Arnar Loftsson skrifar: Framtíð gjaldmiðla og krónunnar

 

Í fjölda ára hefur krónan verið þrætuepli á Íslandi, sérstaklega út af smæðinni og hve óstöðug hún hefur verið. Hún hafi auðveldað spákaupmennsku. Hún hefur þó haft á sér góðar hliðar sem við sáum í hruninu. Þar sem virði hennar endurspeglaði hagkerfi og púls þess. En neikvæðu hliðarnar voru þær, að hér þurfti að setja á gjaldeyrishöft.

Og það er staða sem við eigum aldrei að þurfa að lenda í aftur, alveg sama, hve gott það er að geta látið hana sveiflast í takt við hagkerfið. Gleymum ekki að óábyrgir stjórnmálamenn, og Seðlabankinn, geta aukið magn peninga og aukið verðbólgu. Svo er það rafræn peningaframleiðsla bankana, en það er önnur saga sem ég fer ekki nánar í hér. Hver er þá framtíð gjaldmiðils Íslands?

Lítum á nokkra gjaldmiðla:

EVRA:

Evran (€; EUR) er opinber gjaldmiðill í 19 af 28 aðildarríkjum Evrópusambandsins. Þessi hópur ríkja er þekktur sem evrusvæðið og telur um 343 milljónir borgara frá og með 2019. Evran er næststærsti gjaldmiðillinn á gjaldeyrismarkaði á eftir Bandaríkjadal.

Evrunni er stjórnað af Evrópska seðlabankanum í Frankfurt í samvinnu við seðlabanka aðildarríkja.

Evran er önnur mesta notaða varasjóðsmynt heims á eftir Bandaríkjadal, auk þess að næst mest gjaldmiðillinn á gjaldeyrismörkuðum heimsins eftir Bandaríkjadal. Samkvæmt Alþjóðagjaldeyrissjóðnum er 20,48% af gjaldeyrisvarasjóðum heims í Evru og hefur farið hækkandi síðari ár. 61,94% af gjaldeyrisvarasjóðum er í Bandaríkjadal.

Evran er draumur Evrópusinna á Íslandi. Og ein af helstu rökum þeirra að ganga í Evrópusambandið er stöðugur gjaldmiðill. Evran hefur reynst ágætlega fyrir ESB ríkin sjálf. Því hún er alþjóðleg mynt, sem auðveldar viðskipti innan Evrópulanda og líka út á við. En fyrir okkur Íslandinga er hún gagnlaus, sem ætlum að standa fyrir utan Evrópusambandsins.

Helstu gallar hennar, er að hún bakkar ekki Evruþjóðir í efnhagserfiðleikum. Evrópski seðlabankinn gerði það ekki. Við sáum þetta á Grikklandi. Þar píndi seðlabankinn landið í skuldafjötra og afnám efnahagslegt sjálfstæði landsins og í raun sjálfstæðið. Grikkland er ein brunarúst.

Þar sem Evan gerði Grikkjum ómögulegt að gjaldfella myntina, eins og við gerðum við krónuna.

Ef við hefðum verið með Evruna í hruninu, þá hefði farið fyrir okkur eins og Grikkjum sem eru í dag…. gjaldþrota þjóð og evrópsk efnahagsnýlenda ESB.

Vandamál Evrunnar að hún slær takt við efnhag Þýskalands og norður þjóða ESB.

Suðurhlutinn hefur verið að safna skuldum við norðurhlutann og Ítalir og Spánverjar eiga í miklum erfiðleikum. Suðurþjóðarnir voru áður þekktar fyrir að gjaldfella miðlana sína, en geta það ekki í dag. Misvægið á milli norður og suður er svo mikið, að talað hefur verið að skipta Evrunni í norður og suður Evru. Framtíð Íslands liggur ekki í Evrunni. Ísland á að einblína á allann heiminn, ekki örfáar þjóðir í Evrópu og takmarkaðan markað, varðandi viðskipti. Við þurfum að styðjast við alheimsmynt og þá erum við komin að…

Dollar:

“A fistful of dollars”…

Er sterkasti gjaldmiðill heimsins og mest notaði sem varasjóður.

Styrkur er hans er það mikill að hann er notaður sem trygging skulda á milli landa.

Þjóðir gefa út skuldir í dollurum sbr. Argentina og fleiri. Því enginn treystir gjalmiðli Argentínu og vita að hann gæti fallið gríðarlega og þar með afföll á skuldum.

61% allra gjaldeyrisvarasjóða þjóða í heiminum er í dollurum, sbr. 20% Evru.

Og 40% af öllum skuldum heimsins eru í dollurum.

Styrkur dollars, er að þrátt fyrir mikla peningaprentun Bandaríkjastjórnar, þá hefur ekki skapast verðbólga, vegna gríðarlegrar eftirspurnar eftir dollar alþjóðlega.

MONETIZE DEBTS, er fyrirbærið kallað, þegar USA prentar eins mikið af dollurum og það þarf fyrir skuldum.

Dökka hliðin fyrir Bandaríkin sjálf, er þó að USA borgar 1 trilljarð á ári í vexti. Björtu hliðarnar eru að sífellt fleiri dollarar eru að fara í umferð í heiminum.

Petrodollar… Áður fyrr þegar dollar var á gullfæti þá var hægt að skipta ígildi dollar fyrir ígildi gulls. Svokallaður GULLFÓTUR. Richard Nixon breytti þessu 1971, vegna þess að Vietnam stríðið olli því að seðlabankinn, prentaði meiri dollara, en til var af gulli. Og fleiri dollarar voru í umferð erlendis en til var í USA. Og erlendir aðilar fóru krefjast innlausnar. Þetta setti pressu á Nixon að afnema gullfótinn.

Þetta átti að verða tímabundið ástand, en varð það ekki. Traust heimsins á dollar hrundi. Það sem varð dollaranum til björgunar er að árið 1974, gerðu Sádar og USA með sér samkomulag að öll olíuviðskipti færu í dollurum. Í staðinn hét USA því að verja Sáda hernaðarlega, bæði innan og utanlands.

Þar með varð Petrodollar til og styrkti dollar sem alheimsmynt og varð til núverandi velgengni dollars.

Kínverjar og Rússar vilja reyna að veikja dollar og minnka vægi hans, með því að nota olíuviðskipti sína á milli í Yuan. Og Rússar reyna að styrkja rúbluna sína með því að kaupa upp allt það gull það sem þeir geta… gullfótur. En það er aðallega til heimabrúks til að styrkja Rúbluna.

Rússar og Kínverjar eru að reyna að vera óháðir dollaranum.

