rannsóknarinnar. Þó virðist hann segja rétt og satt frá og stundum má ætla að hann hafi sjálfur verið sjónarvottur að hinum ýmsu atriðum tengdum Germönum. Að minnsta kosti lýsir hann af miklum kunnugleika atriðum sem hann gæti ekki lýst ef hann hefði ekki verið viðstaddur. Um önnur atriði sem Tasítus varð ekki vitni að, hefur hann sennilega haft afspurn af þeim Germönum sem hann þekkti en um ýmislegt tekur Tasítus skýrt fram að ekki sé reiður á henda og láti hann það því liggja á milli hluta. Það styður því skoðun höfundi ritgerðarinnar, að á hinu öllu sem hann skýrir frá hefur hann talið sig kunna full skil.

Helstu heimildir:

The Oxford Dictionary. 

Lexikon der alten Welt, bls. 2970.

Will Durant, Rómaveldi, 2. bindi.

Publius Cornelius Tacitus, Germanía.

B. Tierney og S. Painter, Western Europe in the Middle Ages 300-1475.

G. J. Caesar, Gallastríð.

 

 

Er EES samningurinn um sjálfkrafa upptöku EFTA - ríkja á reglugerðum ESB?

Kíkjum á fyrstu grein EES samningsins:

"1. gr.

1. Markmið þessa samstarfssamnings er að stuðla að stöðugri og jafnri eflingu viðskipta- og efnahagstengsla samningsaðila við sömu samkeppnisskilyrði og eftir sömu reglum með það fyrir augum að mynda einsleitt Evrópskt efnahagssvæði sem nefnist hér á eftir EES.

2. Til að ná þeim markmiðum sem sett eru í 1. mgr. skal samstarfið í samræmi við ákvæði samnings þessa fela í sér:

a) frjálsa vöruflutninga;

b) frjálsa fólksflutninga;

c) frjálsa þjónustustarfsemi;

d) frjálsa fjármagnsflutninga;

e) að komið verði á kerfi sem tryggi að samkeppni raskist ekki og að reglur þar að lútandi verði virtar af öllum; og einnig

f) nánari samvinnu á öðrum sviðum, svo sem á sviði rannsókna og þróunar, umhverfismála, menntunar og félagsmála."

Hér segir hvergi að við eigum að vera móttökustöð reglugerða frá ESB, heldur er þetta viðskiptasamningur. Það er nokkuð skondið að EFTA - þjóðirnar þurfi að taka upp reglugerðir "viðskiptaaðila" þeirra, sem eru önnur alþjóðasamtök, þegar þær eru ekki einu sinni í samtökunum.

Ég hef ekki orðið var við að ESB þurfi að taka upp reglugerðir EFTA - ríkja, eða hefur það farið fram hjá mér? Athugið að reglugerð eru reglur um framkvæmd á lögum!

ESB hefur tekið gífurlegum breytingum  síðan 1992 þegar EES - samningurinn var tekinn í gildi, án samþykki íslensku þjóðarinnar en engin endurskoðun hefur átt sér stað síðan þá.

Eftirlitsstofnun EFTA (ESA) sendi Íslandi lokaviðvörun 2020 ef ég man rétt, vegna meints samningsbrots, sem stofnunin hefur haft til meðferðar sl. 8 ár. Þar er krafist að lög og tilskipanir frá ESB verði gerðar rétthærri og æðri íslenskum lögum í íslensku réttarfari og hér er ég að tala um bókun 35.

Þetta getur ekki verið annað en brot á stjórnarskrá Íslands því að lagasetningavaldið er í höndum Alþingis Íslendinga. Hvergi stendur í stjórnarskránni að það sé heimilt fyrir Alþingi að framvísa eða afsala þetta vald í hendur yfirþjóðlegs valds.

Sama gildir um EES - samninginn, upptaka reglugerða eða laga erlendra aðila í gegnum viðskiptasamning getur ekki verið löglegt eða samkvæmt stjórnarskránni. Erum við t.a.m. að taka upp reglugerðir sem koma viðskiptum ekkert við?

Tökum dæmi, við gerum viðskiptasamning við viðskiptabandalag Norður-Ameríku (USMCA) en í honum felst að við þurfum að taka upp reglugerðir sem bandalagið setur einhliða. Er það löglegt? Myndi ekki einhver kvarta? Af hverju þá ekki vegna lagasetningavalds ESB?

Svo er það stóra spuringin: geta 63 manneskjur ákveðið fyrir hönd heillar þjóðar skuldbindingu og afsali lagasetningavalds landsins til yfirþjóðlegs valds? Það vantar sárlega ákvæði í stjórnarskánna um þjóðaratkvæðisgreiðslur fyrir meiriháttar mál. Það er of þungt að þurfa að safna undirskriftum og skjóta málinu fyrir forseta Íslands til að knýja fram þjóðaratkvæðisgreiðslu. Það er mjög auðvelt að kjósa í dag með rafrænum skilríkjum eða bara gömlu góðu aðferðina að fara á kjörstað (binda það t.d. við sveitarstjórnar- eða Alþingiskosningar).

Íslendingar voru miklir lögspekingar á tímum þjóðveldisins. Hefur þeim fatast flugið síðan þá og samþykkt lagasetningar sem standast ekki röksemdafærslur rökfræðinnar? 

Aðför að stjórnskipan Íslands með bókunnar 35

Ríkisstjórn Íslands er ekki að standa í fæturnar með bókun 35 Evrópusambandsins. Þar með er þau ekki að virða íslensku stjórnarskránna. Evrópusambandaslög njóti forgangs yfir íslensk lög er fjarstæða. Hér er lögleysan: 

Frumvarp til laga um breytingu á lögum um Evrópska efnahagssvæðið, nr. 2/1993 (bókun 35).

 4. gr. laganna orðast svo:
    Ef skýrt og óskilyrt lagaákvæði sem réttilega innleiðir skuldbindingu samkvæmt EES-samningnum er ósamrýmanlegt öðru almennu lagaákvæði skal hið fyrrnefnda ganga framar, nema Alþingi hafi mælt fyrir um annað. Sama á við um skuldbindingar sem eru innleiddar með stjórnvaldsfyrirmælum.

