Póstmódernismi hafnar sögulegum framförum – land hinna frjálsu í húfi!

 

Póstmódernismi hafnar sögulegum framförum – land hinna frjálsu í húfi!

Hugmyndin um að sagan taki framförum er mikilvæg fyrir módernismann. Póstmódernismi hafnar þessari hugmynd, aðallega vegna þess að hún byggir á frásögn, og póstmódernismi hafnar frásögnum, eins og einhver annar er að tala um.

Póstmódernismi er nálgun sem reynir að skilgreina hvernig samfélagið hefur þróast til tímabils utan nútímann. Innan þessa tímabils er líklegra að einstaklingar hafi meira vægi sett á vísindi og skynsamlega hugsun þar sem hefðbundnar frásagnir veita ekki lengur eðlilegar skýringar á póstmódernísku lífi.

Sjálfsmyndarkreppur: Félagsleg gagnrýni á póstmódern...

Póstmódernismi er best að skilja sem spurning um hugmyndir og gildi sem tengjast formi módernisma sem trúir á framfarir og nýsköpun. Módernismi heimtar skýr skil á milli listar og dægurmenningar. En eins og módernismi, þá tilnefnir póstmódernisminn engum list- eða menningarstíl.

Hvað segir póstmódernismi um sjálfsmynd?

Póstmódernísk manneskja er þannig séð blendingur. Hún hafa, ekki einn kjarna, varanlegt sjálf, heldur mörg sjálf. Sjálf þeirra - og sjálfsmynd þeirra - er ekki fast, heldur stöðugt í vinnslu, þar sem samið er um mörkin milli sín og annarra og milli mismunandi hluta sjálfra þeirra. Sjálfmyndarpólitíkin í nútímanum byggir á þessu og vill skipta fólki upp í hópa og aðgreina.

Hvað segir póstmódernismi um samfélagið?

Póstmódernismi er nálgun sem reynir að skilgreina hvernig samfélagið hefur þróast til tímabils umfram nútímann. Innan þessa tímabils er líklegra að einstaklingar hafi meira vægi sett á vísindi og skynsamlega hugsun þar sem hefðbundnar frásagnir veita ekki lengur eðlilegar skýringar á póstmódernísku lífi.

Hvað er póstmódernísk félagsleg hugsun?

Póstmódernískir hugsuðir lýsa oft þekkingarkröfum og gildiskerfum sem háðum eða félagslega skilyrðum, og lýsa þeim sem afurðum pólitískra, sögulegra eða menningarlegra umræðna og stigvelda. ... Póstmódernismi er oft tengdur við hugsunarskóla eins og afbyggingu (deconstruction) og eftirstrúktúralisma (post-structuralism).  Ný-marxisminn hefur tekið þessa meginstefnu upp á sína arma fagnandi, illu heilli. Menn virðast ekki læra af reynslunni og vilja byggja samfélagið út frá heildarhugsun (skipting einstaklinga upp í hópa) og einstaklingseðlið með sínu frelsi og hugsun er hafnað.

Við sjáum þessa vitleysu í fullu gangi í Bandaríkjunum, af öllum ríkjum í heiminum! Í landi hinu frjálsu og tækifæra, þar sem einstaklingurinn hefur verið settur í forgrunn og réttindi hans til mál og æðu tryggð í stjórnarskrá landsins, er ný-marxísk hugmyndafræði komin á dagskrá og nú er barist um sálu Bandaríkjanna. Hvort verður undir, hóphyggjan eða einstaklingsfrelsið?

Allar þessar jaðarhreyfingar eins og black live matter, Antifa og aðrar öfgahreyfingar, sækja sinn ,,viskubrunn" til póstmodernískra hugmyndafræði. Bandarískir háskólar hafa alið upp heilu kynslóðirnar byggða á á póstmódernískri hugmyndafræði og þess vegna á vinstri hreyfingin svona góðu gengi að gegna í Bandaríkjunum, sem ekki nokkur maður hefði trúað fyrir 50 árum að gæti gerst.

 

.