Af hverju er næststærsta hagkerfi heimsins með Yuan ekki með eins sterkan gjaldmiðil? Skýringin liggur í að stjórnvöld vilja stjórna og ekki hleypta of mikið af YUAN út í alheimsumferðina. Einnig liggur vandamálið í TRAUSTI. Kína er einræðisríki og erfitt er að sækja rétt sinn í dómsölum eða treysta kínverskum bönkum eða treysta kínverska ríkinu yfirhöfuð.

Hver treystir einflokksstjórn?

Persónulega, þá tel ég olíuna ekki vera framtíðarorkugjafi. Því munu Kínverjar ekki geta klekkt á USA dollar með olíuviðskiptum.

Hlutur Seðlabanka Bandaríkjana:

Gallinn við “Fiat currency” er að við verðbólgu, þá rýrnar gjaldmiðillinn. Milton Friedman talaði um að t.d. 2% verðbólga væri í raun skattur. Frá þvi að Seðlabanki USA varð til 1913, þá hefur US dollar rýrnað um 96%.

Seðlabankinn á enga peninga, en býr til peninga með því að gefa út skuldabréf (bonds) og ríkisvíxla (treasury bills), sem svo markaðurinn og bankar kaupa og selja síðan aftur til Seðlabanka með vöxtum. Peningar skipta í raun ekki um hendur heldur birtist á debet hlið bankans.

Bankar ,,prenta” einnig peninga með því lána peninga til skuldara, með því að færa til credit og debit stöðu bankans. Peningar búnir til rafrænt innan bankans, án þess að innistæða sé í raun til.

Skuldarinn notar síðan rafrænu millifærsluna til að kaupa fasteign með tilvísun á traust að bankinn eigi fyrir fyrir borgunni.

Dæmi … þú átt inneign hjá banka upp á 100 kr. en bankinn er aðeins með 3 krónur. Bankinn lánar síðann 97 kr. til Jóns til að kaupa eitthvað. Í innistæðu þinni hjá bankanum eru ennþá 100 kr. en núna á Jón 97 kr rafrænt á sínum bankareikningi. Og þetta er rafræn eign Jóns. Bakkað upp með loforði bankans að borga til baka. Nýju peningar hans Jón eru búnir til sem SKULD….Jón kaupir síðann eitthvað fyrir 97 kr og seljandinn setur síðann 97 í annan banka. Sem síðan lánar öðrum Sigga.

Og svo aftur og aftur. Þannig verða til rafrænir peningar án raunverulegrar innistæðu. Þetta kerfi kallast “Fractional Reserve Banking”.

Í raun er um 97% af peningum í umferð í Bretlandi peningar bara tölur í tölvukerfi bankana. Og aðeins 3% raunveruleg eign. Bankar græða síðan tá og fingri á vöxtum.

Bankarnir hafa því í raun búið til fyrstu rafrænu peningana.

BITCOIN og crypto currency:

Hvað um framtíðina? Er Bitcoin framtíðin? Fjórða iðnbyltingin í hnotskurn; gervigreind.

Bitcoin er nýr rafrænn gjaldmiðill, Hann er rauninni bara tölvukóði í netskýjum, samansafn af tölvubætum.

Rafmiðill sem er í raun eigin banki, laus við skatta, þóknanir til banka og laus við brask þeirra og seðlabanka með peninga. Algjörlega frítt.

Árið 1998 bjó Bernhard Von NotHaus til eigin gjaldmiðil. Þrátt fyrir að slíkt sé bannað í USA.

Hann kallaði gjaldmiðil sinn ,,Liberty dollar” og var til í gulli, silfri, platínum og kopar. Einnig til sem peningaseðill (pappír) og svo rafrænt. Bandaríkjastjórn handtók hann og dæmdi í 22 ára fangelsi.

En þetta útspil varð sem upplifun og fyrirmynd fyrir stofnenda Bitcoin. En það var hakkari í Amsterdam sem kallaði sig Satoshi Nakamoto sem stofnaði Bitcoin. Hann kom fram undir dulnefni. Því ekki vildi hann lenda í sporum Bernhards.

Bitcoin er sem sagt stærðfræðilegur tölvukóði, sem er öllum frjálst að nota.

Rafrænn gjaldmiðill og tölvuhugbúnaður, sem notar alheims greiðslukerfi og notar heimsins einkatölvur í gegnum internetið. Bitcoin er geymt í þessu heimsins netkerfi og þar sem það er opið öllum, þá getur engin einstakur aðili hakkað eða spilað með Bitcoin. Enginn getur breytt kóðanum, nema að það sé gert opinberlega. Núna eru hundruðir forritarar að endurbæta og uppfæra hugbúnaðinn, en kóðinn er opinn öllum, og því ekki hægt að svindla á honum.

Bitcoin er því Blockchain, og verður framtíðar efnahagstæki.

Blockchain gæti búið til samfélag án landamæra og er eins valddreift (decentralized) og hægt er.

Gervigreind, opinn gagnagrunnur, aðgengilegur öllum.

Bitcoin sparar okkur milliliði eins og fjármálafyrirtækin.

Bitcoin eign þín kallast ,,Digital wallet” og er bara kóði.

Þegar Bitcoin er send frá einu Digital wallet til annars Digital wallet, þá er bara verið að breyta aðgengi að database (gagnagruns) á milli eigenda.

Hver einkatölva er í raun Bitcoin miner, sem geymir Bitcoin kóðann.

Bitcoin leysir af banka og bankamenn. Hjá Bitcoin er engin verðbólga eða offramleiðsla af peningum. Laus við afskipta stjórnmálamanna og seðlabanka.

Notkun kreditkorta getur verið áhættusamt, alltaf verið að hakka inn í kerfi þeirra, eða þú týnir korti þínu. Og kreditkortaþóknanir eru gríðarlega háar. Með því að losna við þessar þóknanir, þá geta fyrirtæki boðið ódýrari vöru til kaupenda með því að bjóða greiðslur í Bitcoin.

Í dag eru 2,5 milljarðar manna án bankareiknings. Með Bitcoin þá getur þetta fólk notast við greiðslukerfi Bitcoin, án banka og þurfa aðeins aðgang að farsíma. Þeir geta millifært peninga á milli landa án aðkomu banka og hárra þóknana.

Það skrítna við millifærslur á milli landa, eru að þær geta tekið allt að fjórum dögum.

Og þó eru þær í raun rafrænar. Hverju veldur? Bitcoin gerir þetta á sekúndubragði án bankaþóknana.

Hvað eru peningar? Þeir eru í raun loft, huglægt mat á gæðum. Sem eru mismunandi eftir því hver þörfin er hverju sinni. Við ákveðum að gefa þeim ákveðin verðmæti og heitið er PENINGAR.

Peningar eru tungumál, sem við miðlum okkar á milli um ákveðin verðmæti. Hús er t.d. ekki meira virði í evrum eða dollara en við erum tilbúinn að borga fyrir húsið. Þetta er sem sé persónulegt verðgildi.