Sem þýðir að skuldbindar EES- samningsins ganga sjálfkrafa fram yfir íslensk lög og Alþingi verður að hafa sérstaklega fyrir því að sjá til þess að íslensku lögin njóti forgangs! Við vitum að Alþingi er stimpilstofnun ESB en nú þurfa Alþingismennirnir ekki einu sinni að munda stimplanna!

----

EES - samninginn eigum við að segja okkur frá en vera áfram í EFTA sem eru meinlaus samtök þjóða.Schengen samningurinn er ávísun á opin landamæri. Við þurfum hvort sem er að nota vegabréf við komuna til næsta Schengen land. Við getum fengið upplýsingar um erlenda glæpamenn í gegnum Europol.

Íslendingar eru löglaus þjóð hvað varðar grunnlög sem eru stjórnarskrálögin. Íslensk stjórnvöld hafa margbrotið stjórnarskránna í gegnum tíðina án afleiðinga (ég get alveg rökstutt það ef einhver vill). Hér á að gera það á ný.

Líkur á Asíustyrjöld eru miklar

Heimsmálin eru í kalda kola um þessar mundir. Efnahagsástandið í stærsta hagkerfi heims, í Bandaríkjunum, er slæmt og það sem verra er, landinu er stjórnað samkvæmt ný-marxískri hugmyndafræði undir stjórnleysi Joe Biden.  Síðasta sem fréttist af honum er að hann er á heimleið, en fer strax á ströndina í Delaware.

Maðurinn dvali í fimm daga á Írlandi án sýnilega ástæðu og neitaði að halda blaðamannafund. Hann treysti sig til að taka spurningu frá börnum og þegar eitt þeirra spurði: "What is the key to success", fór hann að tala um hvernig eigi að berjast við Covid!!! Eiginkona hans, Jill Biden, er ekki með í för en hinn spillti sonur hans, Hunter, er með til að standa við hlið pabba og leiðbeina honum í gegnum daginn, svo hann ráfi ekki í burtu eins og hætt er á með heilabilaða einstaklinga.

Allir eru að búa sig undir stríð í Asíu og þjóðir heims eru að veðja á sigurvegarann, sem virðist vera Kína, ekki Bandaríkin.

Seinastur til að lúta Xi er Macron sem fullvissaði hann um að Frakkar hefðu lítinn áhuga á að blandast í stríð um Taíwan. Er Macron að tala fyrir hönd Evrópusambandsins? Kína virðist vera leiðandi á heimsviðinu, stillir til friðar á milli erkifjendurna Íran og Sádi-Arabíu, ótrúlegt! Sem ég túlka sem vopnahlé en ekki frið milli þessara stórvelda í Miðausturlöndum. Næsti friðarsamningur sem Kína mun hafa milligöngu fyrir er í Sýrlandi. Xi er mjög upptekinn við að  taka á móti erlendum leiðtogum þessa dagana.

Bandaríkjamenn virðast eiga fáa vini í dag. Brasilía, Suður-Afríka og fleiri ríki í BRICS vilja losa sig við Bandaríkjadollara sem heimsmynt. Ef það gerist, hrynur efnahagskerfi Bandaríkjanna á innan við eitt ár. Kreppan yrði verri en sú sem var á þriðja ártug 20. aldar segja sérfræðingar.

* Skýring: BRIC er skammstöfun sem stendur fyrir Brasilíu, Rússland, Indland og Kína. Þetta eru fjögur lönd sem voru flokkuð saman árið 2001 af hagfræðinginum Goldman Sachs sem eiga möguleika á að verða leiðandi hagkerfi heimsins á 21. öldinni vegna fjölda fólks, örs hagvaxtar og vaxandi millistéttar. Hugtakið hefur síðan verið mikið notað til að vísa til þessara landa sem hóps, sérstaklega í umræðum um alþjóðlega efnahagsþróun og breytt valdahlutfall í heiminum. Árið 2010 bættist Suður-Afríka í hópinn og hann varð þekktur sem BRICS.

Ástandið virkar frekar slæmt fyrir Bandaríkjamenn  en þeir eiga vini eftir sem áður. Breski bolabíturinn eltir húsbónda sinn til heljar ef þess gerist þörf (þrátt fyrir að Joe Biden gerir sér far um að móðga Breta sem mest hann má í Írlandsferð sinni (hann er Íri að uppruna), t.a.m. með því að boðun um að mæta ekki í krýningu Karl III en getur samt verið í fjölskyldufríi á Írlandi í 5 daga).

Engilsaxnesku þjóðirnar haldast að, þannig að Kanada, Ástralía, Nýja Sjáland ásamt Bretlandi eru staðfastir fylgjendur BNA. Svo á við NATÓ-ríkin almennt (Frakkland?). 

Í Asíu, eru Það Ástralía, Filipseyjar, Suður-Kórea, Japan, kannski Víetnam, sem munu fylgja Bandaríkin í stríð við Kína um Taíwan. Af hverju? Af því að Bandaríkin eru fjarlægt heimsveldi sem hyggur ekki á landvinningum en Kína er í bakgarðinum og engar þessara þjóða þora að lenda undir hæl Kína (gætu lent í hersetuástandi sem gæti varið í aldir eða verið innlimað eins og Tíbet).

Kínverjar hafa hirt fyrrum bandamenn BNA til sín og kjarnorkuveldið Pakistan er meðal þeirra en einnig kjarnorkuveldið Norður-Kórea. Þá er það spurningin um Indland. Hvar stendur það í komandi Asíustyrjöld? Indland er í nánu sambandi við BNA og á í landamæradeilu við Kína. Nægir það til að Indland fylki sér á bakvið BNA? Sagan segir að Indland kjósi hlutleysi umfram stríð. En þetta er allt í óvissu.

Ef Kína kýs að taka Taívan með hervaldi, guð forði okkur frá því, þá eru líkurnar á álfustríði gríðarlegar, jafnvel heimsstyrjöld. Sérfræðingar segja að helsta tækifæri til þess er fyrir lok forsetatíðar Joe Bidens og þá fyrir kosningarnar í Bandaríkjunum 2024. Fyrir því eru nokkrar ástæður.