Crypto currency getur haft gildi eins og hver önnur mynt, því verðgildið er huglægt.

Ókostur venjulegra mynta er rýrnun þeirra, vegna ríkisstjórna og seðlabanka.

Og mikil offramleiðsla/prentun veldur rýrnun gjaldmiðilsins. Milton Friedman kallaði þetta rán á almenningi. Offramleiðsla á peningum veldur VERÐBÓLGU (í raun aukaskattur).

Sem aftur rýrir kaupgetu almenningsins og rýrir gjaldmiðilinn. Þannig eru peningar færðir til/teknir frá almenningi. Þetta gerist í öllum gjaldmiðlum heimsins. Í dag er t.d. Dollarinn aðeins 4% virði þess sem hann var fyrir 100 árum. Þetta er helsti ókostur gjaldmiðla miðað við crypto currency.

Hvað ef peningar væru aðskildir frá ríki og seðlabönkum?

Enginn stjórnar Bitcoin, ekkert ríki, seðlabanki, ekki einu sinni forritarinn sem bjó til myntina.

Við fólkið gefum myntinni verðgildi, með framboð og eftirspurn. Með Bitcoin er engin verðbólga sem rýrir peningana okkar og engin spilling.

Þar sem enginn stjórnar myntinni, þá getur enginn fylgst með eyðslu okkar eða notkun okkar.

Blockchain sér í raun um bókhald fyrir crypto currency, sem kemur í staðinn fyrir ríki, banka og elítu sem millifæra fyrir okkur fjármuni og taka fé fyrir, sumir segja ræna okkur.

Ef við ætlum t.d. að kaupa, hús, þá þurfum við fjölda milliliða, fasteignasala, banka og fjölda annarra sem taka þóknun.

Blockchain sleppir milliliðum, gerir viðskiptin ódýrari og öruggari.

Greiðslur framtíðarinnar, með sjálfkeyrandi bílum, skipum og flugvélum fara fram með rafrænum gjaldmiðlum. Machine to machine payments.

Þá komum við að svokölluðu….

DAO company…Smart contracts…gervigreind. Fyrirtæki án eiganda.

Framtíðin gæti verið að enginn ætti gæðin, tökum dæmi… leigubíll.

Leigubíllinn veitti hverjum sem er þjónustu, sem borgaði í bitcoin. Á nætur myndi leigubíllinn hlaða sig rafmagni og fá viðhald. Með innkomunni, þá myndi leigubíllinn kaupa fleiri leigubíla og endaði í raun í leigubílaflota. Enginn ætti bílana í raun, heldur væri þetta bara tölvukóði í netheimum.

Án milliliði, þá býður gervigreindin Blockchain, alla þjónustu ódýrari og skilvirkari.

Í raun gæti gervigreindin rekið heilt þjóðfélag, og gert þar á meðal gert stjórnmálamenn óþarfa.

Gert fulltrúalýðræðið óþarft, með svokölluðu “distributed democracy”.

Markmiðið er að enda skrifræði og spillingu stjórnmálamanna og nota gervigreind til að stjórna.

Framtíðin gæti litið svona, þú ætlaðir að kaupa bújörð, en gætir ekki fengið bankalán, eða fengið fjárfestir. Kæmist ekki á hlutabréfamarkað. Og þú byggir t.d. í Rússlandi, og vildir stofna kúabú. Þú gætir t.d búið til crypto currency, svokallaða MILKCOIN… til að fjármagna kaupin, þú auglýstir myntina á eigin vefsíðu með, ICO … Initial Coin Offering.

Þá kemur spurningin, af hverju ættir þú að kaupa slíkan gjaldmiðil?

En þú ert í raun að kaupa hlutabréf, án þess að fara í gegnum hefðbundin hlutabréfamarkað, crowd funding eða Angel Investor.

Og þetta er því frábært tækifæri fyrir “startup/frumkvöðlafyrirtæki”.

ICO sem hefur ekkert regluverk á bakvið sig, sem er draumur svindlara, sem vilja nýta sér þessa leið fólk til fjármögnunar og svindla á þeim. Það er því ljóst að það þarf eitthvað regluverk.

Þar kemur Sviss til sögunnar með TOKEN, en TOKEN er eitthvað sem er hægt að nota og skipta í Blockchain, TOKEN varð til með næstfrægasta crypto currency, Ethereum.

Til að koma í veg fyrir svindl með ICO, þá ætlar Sviss að taka að sér að búa til regluverk með ICO.

Ethereum (sem er crypto currency) er með höfuðstöðvar í Zug kantónu í Sviss. Kantónan leyfir crypto currency og ICO fyrirtæki fái að starfa óáreitt, en með ICO regulations. Sem sagt hver sem vill stofna ICO, þarf að gera undir svissnesku fyrirtæki, og þurfa að skrásetja og gefa upp áþreifanlegt heimilsfang.

En þetta er allt saman í þróun, en lítur gríðarleg vel út fyrir Zug kantónu, sem græðir tá á fingri.

Hver er þá niðurstaða mín með framtíðargjaldmiðil Íslands? Hún er sú að krónan verður ekki til í framtíðinni í núverandi mynd.

Ég tel að við ættum að færa okkur fyrst yfir í dollar, sem er alheimsmynt. Langflest ríkis heimsins nota dollar sem varasjóð, fjárfesta og nota varasjóð og dollarinn er stöðugur.

Og við gætum tekið upp dollar einhliða, vegna þess að dollar er alþjóðleg mynt.

Á annan tug ríkja nota bandaríkjadollar (https://www.businessinsider.com/usd-countries-use-dollars-as-currency-2018-5?r=US&IR=T) Þannig að þetta er raunhæft.

En síðan verður þróunin að fyrirtæki og einstaklingar fara að nota rafmyntir.

Stórt skref var tekið hjá Teslu, að Bitcoin sé notuð í bílaviðskiptum.

Þetta gæti verið skrefið frá því að Bitcoin sé “storage” mynt, yfir í alvöru viðskiptamynt.

Ég er hissa á af hverju þjóðir eins og Venúsúela og Zimbabwe (nota dollar) með gjörsamlega ónýta gjaldmiðla, noti ekki Bitcoin? Og sleppa við 1000% verðbólgu. Bitcoin er í raun alheimsmynt.

Framtíðin eru rafmiðlar.

Fjórða iðnbyltingin með gervigreind er nútíðin og framtíðin og miklar breytingar framundan.

Fimm mistök Bandaríkjamanna í Afganistan eftir Julio M. Shiling

Fimm mistök Bandaríkjamanna í Afganistan eftir Julio M. Shiling

Sjá slóðina: https://elamerican.com/biggest-american-mistakes-in-afghanistan/

 

Joe Biden má ekki vera að þessu en hér lítur hann á úr sitt þegar fallnir hermenn eru bornir í líkkistum úr flugvél. Svo ræddi hann við aðstandendur hinu föllnu og talaði bara um látinn son sinn, þeim til mikillar furðu og reiði.

Bandaríkjamenn hafa orðið fyrir álitsmissir vegnað svika sinna við Afganistan. Undanhald öflugasta her heims fyrir hópi barbarískra illvirkja er óskiljanlegt og  það að yfirgefa bandarískra ríkisborgara handan línu óvina, sem og afganska bandamanna mun hrella þessa mikla land. Eftir 20 ára hernám, 2 trilljarða dollara fjárfestingar og tapi á lífi hermanna og almennra borgara kemur upp spurningin, hvað fór úrskeiðis? Hér eru 5 stærstu mistök Bandaríkjanna í Afganistan.

1. Miðstýring valds

Afganistan er enn forneskjulegt samfélag. Það rættbálkasamfélag til þessa dags og eina forystan þeir (ættbálkanir viðurkenna, er sú sem tryggir öryggi. Þjóðin er  fjölþjóðlegt, fjölmenningarlegt og fjölmenn. Jafnvel þó að Afganar eigi sameiginlega trú í Íslam, þá myndar ættbálkur og sögulegur, þjóðernislegur og menningarlegur bakgrunnur það hvernig þeir starfa.

Bandaríkin reyndu að hjálpa til við að byggja upp frjálst afganskt ríki eftir vestrænni fyrirmynd, þar sem hið pólitískt vald var dregið til miðstjórnarinnar í Kabúl, eins mikilvægt og höfuðborgin er þá er hún ekki uppspretta valdsins í landinu. Þetta var ekki góð hugmynd. Í fornu nútíma ættbálkssamfélagi með yfir 18 mismunandi þjóðerni sem eru mjög dreift um mismunandi svæði, hefði stjórnkerfi með meiri dreifingu á pólitísku valdi eftir staðbundnum stjórnarháttum, hefði verið heppilegra fyrir Afganistan.

2. Talibanastríðið gegn afgönskum stjórnvöldum og Bandaríkin var svæðispólitískt, ekki staðbundið

Bandaríkin hunsuðu grunn pólitíka og hernaðarsögu svæðisins. Í nýlegu minni tókst ekki að beita þeim meginreglum sem voru notaðar í kalda stríðinu gegn sovéskum kommúnisma.

Með því að líta á viðleitni róttækra íslams til að steypa ófullkomnum, en lögmætum, afgönskum stjórnvöldum sem einangrað verkefni talibana, gerðu Bandaríkjamenn mikil mistök. Talibanar, hryðjuverkasamtök sem eru að öllu leyti Pashtúnar, eru ekki fulltrúar afgansks samfélags. Ef þeir eru bornir saman við hin þjóðarbrotunum samanlagt væru þeir í minnihluta.

Að auki er talibanar innflutt fyrirbrigði. Pakistan bjó til Talibana. Það eru fleiri Pashtúnar í Pakistan en í Afganistan, að minnsta kosti tveir á móti einum. Pashtúnar eru næststærsti þjóðernishópur Pakistans.

Pakistanski herinn fann upp, réð, þjálfaði og hefur fjármagnað talibana síðan á tíunda áratugnum. Það ætti ekki að koma neinum á óvart að Osama bin Laden var að fela sig í Abbottabad í Pakistan áður en réttlætið barst honum. Leynifylgsni Al-Qaeda leiðtoga var um mílu frá pakistönskum herskóla, var það tilviljun?

Samband Pakistan og talibana er náið og samtvinnað.Talibanar áttu gott skjól í Pakistan, þar fengu þeir skjól og gert var að sárum þeirra. Frá því að pashtúnskir íslamskir bókstafstrúarmenn hófu að heyja stríð sitt til að ná aftur völdum í Afganistan hefur Pakistan verið aflgjafinn, bæði fjárhagslega og skipulagslega. Áherslur Bandaríkjanna og afgönskra stjórnvalda á 20 ára tímabili hafa einbeitt sér eingöngu að því að skora á talibana og aðra virka íslamska hryðjuverkahópa. Það hefur ekki tekist á við aðal sökudólginn, Pakistan.

Frá árinu 2009, að sögn bandaríska sendiráðsins í Pakistan, hafa Bandaríkjamenn veitt yfir 5 milljarða dala borgaralega aðstoð og yfir 1 milljarð dala í neyðarhjálp til mannúðar við næst fjölmennasta múslimaríki heims - Pakistan.

Bandaríkin, á reikningsári 2019-2020 í Pakistan, héldu áfram að vera aðalgjafi fjárhagslegrar fjárhagsaðstoðar. Hvernig í ósköpunum geta Bandaríkin þolað að pakistönsk stjórnvöld auðveldi morð á bandarískum og afgönskum hermönnum og ásetninginn um að koma lögmætu ríkisstjórn Afganistan frá? Sú staðreynd að Bandaríkin tóku málið ekki beint upp við Pakistan vegna stuðnings þeirra við talibana og aðra íslamska hópa og afskipti þeirra af málefnum Afganistans er stórfengleg vanræksla. Kína, sem fjármagnar Pakistans, hefði líka átt að vera tekið fyrir. Talibanar eru eingöngu peð í stærri svæðisbundinni pólitískri skák. Hvers vegna tóku Ameríku þetta mál ekki upp við alvöru ábyrgðaraðila stríðsins: Pakistan og Kína?

3. Afganska stjórnin hefði átt að vera með í „friðarsamningum“ frá 2020

Þegar Bandaríkin sömdu og undirrituðu skilmála um að draga bandaríska hermenn frá Afganistan árið 2020, fjölluðu þeir eingöngu um talibana. Ríkisstjórn Afganistans var ekki aðili að samningaviðræðunum eða undirritun samningsins. Þetta var ömurlegt og móðgun við sjálfa ríkisstjórnina sem Bandaríkin hjálpaði til við að koma á. Þó að öll forsenda þess að semja um „frið“ við fullt af róttækum þrjótum sé andstyggilegt og barnalegt, voru þessi stóru mistök Trump stjórnar aðeins aukin enn frekar með útilokun afganskra stjórnvalda. Þessi ófrávíkjanlega aðgerð þjónaði eingöngu til að veikja löggildingu og stjórn stjórnvalda í Afganistan

4. Þörf var á áframhaldandi loftstuðningi og herflugvöllinn Bagram

Með reynsluna af Víetnam í farteskinu, ættu Bandaríkin að hafa mildað skilyrði þannig að brotthvarf herliðsins myndi ekki  hafa áhrif á líftíma afganskra stjórnvalda. Það hefði átt að veita afganska heraflanum loftvernd sem var tilbúinn að skora á yfirtöku talibana. Þegar borg eftir borg féll fyrir grimmum bókstafstrúarmönnum, með hernaðaraðgerðir talibana sem brutu gegn „friðarsamkomulaginu“, voru Bandaríkin innan réttar sínum og með getu til að ráðast á óvininn og aðstoða bandamanninn.