Í fyrsta lagi hefur stjórn Joe Biden misst allt úr höndum sér í virðingu og áhrifum á alþjóðavettvangi síðast liðinn tvö ár undir stjórnleysi Bidens. Allar líkur eru á að ef til stríðs kemur, skilji Joe Biden ekki að það sé stríð sem er brostið er á, vegna heilabilunnar. Viðbrögð stjórnar hans munu einkennast af fálmi í fyrstu og það gæti verið gæfumunurinn á sigri Kínverja í stríði um Taívan.

Í öðru lagi eru Bandaríkin upptekin i milligöngu stríði sínu í Úkraníu og hafa eytt 194 milljarða Bandaríkjadollara í stríðið, sem er gríðarleg upphæð og tæmt vopnabúrin sín af hágæða vopnum. Stríðið gengur illa fyrir Úkraníumenn en báðir stríðsaðilar hafa blætt út, líka Rússar. Ég tel því engar líkur á að Pútín ráðist á NATÓ eins og stríðsæsingamenn telja.

Í þriðja lagi hefur kínverski flotinn aldrei verið eins öflugur og hann er í dag, hann er jafnvel stærri en sá bandaríski.

Í fjórða lagi benda "stríðsleikja æfingar" Bandaríkjahers til þess að hann eigi í miklum erfiðleikum við að verja Taívan og hann jafnvel tapi stríðinu. Stríð eru ófyrirsjáanleg og ef kjarnorkuvopnum yrðu beitt í þessum átökum, er hætt á þriðju heimsstyrjöld.

DC group's wargame predicts how China vs US war would end

America predicts war with China in 2025

Xi Jinping's 48-hour plan to invade Taiwan: 'China's military is expanding' | Defence in Depth

Ef Kína tekur Taívan, mun leiðin út á Kyrrahafið opnast (eyjahring fangelsi þeirra þar með opnað) og tel ég þetta vera meiri ástæðan til innrásar en sært stolt Kína vegna landamissa síðastliðna tveggja alda.

En verður stríð? Vonandi ekki, allir tapa á því, bæði Kínverjar og Bandaríkjamenn. Efnahagur Kína yrði fyrir miklu barði og helsti viðskiptavinur þeirra, BNA, myndu hætta verslun við það.

En valdajafnvægið er raskað, vegna stjórnleysi ríkisstjórnar Joe Biden. Friður með styrk er máttugri leið en friðum með veikleika. Hér skiptir máli hver er við stjórnvölinn í Hvíta húsinu.

 

 

 

Sjálfstæðisflokkurinn er ekki lengur íhaldsflokkur

Það er deginum ljósara að flokkurinn yfirgaf grunngildi sín fyrir löngu. Kíkjum á hugmyndafræði og grunngildi flokksins til að komast að hinu sanna.

Stjórnmálaleg hugmyndafræði Sjálfstæðsflokksins samkvæmt Wikipedia er frjálslynd íhaldsstefna, frjálshyggja, hægristefna, frjálslyndi, íhaldsstefna. Sjálfstæðisflokkurinn var stofnaður 25. maí árið 1929 við sameiningu Íhaldsflokksins og Frjálslynda flokksins.

Sjálfstæðisflokkurinn segir hlutverk sitt „að vinna í innanlandsmálum að víðsýnni og þjóðlegri umbótastefnu á grundvelli einstaklingsfrelsis og atvinnufrelsis með hagsmuni allra stétta fyrir augum.“. Hinn hluti Sjálfstæðisstefnunnar er söguleg arfleifð sjálfstæðisbaráttu Íslendinga um að Ísland eigi skilyrðislaust að vera sjálfstætt ríki.“

Hér eru grunngildi flokksins í dag á vefsetri hans: https://xd.is/sjalfstaedisstefnan-i-hnotskurn/  Hér verður ekki betur séð en þetta sé eintómt froðusnakk og það sem eitthvert bit er í, er flokkurinn að brjóta sjálfur á! Förum í stefnuna lið fyrir lið.

Hvað felst í sjálfstæðisstefnunni? Frelsi og sjálfstæði þjóðarinnar, frjálst framtak, frjáls verslun og frelsi einstaklinganna eru kjarni sjálfstæðisstefnunnar.

- Þetta er að hluta til rétt, flokkurinn styður frjálst framtak, frjálsa verslun og frelsi einstaklinganna en stóra frelsið og sjálfstæði þjóðarinnar hefur flokkurinn fyrir löngu gefið frá sér. Í raun getum við farið aftur til 1951 þegar Íslendingar gáfu frá sér grunnhlutverk ríkis, en það er rekstur hers til verndar land og þjóðar. Næsta skref sem stigið var var inngangan í EES án þess að þjóðin væri spurð.  Nú ætlar flokkurinn að innleiða bókun 35 gegn ákvæðum stjórnarskrárinnar með almenna reglu um forgang EES réttar. Hefur ein einasta reglugerð eða lög frá Evrópusambandinu verið hafnað af Alþingi? Allt innleitt, jafnvel það sem algjörlega á móti hagsmunum Íslands.

Hvert er hlutverk ríkisins samkvæmt sjálfstæðisstefnunni? Traust ríkisvald er nauðsynlegt, en verksvið þess þarf að vera skýrt markað.  Ríkisvaldið á að halda uppi allsherjarreglu og lögum í landinu.  Ríkið lifir ekki sjálfstæðu lífi, það er til fyrir fólkið og vegna fólksins, ekki öfugt. Fólkið segir ríkinu fyrir verkum en ríkið ekki fólkinu. Þess vegna leggur Sjálfsstæðisflokkurinn höfuðáherslu á lága skatta og ábyrga nýtingu skattfjár.

- Er þetta gríntexti? Ríkið er ofan í hverjum vasa borgaranna sem það nær í og skattar eru stjarnfræðilegir háir á landinu. Ríkisbálknið þennst endalaust undir stjórn flokksins (og annarra meðreiðasveina).

Hvað greinir sjálfstæðisstefnuna frá hugmyndafræði annarra flokka?  Sjálfstæðisstefnan lýsir sameiginlegu lífsviðhorfi fremur en niðurnjörfaðri hugmyndafræði og vísar á bug þeim tilburðum sem aðrir flokkar hafa haft til þess að greina þjóðina í hópa og stéttir, sem tefla hverri gegn annarri vegna ólíkra hagsmuna. 