Aldrei hefði átt að yfirgefa herflugvöllinn Bagram fyrr en síðasti bandaríski og afganski samverkamaðurinn yfirgaf landið. Öll nútíma stríð vinnst með því hver stjórnar háloftunum. Bandaríkin höfðu einokun á nýtingu flugrýmisins í Afganistan. Með aðstöðu mjög tæknilega háþróaðra vopna hefði verið hægt að takast á við talibana með hörðum aðgerðum fyrir að brjóta samninginn og framfylgja alræðismarkmiðum þeirra. Þetta hefði stuðlað að því að hvetja herinn í Afganistan til að verja land sitt.

Áframhaldandi, en takmörkuð, viðvera bandaríska hersins hefðu hjálpað bandamanni okkar. Flugveldi Bandaríkjanna, með dróna og sprengjuárásum flughersins, ef þörf krefur, hefði sent þau skilaboð að Bandaríkjamenn sleppi ekki og yfirgefi vini. Uppgjöf Bagram flugstöðvarinnar, ásamt 85 milljörðum dollara í hernaðarlegt góðgæti, var allt sem talibanar þurftu til að vita að Bandaríkin undir forystu Biden-Harris væri að hörfa hvað sem það kostaði

5. Undanhaldið og hin miklu svik

Stjórn Biden-Harris og forysta Demókrataflokksins eru sek um embættissvik og vanrækslu við skyldustörf. Tilefni undanhalds var óheiðarlegt og mun reynast dýrkeypt. Teymið Biden-Harris hafa svikið allar fallnar hetjur Bandaríkjanna, NATO, og afganska hersins, verktaka og innlendra lögreglumanna. Bandarískir ríkisborgarar og afganskir bandamenn hafa verið yfirgefnir og skildir eftir á bakvið víglínu óvina. Hið ólýsanlega hefur gerst. Núverandi herforingjaráð, sem og varnarmálaráðherra og ættu að segja af sér eða fara fyrir dómstóla. Bandaríkin er í dag rekið af uppreisnarmönnum gegn kerfinu og þetta hafa afleiðingar.

Er það tilviljun að mestu mistök bandarískrar utanríkisstefnu gerðust á vakt Demókrata? Sjá hér fróðlega samantekt:

Endalaus mistök Demókrata hafa leitt til hernaðarósigra

Meirihluti Bandaríkjamanna vilja að Joe Biden segi af sér vegna Afganistan

Þetta kemur fram í virtasta skoðunar könnunar fyrirtæki Bandaríkjanna, Rassmussen. Heims sögulegur atburður er nú í gerjun og afar líklegt að fyrsti Bandaríkjaforseti sögunnar hrökklist úr embætti vegna fyrsta raunverulega tapaða stríðs Bandaríkjanna.

Mikil reiði er í Bandaríkjunum og þeir sem veðja á skammtíma minni bandarískra kjósenda, verða ekki að ósk sinni, til þess er þessi atburður of stór og of tengdur árásina á Bandaríkin 2001. Atburður sem fer í sögubækur og líkja má þetta við ósigur rómverska hersins í Germaníu, þegar þrautþjálfaður atvinnuher tapaði fyrir barbörum - villimönnum norðursins í Tautoborgar skógi 9.e.Kr.

Arfleið Joe Bidens er rjúkandi rústir í Bandaríkjunum og erlendis

Það hefur öllum verið ljóst sem fylgdust með ,,kosningabaráttu" Joe Bidens, sem hann háði úr kjallara heimilisins sins í Wilmington, að hann væri ekki líklegur til stórræða. Segja má að frjálslindir fjölmiðlar hafi háð kosningabaráttuna fyrir hann, því að hann gerði það ekki sjálfur. Hann hafði kosningamaskínu Demókrata á bakvið sig, auðmenn einokunarhringja í Bandaríkjunum og fjölmiðla í eigu þeirra.

Svo gengu  Google, Facebook, Twitter og aðrir samfélagsmiðlar (þeir hétu að gera ekki sömu mistök og 2016 þegar Donald Trump vann forsetakosningarnar) til liðs við Joe Biden og breyttu algrímuforrit sín til að hafa áhrif á kjósendur. Þetta tókst með ágætum, því að Joe Biden sigraði með ,,yfirburðum", þótt engir (kannski tugir manna hverju sinni) mættu á kosningarallý hans en á sama tíma mættu tugir þúsunda á kosningarallý Donalds Trumps.

Ljóst var að hinn almenni kjósandi var í liði með Donald Trump og sýndi það í verki þá og ennþá dag í dag, en elítan og fjölmiðlar voru í liði með Joe Biden. Margar sögusagnir og jafnvel sannanir eru um stórfelld kosningarsvik, jafnvel hátt í 11 milljónir atkvæða féllu í skaut Joe Bidens sem hefðu ekki átt að gera það en hann ,,fékk" yfir 80 milljóna atkvæða.

Ljóst var frá degi einum að kosningarbaráttan snérist um Donald Trump og hann einan; um störf hans og persónu. Þeir sem kusu með Joe Biden voru í raun að kjósa gegn Donald Trump en ekki með Joe Biden. Í forvali Demókrata féll valið í skaut Joe Bidens eiginlega fyrir tilviljun en margir aðrir frambjóðendur voru betri. Næst versti frambjóðandinn, Kamala Harris, hrifsa svo næst besta góssið, varaforseta embættið.

Frjálslindir Bandaríkjamenn urðu að ósk sinni en til er máltæki sem er á þessa leið: ,,beware what you wish for" eða varastu hvað þú óskar þér, því þú veist ekki hvað kemur upp úr hatnum. 

Og óskin varð að martröð, í forsetastóli situr elliær maður, sem gerir öll hugsanleg mistök sem hægt er að gera og þetta hefur hann gert síðan hann settist á ,,valdastóll" (enginn veit í raun hver stjórnar bakvið tjöldin).

Engum getur dulist vanhæfi Joe Bidens á forsetastól, jafnvel Demókratar og frjálslindir fjölmiðlar viðurkenna það og gagnrýna kappann. Það sem gerði útslagið var brotthvarfið frá Afgangistan sem átti að vera ,,sigurganga" Joe Bidens næstkomandi 9/11 og marka sigur Bandaríkjanna á hryðjuverkaóginni síðan um aldarbyrjun.

Algjör andstæða varð úr öllu þessu: Mesti hernaðarósigur Bandaríkjahers frá upphafi (Víetnam tapaðist tveimur árum eftir brotthvarf Bandaríkjahers) og algjörir villimenn tóku við 86 milljarða dollara virði af hernaðartólum og yfirráð yfir næstu allt Afgangistan. Og hryllingurinn er rétt að byrja í landinu þegar flestir blaðamenn og erlendir hermenn eru farnir. Eftir eru óþekkt tala Bandaríkjamanna, óbreyttir borgarar sem Bandaríkjaher skildi eftir. Þvílíkt áfall fyrir þjóðarsál Bandaríkjamanna og Bandaríkjahers sem hafa alla tíð státað af því að skilja enga hermenn (og borgara) eftir á vígvellinum.

Nú ganga Talibanar ganga húsi úr húsi og drepa andstæðinga sína og þeir fljúga þyrlur með hengda menn í eftirdragi samkvæmt nýjustu fréttum. Þótt Joe Biden sé vinur Talibana, get ég fullyrt að 99,99% Bandaríkjamanna séu það ekki. Dagar hans á forsetastóli eru taldir, spurningin er bara hvernig?

a) Herréttur fyrir að gefa óvini upplýsingar um Bandaríkjamenn og afganska bandamenn? b) Fyrir að klúðra a-ö brotthvarfsáætluna? c) Vanhæfni frá dag eitt sem forseti?

Af nògu er að taka, galopin landamæri og hundruð þúsunda manna streyma í gegn mánaðalega og stórt hlutfall þeirra með covid, stjarnfræðileg skuldasöfnun og eyðsla í ,,loftslagsvá aðgerðir" og verðbólga hefur ekki verið hærri í áratugi, BNA sé nú orðin háð olíu frá óvin veittum olíuframleiðendum, 300% aukning glæpa og fátækt, sundrung þjóðarinnar í tvær aðskildar þjóðir í raun vegna mismunandi gilda, veikt stöðu Bandaríkjanna á alþjóðavettvangi, veikt stöðu bandamanna bæði í Evrópu og Asíu og aukið hættuna á þriðju heimsstyrjöld með stríði við Kína um Taívan.

 

 

 

 

 

Joe Biden lýtur í duftið fyrir spurningu blaðamanns. Þessi mynd er talin vera lýsandi fyrir vanhæfni mannsins en hann getur ekki svarað spurningum blaðamanna án aðstoðar hjálparmanna sem grípa stöðugt frammí og garga ,,thank you, now you have to leave". Hann segir stöðugt: ,,I am not allowed to take questions", eins og hann réði ekki för.

Þvílík arfleið atvinnustjórnmálamanns sem hefur verið í bransanum í 50 ár og haft rangt fyrir sér í öllum málum þessa tímabils. Hann hefur verið meira segja svo lengi að hann tók þátt í umræðunum um Víetnam og eins alltaf síðan, hafði hann rangt fyrir sér um Víetnam.

 

 

 

 

 

Aðstandendur fallina hermanna sem Joe Biden hitti urðu vægast sagt brjálaðir út í Joe Biden þegar hann leit stöðugt á úr sitt við móttökuathöfn föllnu hermannanna frá Afganistan, eins og hann hefði eitthvað betra að gera. Sumir aðstandendur neituðu að tala við hann en þeir sem gerðu það urðu fyrir miklum vonbrigðum, þvi að hann talaði bara um látinn son sinn sem lést fyrir áratug (eða 2015 minnir mig). 

Beint lýðræði Íslendinga og persónukjör - grein eftir Arnar Loftsson - birt á Útvarpi sögu

 

 

 

 

 

 

BEINA LÝÐRÆÐI ÍSLENDINGA OG PERSÓNUKJÖR

Orrustan um Ísland ... barátta Íslendinga fyrir fullveldi sínu og rétt til raunverulegs lýðræðis fjallar þessi hugvekja um og hvaða leiðir eru færar til að Íslendingar fái alvöru lýðræði og losni undan djúpríkinu.

Hratt og örugglega hefur verið að sneiða fullveldi Íslands niður, innan veggja EES, þrátt fyrir að engar heimildir eru til í stjórnarskránni fyrir slíku fullveldisafsali.

ÁN FULLVELDI ER EKKI LÝÐRÆÐI...

Á Íslandi búum við hálflýðræði. Það kallast fulltrúalýðræði. Þar eru ákveðnir aðilar eru kosnir í gegnum flokkakerfi og til þess að vera umboðsmenn ákveðins  hóps kjósenda. Í gegnum þingflokkana erum við því með FLOKKSRÆÐI.

Fulltrúinn og flokkræðið, bjóða upp á mikla spillingu. Enginn veit hvernig stjórnarmynstrið verður eftir kosningar, og fulltrúar veljast í gegnum flokksræðið inn í valdastöður flokkana og ef kjósandi ætlar að kjósa flokk, þá gæti hann endað með að fá á sig vanhæfan fulltrúa, sem hann hefur engan áhuga að kjósa, en verður að kjósa með, ef hann vill fá flokkinn í stjórn. Fulltrúinn, er vanalega ekki að hugsa um að vera umboðsmaður/fulltrúi, kjósenda sinna. Heldur er hann upptekinn að hugsa um sérhagsmuni og hagsmuni flokksins, umfram hag kjósenda  sinna.

Fulltrúalýðræðið býður því upp á mikla spillingu sérhagsmuna og baktjaldamakks. Til eru lausnir við þessu:

1) Beint lýðræðiskerfi

2) Persónukjör

Fyrir hægrimann, þá er beina lýðræðið og persónukjör, einmitt í anda frelsi einstaklingsins til að ráða eigin örlögum og fá að kjósa einstaklinga til að vera fulltrúi sinn. Sviss er í mínum augum, fyrirmyndarríkið, sem ég myndi vilja að Ísland myndi feta í fótspor. Sviss sameinar tvennt sem er mér allra heilagast, beint lýðræði og markaðskerfi.

Margir halda að Sviss sé svo ríkt vegna þess að þar sé skattaparadís, en það eru mörg ríki sem eru með skattaskjól. Panama, Kýpur og mörg önnur ríki.

Svisslendingar ná að vera ríkasta þjóð í heimi, án náttúruauðlinda og eru með sterkt lýðræðiskerfi. Öflugt heilbrigðiskerfi og besta stjórnmálakerfi í heimi.