- Þetta er virðist vera rétt að flokkurinn dregur ekki taum neinna stéttar en hann dregur ótvírætt taum hagsmunahópa sem ég ætla ekki að rekja hér frekar, allir þekkja þá sögu, afsal þjóðarauðlinda í hafi.

Hvaða sýn hefur Sjálfstæðisflokkurinn í umhverfismálum? Sjálfstæðisflokkurinn hefur frá upphafi lagt áherslu á náttúruvernd, uppgræðslu landsins og sjálfbæra nýtingu náttúruauðlinda. Flokkurinn talar fyrir skynsemishyggju og hefur bæði í ríkisstjórn og sveitarstjórnum beitt sér fyrir friðlýsingu náttúrunnar, hitaveituvæðingu Íslands, orkuskiptum frá olíu í rafmagn, orkuöryggi, sjálfbærri auðlindanýtingu sem byggir á bestu vísindaþekkingu og áfram mætti telja.

-Þetta er dæmigerð vinstri stefna, græn stefna sem er svo sem í lagi ef stjórnvöld eru ekki að beita einstaklingum og fyrirtækjum þvingunum til að koma þessari stefnu á. Það væri gegn einstaklingsfrelsinu.

Hvað segir Sjálfsstæðisflokkurinn um alþjóðasamvinnu? Sjálfsstæðisflokkurinn leggur mikla áherslu á öfluga alþjóðasamvinnu og opin alþjóðaviðskipti. Þannig eru hagsmunir smáríkis best tryggðir.

-Þetta er góð og gild stefna. Við eigum að rækta vinskap við sem flestar þjóðir, gera fríverslunarsamninga, en hins vegar eigum við að forðast stórveldisátök eins og heitan eld. Ísland hefur blessunnarlega sloppið við hinu endalausu stríð Evrópuþjóða vegna einangrunnar. Og ekki troða illsakir við stórveldi eins og við erum að gera í núverandi stríði í Evrópu! Betra að þeigja en segja.

Hvað segir sjálfsstæðisstefnan um lýðræði og frelsi? Sjálfstæðisflokkurinn er lýðræðisflokkur sem er fylgjandi valddreifingu í þjóðfélaginu....Lýðræði og lýðfrelsi er ekki tryggt, vegna þess eins að þingkosningar og sveitarstjórnarkosningar fara fram fjórða hvert ár.  

- Bla, bla, bla orðasnakk. Hljómar fallega en segir ekkert bitstætt.

Svona er meginstefna flokksins, en það sem vekur kannski meiri athygli er það sem vantar. 

Menningarstríðið - íhaldsgildi. Hvar stendur flokkurinn í menningastríðinu sem nú geysar í heiminum? Woke menningin sem á uppruna sinn í ný-marxískum fræðum vestan hafs og herjar grimmt á hefðbundin gildi og venjur.

Það kemur hvergi fram í meginstefnu flokksins. Hvar eru gildin um varðveislu fjölskyldugilda, lífs, menningu þjóðar, ættjarðarást, tungu og trúar? Ekki stafur um þetta í stefnunni. Er það með ráðum gert?

Repúblikanaflokkurinn vs Sjálfstæðisflokkurinn

Berum saman "systurflokkanna" Repúblikanaflokkinn og Sjálfstæðisflokkinn.

Repúblikanaflokkurinn í Bandaríkjunum og Sjálfstæðisflokkurinn á Íslandi eru báðir mið-hægri stjórnmálaflokkar með íhaldssöm gildi (á yfirborðinu a.m.k.).

Eitt helsta líkt með þessum tveimur aðilum er áhersla þeirra á einstaklingshyggju og frjálsa markaðsreglur. Báðir flokkar styðja almennt takmörkuð ríkisafskipti af atvinnulífinu og tala fyrir lágum sköttum og minni regluverki.

Hins vegar er einnig nokkur athyglisverður munur á milli flokkanna tveggja. Repúblikanaflokkurinn í Bandaríkjunum hefur tilhneigingu til að vera félagslega íhaldssamari en Sjálfstæðisflokkurinn á Íslandi. Sem dæmi má nefna að Repúblikanaflokkurinn hefur tekið afstöðu gegn hjónaböndum og fóstureyðingum samkynhneigðra á meðan Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið hófsamari í þessum málum.

Auk þess hefur Sjálfstæðisflokkurinn á Íslandi í gegnum tíðina lagt ríka áherslu á umhverfishyggju og sjálfbærni, öfugt við afstöðu Repúblikanaflokksins sem er hlynntari opnum viðskipta- og orkumálum. Einstök landafræði Íslands og miklar náttúruauðlindir hafa gert umhverfismál mikilvægan þátt í stjórnmálaumræðu landsins.

Á heildina litið, á meðan báðir flokkar deila hugmyndafræðilegum líkindum, geta sértækar stefnur og menningarlegt samhengi verið mjög mismunandi vegna mismunandi sögu og samfélagslegra þátta sem móta land sitt. En í forsetatíð Donalds Trumps, komust íhaldssöm gildi aftur til vegs og virðingar, ættjarðarást og áhersla á hefðbundin gildi. Trump breytti flokknum úr kerfiskarlaflokki í íhaldsflokk enda kalla Repúblikanar sig "conservatives", íhaldsmenn. Á Íslandi er vinstri menn hættir að nenna að kalla Sjálfstæðisflokkinn íhaldið, enda ekkert íhaldsamlegt við flokkinn!

Repúblikanaflokkurinn viltist af braut undir forystu Bush feðganna, sem báðir voru flokksgæðingar og kerfiskarlar. Þeir framfylgdu ekki stefnu Ronald Reagans sem var dæmigerð íhaldsstefna enda sat hann við völd í átta ár við góðan orðstír. Frá 2008, fyrst undir stjórn Barack Obama, með 4 ára hlé stjórnar Donald Trumps, hafa Demókratar ráðið ríkjum í Bandaríkjunum. Þeir hafa gjörbreitt kúrs í menningar- og umhverfismálum og tekið upp ný-marxíska stefnu undir "forystu" Joe Bidens. Landið er í dag menningarlega og efnahagslega gjaldþrota undir þessari stefnu (minnir á tímabilið um 400 e.kr. í Róm, þegar borgarnir voru klofnir í tvo andstæða hópa, heiðingja og kristna með andstæð sjónarmið sem Rómverjar náðu ekki að sætta. Stutt var í fall Rómaveldis eftir þetta).

Sjálfstæðisflokkurinn í dag

Sjálfstæðisflokkurinn hefur hrakist af leið, lagt of mikla áherslu á að vera við völd og sætt sig við málamiðlanir. Betra væri fyrir flokkinn ef hann myndi einu sinni standa fast á grunngildum sínum og kjósa að sitja utanstjórnar. Brýna fyrir fólk fyrir hvað flokkurinn stendur og standa fast við stefnuna. Fylgið myndi eflaust aukast en það hefur verið í sögulegri lægð. Það er ekki eðlilegt að eini hægri flokkurinn í landinu sé aðeins með um 20-25% fylgi.Það vantar nýjan leiðtoga fyrir flokkinn, n.k. Davíð Oddson týpu sem þorir að taka afstöðu í deilumálum. Bush-stefna flokksins og búrókratía er ekki gott vegnesti til framtíðar.

En fólkið sér raunstefnu flokksins í dag, sem er opin landamæri, þögn í menningarstríðinu, hagsmunahópa dekur, undirlægjuháttur í alþjóðasamskiptum og ekkert tal um ást til lands og þjóðar. Er flokknum viðbjargandi? Vantar ekki bara nýjan hægri flokk með ferskar hugmyndir og fólk?

Opin landamæri Bandaríkjanna

Í óefni stefnir með landamærastefnu Bandaríkjastjórnar undir forystu Joe Bidens (sem er nú staddur á Írlandi að borða ís).

Ef hinn elliæri Joe Biden hefði ekki lagt niður stefnu Donalds Trumps í landamæramálum Mexíkó/Bandaríkjanna, væri þetta ekki vandamál.  Stefna hans, sem svínvirkaði, var að neyða Mexíkóa til að vakta sín landamæri (að Suður-Ameríku og að Bandaríkjunum) með 27 þúsund hermenn og "remain in Mexico" stefnu fyrir ólöglega innflytjendur auk þess að að byggja landamæramúr.

Í dag er þetta open border/opin landamæri, líkt og á Íslandi og ég hef heyrt tölur upp að 5,5 milljónir ólöglegra hælisleitenda (sem hafa náðs í valdatíð Bidens) hafi streymt yfir landamærin. Sama hlutfall og er á Íslandi en við erum með hafið sem landamæri sem ætti að stoppa gerviflóttamenn að koma hingað til landsins. En því miður vilja ný-marxistarnir í Pírataflokknum, Samfylkingunni og systurflokkum hafa íslensku landamærin galopin (og við höfum eitt eða tvö landamæra hlið að landinu sem auðvelt er að loka).

Þetta er jafngildi þrælahaldi, því að fólkið sem er smyglað yfir, er nauðgað, drepið og selt í ánauð (vændi og þrælavinnu). Það þarf að borga fyrir flutninginn yfir landamærin dýrum dómum. Ótrúlegt að nokkuð siðmenntað samfélag skuli líða þetta og það hjá mesta stórveldi sögunnar. Kannski að Kaninn ætti að lesa sögu Rómverja betur, forvera þeirra.

Eiturlyf frá Mexikó eru að drepa um 100 þúsund manns á ári (auk annarra glæpa). Það er stríð gegn fólkinu. Og það þýðir ekki bara að leyfa dópið, því að fendanyl er blandað út í önnur eiturlyf (án þess að fólk viti af því) og getur drepið með einum skammti.

En einnig má kenna Mexíkóstjórn um ástandið, en landið er að miklu leyti stjórnlaust (landsvæði í höndum glæpahring) og stjórnmálamenn í vasa glæpahringa. Forseti Mexíkó er t.a.m. í vasa eiturlyfjahringa.

Það sem sumir Repúblikanar vilja gera er að lýsa yfir að mexíkóskir glæpahringir séu hryðjuverkasamtök og með því er hægt að beita Bandaríkjaher á glæpalýðinn.  Það væri kannski nær fyrir Kanann að taka upp stefnu Donalds Trumps í landamæramálum og málið þannig leyst. 

Hér má sjá manninn sem gætir landamærin að Mexíkó .... ekki alveg með okkur hinum....

 

Joe Biden upp á sitt besta 

Teygir njósnaskandallinn í Bandaríkjunum sig til Íslands?

Það hefur ekki farið fram hjá neinum sem fylgjast með fréttum frá Bandaríkjunum, að einhver lak upplýsingum um njósnastarfsemi BNA erlendis og ýmis trúnaðarskjöl birt. Þetta hefur valdið titringi innan stjórnkerfis Bandaríkjanna enda mega Bandaríkjamenn ekki við að styggja vinaþjóðir.

Meðal annars það sem kom fram er að Bandaríkin njósna um jafn vinaþjóðir sem óvina. Það er ekkert ótrúlegt  við það, njósnastofnanir vilja vita hvað er að gerast í heiminum. En hversu umfangsmikil er starfsemin og sjá Bandaríkjamenn ástæðu til að njósna (safna upplýsingum) um örríkið Ísland?

Ég rakst á grein í Iceland Review, sem heitir NSA Permitted to Spy in Iceland . Þar segir: "Ísland er meðal þeirra þjóða sem bandaríska leyniþjónustan, Þjóðaröryggisstofnunin (NSA) hefur fengið heimild til að hlera í gegnum bandarísk fyrirtæki samskipti [Íslands] erlendis ... að sögn Washington Post.

Trúnaðarleg löggilding frá 2010 og önnur skjöl sem Edward Snowden, fyrrverandi NSA verktakafyrirtækið, lekið, benda til þess að NSA hafi verið veitt meira vald en áður var vitað. Samþykkt af Foreign Intelligence Surveillance Court hefur vottað lista yfir 193 lönd sem væri gild ástæða fyrir bandarískar leyniþjónustur að skoða betur og gerði stofnuninni kleift að afla upplýsinga um aðila þar á meðal Alþjóðabankann, Alþjóðagjaldeyrissjóðinn, Evrópusambandið og Alþjóðakjarnorkumálastofnunina."