Hérna eru nokkrar ástæður fyrir því að Sviss er ríkasta land í heimi:

• Valdreifing (decentralizion).... Sviss er sambandsríki 26 kantóna, eina sem þessar kantónur eiga sameiginlegt, er sameiginleg stjórnarskrá, gjaldmiðil og utanríkisstefnu. Fyrir utan það, þá eru þau sjálfsstæð. Til dæmi hvað varðar skattheimtu, þá er t.d. Kantónan Jura með 14%, en ef þú býrð í kantónunni Zug, þá er tekjuskatturinn aðeins 4%. Kantónurnar hafa sjálfstæðan ákvörðunarrétt til verslunarhátta. Kantónurnar geta aðlagast að því umhverfi sem hver og ein er staðsett í. Og það sem meira er, ÞÆR GETA KEPPT VIÐ HVERJA AÐRA... Þrátt fyrir valdreifingu (decentralizion), þá tekst þeim að halda þjóðríkinu saman og þrátt fyrir að þar eru opinberlega 4 tungumál. Hver kantóna er með sitt opinbera tungumál.
• Sviss hefur engan forseta...Svisslendingar kjósa til alríkisþings (federal parliament) (Alþingi þeirra). Þetta þing kýs síðan 7 fulltrúa, sem eiga að vera ráðherrar. Allir þessir 7 einstaklingar hafa nkl. sömu völd. Einn þeirra er síðan valin til árs senn að vera í forsvari fyrir hópinn (allir jafnir þó) Switzerland international representitive. Tæknilega séð er hann ,,forseti” en er þó ekki með meiri völd en hinir sex. Og þeir skiptast á, árlega um persónu.
• Beint lýðræði... Svisslendingar halda þjóðara-tkvæðagreiðslur á 4 mánaða fresti, bæði innan kantóna og svo Sviss öllu. Innan kantónu þarf aðeins 50.000 manns til að biðja um atkvæðagreiðslu, en fyrir landið allt, þarf 100.000 atkvæðabærra manna.
• Frjáls markaður... Svisslendingar reyna að gera fríverslunarsamninga við svo til öll ríki heimsins. Svisslendingar hafa haft frjáls viðskipti við lýði síðan 1874 og hafa því langa sögu að baki, ólíkt öðrum ríkjum, sem eru nýlega að taka upp frjáls viðskipti.
• ...með hlutleysi sínu, þá ná þeir frjálsri verslun, sem aðrir ná ekki. Forðast viðskiptaþvinganir. Þeim tókst meira að segja að halda sig utan við síðari heimsstyrjöldina, þrátt að allir væru að berjast í kringum þá. Og því þurftu þeir ekki að byggja upp ónýtar borgir eftir sprengjuregn. Og þeir notuðu tímann vel til að styrkja innviði landsins. Versti óvinur efnahagskerfis er stríð...Svisslendingar eru þó með her, en aðeins til varnar. Það er herskylda þarna sem allir þurfa hlíta. En góða við herskylduna, er að þar blandast saman ríkir og fátækir, og oft myndast sterk tengsl, sem síðan hafa leitt til viðskiptasambanda eftir að herskyldu líkur.
• Létt regluverk til að stofna viðskipti...Sviss býður upp á lága skatta. Auðvelt er stofna fyrirtæki, og auðvelt er að sjá lög um þau á netinu og bera saman við mismunandi kantónur. Margar kantónur bjóða upp á, afar lága skatta á fyrirtæki, þannig að mörg risastór erlend fyrirtæki skrá höfuðstöðvar sínar í Sviss. Og þar með fær Sviss auknar skatttekjur sem það myndi annars ekki fá. Það er ekki náttúrauðlindir, eða lukka sem ræður því að þjóð gengur vel. Heldur stjórnmálalegt umhverfi.

Snúum nú þessu við og hvernig við gætum notfært okkur Svissneska módelið.

1) Fyrsta skrefið væri  valddreifing (decentralizion) og skipta landinu í sjálfsstæðar (kantónur) gætum kallað þær sýslur. Þær gætu verið: Vesturlandsýsla, Vestfjarðasýsla, Norðurlandssýsla, Austurlandssýsla, Suðurlandssýsla og svo Reykjanesskagasýsla. Til að þetta gangi upp, þá þarf að vera beint lýðræði hérna á Íslandi. Vestfjarðasýslan gæti viljað laða að erlenda fjárfesta og lækkað skatta. Austfjarðasýslan gæti dottið í hug að vera með fríverslunarsvæði (Free Zone area), til efla viðskipti á svæðinu. Dæmi um slíkt er t.d. Í sameinuðu furstadæminu “Fujairah” og Kínverjar sjálfir, byrjuðu á slíku fríverslunarsvæði (free zone area) þegar þeir tóku markaðskerfið. Fullt af slíkum frísvæðum (free zone) til. T.d. á Kanaríeyjar. Hver og ein sýsla keppir við hverja aðra um mannauð, og fjármagn. Vestfirðir gætu t.d. Orðið eins og Zug kantóna í Sviss, hálfgerð skattaparadís (tax heaven) og fjölda stórfyrirtækja setti upp höfuðstöðvar þar.

2) Engan forseta, sama hugmyndafræði og í Sviss, 7 manna ráð stýrir landinu og skiptist á að

vera í forsvari, en allir jafn valdamiklir.

3) Beint lýðræði, er lykillinn að velgegni Svisslendinga, því væru þær tíðar hér.  Þjóðaratkvæðagreiðslur, færu fram í appi síma þín og því auðveldar og ódýrar í framkvæmd. Framtíðin, gæti orðið þannig, að þjóðin gæti líka tekið þátt í atkvæðagreiðslum á Alþingi  og þannig tekið ákvarðanir með þingfulltrúum. Þannig gæti ákveðinn fjöldi slíkra atkvæða  verið með ákveðið mótvægi á móti atkvæðum þingmanna. Beinna gæti lýðræðið ekki orðið.

4) Frjáls markaður...segjum okkur úr EES og Schengen. Tökum upp grimma stefnu í fríverslun við hverja einustu þjóð í heiminum. Náum stjórn á landamærunum og stýrum, hvaða innflytjendur við viljum fá inn á okkar vinnumarkað.

5) Hlutleysi, tryggir okkur að við séum ekki í viðskiptastríðum stórveldanna, eins og við erum t.d. við Rússa. Enginn virðist vera að fylgja eftir, nema ríkisstjórn Íslands. Viðskiptastríð eru alltaf ósigur verslunar og efnahag Íslendinga.

6) Létt regluverk, til vera með frumkvöðlastarf og stofna fyrirtæki auðveldara. Gætum litið til Sílíkon dalinn í Kaliforníu eða Ísraelsku leiðina, en þeir eru líka með sambærilegann Sílíkon valley. En þeir tóku upp frumkvöðlaverkefni, þar sem ríkið fjárfesti og skattahagræddi á móti hverju frumkvöðlafyrirtæki. Ég set tengil á það annars staðar. Myntvandamálið myndum við leysa með því að nota Bandaríkjadollar, enda notar helmingur inn af heiminum hann. Síðan gætum við notað rafmiðla í framtíðinni.