Þannig ef heimild er fyrir hendi, þá er ekki ólíklegt að hún sé nýtt. En þetta þarf ekki að vera annað en að skrifstofublækur hjá bandaríska sendiráðinu séu að fylgjast með íslenskum fjölmiðlum daglega. Eflaust gera aðrar þjóðir þetta einnig í gegnum sendiráð sín á Íslandi.

Ef menn muna eftir njósnaskandalinum í Danmörku, þegar danska leyniþjónustan veitti CIA aðgang að ljósleiðarakerfi landins, að menn spurðu sig hér á Íslandi, hvort CIA væri með svipaða starfsemi á Íslandi. 

Kíkjum á Reykjavik Grapevine - MP Raises Questions About CIA Activity , þar segir í lauslegri þýðingu: "Þingmaðurinn Andrés Ingi Jónsson hefur lagt fram fyrirspurnir til forsætisráðherra, utanríkisráðherra og samgönguráðherra um viðbrögð þeirra eftir að upp komst að Bandaríkin notuðu þennan aðgang til að njósna um Danmörku, Svíþjóð, Frakklandi og Hollandi. Andrés telur miklar líkur á því að Ísland verði með þar sem netumferð landsins fer um danskt yfirráðasvæði.
Gáleysi, ekki slæmur ásetningur

„Ísland hefur aldrei verið undanskilið frá njósnum og þessar stóru leyniþjónustur njósna um alla,“ segir Andrés. Áhugi Bandaríkjamanna á Íslandi hefur einnig aukist að undanförnu, vegna umsvifa Rússa og Kínverja á norðurslóðum. Hann bætir við að ríkisleyndarmál, viðskiptaupplýsingar og persónulegar upplýsingar um almenning gætu séð CIA fyrir upplýsingum með því að nota ljósleiðarann."

Er þetta ekki bara veruleikinn sem við búum við? Ekkert óeðlilegt við þetta  í raun en samt gott að hafa þessa staðreynd bakvið eyrað þegar menn pæla í utanríkispólitíkinni.

 

Umræðan um Moggabloggið

Nú hefur samræðutorgið blog.is (Moggabloggið) verið gagnrýnt af þekktum fjölmiðlamanni á Facebook sem er annað samræðutorg sem hefur einnig reynst vera umdeilt og það sem verra er, beitt ritskoðun á "óæskilegar" skoðanir.Svo á einnig við um Twitter sem ekki bara gróf andstæðar skoðanir í ruslakistu netsins, heldur hnaut aðstoðar FBI við njósnir og útilokanir. Sjá grein mína: Barist um málfrelsið á Twitter

Ég hef ekki orðið var við Morgunblaðið hafi beitt ritskoðun á skrif einstaklinga á blogginu og ber það blaðinu/fjölmiðlinum góðan vitnisburð enda hefur það lifað af 100 ár á síbreytilegum fjölmiðlamarkaðinum.

Nú eru þessir miðlar opinberir vettvangar og fólk frjálst að tjá sig eins og því sýnist svo fremur það brýtur ekki á rétt annarra eða hvetur til ofbeldis. Það er merkilegt en málfrelsið er betur varið í Bandaríkjunum en á Íslandi sem er efni í aðra grein.

Það sem ég sagði í grein minni um Twitter (áður en Elon Mask tók yfir) er eftirfarandi:

"Alls staðar er tekist á um málfrelsið, í háskólum, í skólum almennt, í viðskiptum, í fjölmiðlum og samfélagsmiðlum og í samskiptum fólks almennt, í daglegu tali manna á milli. Meira segja berst þessi barátta hér inn á bloggið. Við sem skrifum hér, vitum hvað mál ég er að tala um.

Það hallar á málfrelsið sem er grunnstoð lýðræðis.  Það er hin frjálsa hugsun og skoðannaskipti sem leiða til efnahagslegra framfara. Er það tilviljun að vestræn ríki eru enn brautryðjendur á svið tækni og vísinda en einræðisríkin skapa lítið sem ekkert, og stela sem mest og copy/paste það sem þau stela? Er það ekki staðreynd að kommúnisminn og efnahagsstefna hans varð gjaldþrota á endanum, því þrátt fyrir valdboðið að ofan, skorti hugsunafrelsi einstaklingsins sem einmitt skapar verðmæti."

Umræddum fjölmiðlamanni er frjálst að hafa eigin skoðanir og viðra þær, alltaf gaman að heyra aðrar hliðar á málum, en það er óþarfi og ósanngjarnt að draga heilan umræðuvettvang niður í svaðið, bara vegna þess að honum mislíkaði skrif einhvers. Þá er tvennt í stöðunni fyrir hann að gera: annað hvort að hrekja skoðanir hans (sem besta leiðin að sýna fram á villu hans vegar) eða hins vegar að draga hann fyrir dómstóla.  Þetta eru leikreglunar. Ég myndi vilja sjá hann hrekja skoðanir bloggarans lið fyrir lið í stað kvartana með enga efnislega rökfærslu að baki.

Rökfræði var kennd í aldir á Íslandi sem hluti af hinar svokölluðu sjö frjálsu listir eins og erlendis; það er málfræði, rökfræði, mælskulist, stærðfræði, flatarmálsfræði, stjörnufræði og tónlist. Á blogginu á fara saman rökfræði og mælskulist. Kvartanir án röksemdarfærslu eru bara hróp og köll, sama í hvaða miðli þær birtast.

Kannski megum við þakka fyrir að hafa samræðutorg eins og Moggabloggið, ekki virðast fjölmiðlarnir sjálfir vera hlutlausir og segja rétt frá (stundum þegja þeir um fréttnæma atburði).

Ég get fullyrt að við fáum brenglaðar myndir af umheiminum hér á Íslandi, hreinlega vegna skort á fjölbreytni fjölmiðla á landinu. Þökk sé netinu, get ég horf á indverska, arabíska, ástralska, breska, bandaríska (og færeyska!) fjölmiðla og reynt þannig að fá rétta mynd af hvað er að gerast í umheiminum. En ég get líka farið á podcast og aðra samfélagsmiðla og fengið viðbótarupplýsingar (sem oft á tíðum eru betri en hjá opinberum fjölmiðlum). Dæmi: Joe Rogan video podcast on Spotify. Rætt er við alla og ítarlega, allt að 3 klst viðtöl.

 

Viljum við endurkomu Bandaríkjahers til Íslands?

Svarið fyrir mitt leyti, er nei. Og ég held að það sé enginn vilji fyrir því í núverandi stjórnarsamstarfi. Það myndi gera endanlega út af við VG. En þetta er samt góð spurning.

En það sem ég er að reyna að segja er að við eigum að hætta að vera peð í valdapólitík stórveldanna og ég vill ekki að Ísland verði vígvöllur tindátanna úr austri og vestri. Nú vilja sumir sérfræðingar að Bandaríkjaher snúi til baka....nei takk! Sjá greinina í Morgunblaðsins á fimmtudaginn sem ber heitið "Skoða ætti endurkomu hersins", bls. 6.

Það er reginmunur á ef íslenskir hermenn eru til varnar landinu eða bandarískir. Í fyrra tilfellinu er það dagsljóst að stórveldi væri að troða á örríki með ofbeldi með innrás og það væri bein árás á lýðveldið Ísland, en ef bandarískir dátar eru til varnar, þá er hægt að segja að þeir væru að ráða á þá sem Bandaríkjamenn - óvini sína, ekki Íslendinga sem væru svo óheppnir að vera staddir mitt á milli. 

Höldum öllu útlendu hernaðarbrölti frá Íslandi með öllum tiltækum ráðum.  Við eru skotmörk vegna veru okkar í NATÓ.

Ef við viljum ekki vera í bandalaginu, þá gætum við sagt okkur úr því, lýst yfir hlutleysi en þá verðum við að vera tilbúin að verja það (a.m.k. táknrænt séð). Vatnið rennur í allar misfellur, svo á einnig við um varnir Íslands. En þá skulum við líka muna eftir því að troðið var á hið hlutlausa Ísland 1940, ekki var tekið mark á hlutleysisyfirlýsingu Íslendinga.

En hvers vegna geta t.d. Svisslendingar verið hlutlausir? Jú, landið þeirra er eitt fjallavirki, aðeins fáeinar leiðir inn í það og þær rammlega varðar með skotbyrgjum og stórskotaliði. Hitler pæli í því á tímabili að fara þarna inn en hætti við.

Winston Churchill skrifaði árið 1944: „Af öllum hlutlausum ríkjum hefur Sviss mestan rétt til aðgreiningar...Landið hefur verið lýðræðisríki, staðið fyrir frelsi í sjálfsvörn innan  fjallasala sinna og í hugsun...."

Þess vegna fyrirlitu nasistar Sviss. Joseph Goebbels kallaði Sviss „þetta illa lyktandi litla ríki“ þar sem „viðhorf hefur snúist mjög gegn okkur“. Adolf Hitler ákvað að „allar rusl smáþjóðir sem enn eru til í Evrópu verður við að slíta í sundur,“ jafnvel þótt það þýddi að síðar yrði „ráðist á hann sem „slátrara Svisslendinga“.“

Innrásaráætlun nasista frá 1940, Operation Tannenbaum, var ekki framkvæmd og í minnisblaði SS Oberst Hermann Bohme frá 1943 var varað við því að innrás í Sviss yrði of dýr því hver maður væri vopnaður og þjálfaður til að skjóta. Þetta kom ekki í veg fyrir að Gestapo útbjó lista yfir svissneska ríkisborgar ef ske kynni að nasistar réðust á landið.

Með öðrum orðum var hlutleysisstefna Sviss varin með vopnum og landslagið bauð upp á skæruhernað, líkt og á Íslandi sem er meira en tvöfallt stærra og einnig fjallaland. En við höfum eitt sem varið hefur Ísland í gegnum aldir, það er hafið og fjarlægðir til næstu landa, það var sverð og skjöldur okkar í gegnum tíðina en er ekki lengur, bara hindrun.

Það hafa komið upp óvænt umræður hér á blogginu um varnarmál og sitt sýnist hverjum. Minnst var á að Íslendingar hefðu hafnað þegnskyldu en það er allt annað en herskylda eða atvinnumennska í her.

En við getum ekki byggt á fortíðinni, hún getur aðeins bent á mistök eða hvaða góðar lausnir sem teknar voru, ekki hvað nútíminn eða framtíðin ber í skauti sér. Það sem sagan hefur þó kennt okkur:

1) Hlutleysisstefnan 1918-1940 reyndist vera byggð á sandi.

2) Ísland var hersetið í 5 ár. Andstæðar fylkingar kepptust við að taka yfir landið, með þvingunum í orðum eða verki. Bandaríkjamenn, Bretar og Þjóðarverjar allir með hernaðaráætlanir fyrir Ísland.

3) 1945-1991. Ísland var frá og með loka seinni heimsstyrjaldar skotmark Sovétríkjanna. Það þyrfti einhver íslenskur fræðimaður að kempa rússnesk skjalasöfn og kanna þetta betur. En þetta veit ég: Það eru vísbendingar sem benda til þess að Sovétríkin hafi íhugað innrás á Ísland í kalda stríðinu. Árið 1956 lagði Georgy Zhukov, varnarmálaráðherra Sovétríkjanna, til við Nikita Khrushchev, fyrsta ritara kommúnistaflokks Sovétríkjanna, að þeir ættu að íhuga að taka Ísland sem bækistöð til að gera frekari árásir á Norður-Ameríku. Áætlunin kom hins vegar aldrei til framkvæmda og deila er um það meðal sagnfræðinga hvort Sovétríkin hafi haft hernaðargetu til að ráðast á Ísland. Bandaríkin, sem voru með hernaðarlega viðveru á Íslandi á þeim tíma, hefðu líklega brugðist við hverri slíkri innrás sem gæti leitt til meiri átaka.

4) Frá og með 1991 til dagsins í dag, eru við væntanlega skotmark Rússlands? (og Kína? eða einhverja annarra?), bara vegna þeirra staðreyndar að við erum í NATÓ og höfum hernaðarskotmörk á landinu (væri samt skotmark bara vegna staðsetningu). Við erum líka hugsanlegt skotmark hryðjuverkamanna, bara vegna þess að við eru vestræn þjóð og auðvelt skotmark.

Að lokum og hafa skal það sem sannara kann að reynast. Engar vísbendingar eru nú sem benda til þess að Rússar hafi áætlun um að ráðast á Ísland. Ísland er aðili að NATO og hefur bandalagið umtalsverða viðveru í landinu, þar á meðal NATO-flugstöð í Keflavík. Allar hernaðaraðgerðir gegn Íslandi myndu líklega vekja hörð viðbrögð frá NATO, þar á meðal Bandaríkjunum, sem hefur sterka hernaðarlega viðveru á svæðinu.

Það kynni að breytast ef Bandaríkin yrðu upptekin í Asíustyrjöld.....

Að lokum, það sem afneitarar hernaðarvarna Íslands skilja ekki, er að stórveldin eru nákvæmlega sama hvað þeir hugsa eða um tilfinningar þeirra. Ef þau telja sig þurfa að taka landið með valdi, verður það gert. Það er ekki hægt að komast hjá því að vera með hervarnir, það er gallhörð staðreynd.

 

 

 

 

Getum ekki tryggt hernaðarlega mikilvæg mannvirki

„Hvað ætla ís­lensk stjórn­völd að gera ef við verðum fyr­ir óvæntri eða fyr­ir­vara­lausri árás, get­ur verið hermd­ar- eða hryðju­verk eða eitt­hvað annað verra, sem ger­ir það að verk­um að við veðrum að tryggja hernaðarlega mik­il­væg mann­virki þannig að við get­um fengið liðsauka og hjálp?“

Þess­ar­ar spurn­ing­ar spyr Arn­ór Sig­ur­jóns­son, fyrr­um her­mála­full­trúi Íslands hjá NATO og skrif­stofu­stjóri í ut­an­rík­is­ráðuneyt­inu í viðtali í Dag­mál­um. Hann skef­ur ekki utan af hlut­un­um þegar hann lýs­ir stöðunni eins og hún blas­ir við hon­um.

„Staða okk­ar í dag er sú að við höf­um enga getu til þess í ein­hvern ákveðinn tíma.“

Slóð: Getum ekki tryggt hernaðarlega mikilvæg mannvirki

Fleiri en hann sem hafa bent á þessar hættur, svo sem ég og Baldur Þórhallsson.

Eins og ég hef rakið áður, myndi árás á Ísland fyrst og fremst beinast að Suður-Íslandi, sérstaklega Suðurnes og Suðvesturhornið (höfuðborgarsvæðið). Það sannaði áherslur Breta og Þjóðverja í seinni heimsstyrjöldinni, báðir aðilar einbeittu sér að vörnum eða árásum fyrir þetta svæði.

En það eru fleiri skotmörk en Keflavíkurflugvöllur og höfuðborgarsvæðið. Óvinaríki (ekki endilega Rússland, gæti verið Kína), myndu einbeita sér innviðum og orkumannvirkjum og af þeim eigum við nóg. Ímyndum okkur ef Kárahnjúkavirkjun yrði sprengd í loft upp. Hvaða varnir eru þar í dag? Einn eða tveir starfsmenn á vakt. Tjónið yrði óbærilegt. Flugvellir og hafnir og ratsjárstöðvarnar fjóru yrðu skotmörk.  Sérsveitir / hemdarverkasveitir yrðu sendar á þessa staði til að valda eyðilegggingu.

Koma þá ekki Bandaríkjamenn ekki þá til varnar? Nei, ekkert herlið er frá þeim að staðaldri á Íslandi. Þeir sem þekkja til hermála, þá er herflutningar á liði og búnaði mikið verk og hefur alltaf verið síðastliðin 4 þúsundar ára sögu "nútímahernaðar"  (formlegs hers).

Til staðar verður að vera herlið / heimavarnarlið / varnarlið/ öryggissveitir (hvaða nafn við viljum kalla sveitirnar), sem þekkja staðhætti og eru til staðar ef til árásar kemur, hvort sem það er frá hryðjuverkamönnum eða erlendu herliði.

Smáher eins og Arnór Sigurjónsson vill koma á fót (1000 manna her) - herfylki (e. battalion) er mjög góð stærð en rausnarskapur íslenskra stjórnvalda (níska) ríður ekki einteymingi. Því held ég að undirfylki (200 manna lið) sé raunsæjara fyrsta skref. Það er ígildis elítusveitar eins og SAS eða Navy seal (10 sveitir eða 2000 manna lið), Útlendingahersveita Frakka (8000 manns) eða Army Rangers. Átök Vesturlanda hafa ávallt byrjað með notkun þessara sveita sem fyrsta skref.

Hversu fjarstæðukennt er þessi atburðarrás? Við höfum aldrei verið eins nálægt þriðju heimsstyrjöldinni og í dag, síðan seinni heimsstyrjöldinni lauk. Um það eru hernaðarfræðingar sammála.

Það eru meira segja miklar líkur á Asíustyrjöld (sumir áætla hana um 2027) milli Bandaríkjanna og Kína. Og hvar standa Íslendingar þá? Bandaríkjaher MUN EKKI hafa mannskap til að verja Ísland (eins og 2006 sýndi fram á), við verðum látin sitja á hakanum enda HUGSA bandarískir hershöfðingjar út frá bandarískum hagsmunum, ekki íslenskum.

Varnir Íslands frá sjónarhorni Bandaríkjanna er að Ísland er í GIUK hliðinu og varnirnar snúast um að koma í veg fyrir að rússneskir kafbátar komist úr Norður-Atlandshafinu í Atlantshafið sjálft og geti gert árás á Bandaríkin sjálf. Ísland sjálft er hliðarskemmd (collegteral damages).

Það er a.m.k. lágmark að Íslendingar hafi þekkingu á hernaðarfræði og sérfræðinga til staðar. Svo við getu tekið upplýstar ákvarðanir út frá hagsmunum Íslendinga.

Endurreisn Varnarmálastofnun Íslands væri í raun allra fyrsta skrefið og lágmarkskref. Ekki að senda meiri pening til höfuðstöðva NATÓ í Evrópu eins og íslenskir stjórnmálamenn vilja bara gera.