7) Fjórða iðnbyltingin, það er ljóst að hún mun hafa gríðarleg áhrif á þjóðfélagið. Það er spáð að 800 milljónir starfa munu hverfa í heiminum um 2020. Sennilega mun hærri tala og hlutfall, talið er að um helmingur starfa í Bandaríkjunum gæti horfið. Ísland mun ekki þurfa erlent vinnuafl. Heldur að finna eitthvað að gera fyrir núverandi  mannfjölda. Fyrsta skrefið væri að minnka vinnuvikuna. Jack Ma sem stofnaði Alibaba, stakk upp á 16 klst. vinnuviku.

Róbótarnir munu halda uppi lífsgæðunum og halda uppi framleiðslunni og margfalda hana. Setja þyrfti upp öryggiskerfi, þar sem fólk sem fengi ekki vinnu, hefði aðgang að borgaralaunum. Störfin munu breytast, jafnvel stjórnsýslan gæti orðið róbótavædd og minni þörf á stjórnmálamönnum. Sú þjóð sem virkjaði fjórðu iðnbyltinguna sem best, gengi best. En fólk mun alltaf þurfa að vinna eitthvað, en þau störf myndu gjörbreytast og krefjast færri stunda.

8) Persónukjör. En hvað er persónukjör? Kíkjum hérna á skilgreiningu “Áttavitans”: ,,Persónukjör er það kallað þegar fólk kýs einstaklinga í kosningum í stað þess að merkja einfaldlega við framboðslista stjórnmálasamtaka eins og tíðkast í alþingiskosningum og flestum sveitarstjórnarkosningum. Forseti Íslands er t.d. kosinn persónukjöri/einstaklingskjöri, sveitarstjórnarfulltrúar í mörgum smærri sveitarfélögum landsins eru það líka og sömuleiðis var kosið til Stjórnlagaþings eftir persónukjöri. Flest félagasamtök, verkalýðsfélög og óformlegri hópar notast líka við persónukjör, þar sem formaður félagsins er t.d. kosinn sérstaklega, síðan varaformaður og svo framvegis.

Forseti Bandaríkjanna er kosinn á einstaklingsgrundvelli, þó kjósendur séu í raun tæknilega að kjósa stuðningsmenn einstaklingsins frekar en einstaklinginn sjálfan. Útstrikanir og endurröðun frambjóðenda í kosningum eru líka nokkurs konar persónukjör, þar sem fólk getur haft áhrif á það hvaða einstaklingar ná kjöri í flokknum sem það kýs.” Með persónukjöri, þá fær kjósandinn akkúrat, þann frambjóðanda sem hann vill fá á þing.

Frambjóðandanum er síðan umbunað eða refsað beint og milliliðalaust, ef hann stendur ekki við kosningaloforð sín. Hve oft höfum við ekki séð frambjóðendur, fela sig á bakvið framboðslista flokka, og komast inn á alþingi, í gegnum flokkinn, en ekki á eigin forsendum? Og hanga á þingi áratugum saman.

Flestir flokkar hafa nefnilega lélega síu á hverjir komast á lista flokksins. Allt þetta býður síðan upp á flokksræði, þar sem frambjóðandinn einbeitir sér að þóknast flokknum, en gleymir umbjóðendum sínum.

Hérna er líka góður tengill á skilgreiningu á persónukjöri:

https://www.landskjor.is/media/frettir/Personukjor9feb2009a.pdf

Til að tryggja að hérna dveljist ekki vanhæfir þingmenn á alþingi, áratuga skeið, mætti nota bandaríska kerfið, en það er að þingmaður megi aðeins vera á þingi, í 2 kjörtímabil, eða hámark 8 ár. Þannig náum við skipta út reglulega út þingmenn, sem verða samdauna kerfinu og hafa litin vilja til að breytinga eða að standa sig.

Hvað lög þurfum við til að koma á persónukjör eða beinu lýðræði?

Kíkjum á tillögur Stjórnlagaráðs á slíkum lögum. Sjá slóðina:

http://stjornlagarad.is/other_files//stjornlagarad/Frumvarp-til-stjornarskipunarlaga.pdf

39. gr. Alþingiskosningar.

Á Alþingi eiga sæti 63 þjóðkjörnir þingmenn, kosnir leynilegri kosningu til fjögurra ára. Atkvæði kjósenda alls staðar á landinu vega jafnt. Heimilt er að skipta landinu upp í kjördæmi. Þau skulu flest vera átta. Samtök frambjóðenda bjóða fram lista, kjördæmislista eða landslista eða hvort tveggja. Frambjóðendur mega bjóða sig fram samtímis á landslista og einum kjördæmislista sömu samtaka. Kjósandi velur með persónukjöri frambjóðendur af listum í sínu kjördæmi eða af landslistum, eða hvort tveggja. Honum er og heimilt að merkja í stað þess við einn kjördæmislista eða einn landslista, og hefur hann þá valið alla frambjóðendur listans jafnt. Heimilt er að mæla fyrir um í lögum að valið sé einskorðað við kjördæmislista eða landslista sömu samtaka. Þingsætum skal úthluta til samtaka frambjóðenda þannig að hver þeirra fái þingmannatölu í sem fyllstu samræmi við heildaratkvæðatölu.

Í lögum skal mælt fyrir um hvernig þingsætum skuli úthlutað til frambjóðenda út frá atkvæða styrk þeirra. Í lögum má mæla fyrir um að tiltekinn fjöldi þingsæta sé bundinn einstökum kjördæmum, þó ekki fleiri en 30 alls. Tala kjósenda á kjörskrá að baki hverju bundnu sæti skal ekki vera lægri en meðaltalið miðað við öll 63 þingsætin. Í kosningalögum skal mælt fyrir um hvernig stuðla skuli að sem jöfnustu hlutfalli  kvenna og karla á Alþingi.Breytingar á kjördæmamörkum, tilhögun á úthlutun þingsæta og reglum um framboð, sem fyrir er mælt í lögum, verða aðeins gerðar með samþykki 2/3 hluta atkvæða á Alþingi. Slíkar breytingar má ekki gera ef minna en sex mánuðir eru til kosninga, og gildistaka þeirra skal frest ast ef boðað er til kosninga innan sex mánaða frá staðfestingu þeirra.

Athyglisvert er í tillögum Stjórnlagaráðs er ennþá málskotsréttur forseta: 60. gr. Staðfesting laga.

Þegar Alþingi hefur samþykkt frumvarp til laga undirritar forseti Alþingis það og leggur innan tveggja vikna fyrir forseta Íslands til staðfestingar, og veitir undirskrift hans því laga[1]gildi. Forseti Íslands getur ákveðið innan viku frá móttöku frumvarps að synja því staðfestingar.  Skal sú ákvörðun vera rökstudd og tilkynnt forseta Alþingis. Frumvarpið fær þá engu að síður laga gildi, en innan þriggja mánaða skal bera lögin undir þjóðaratkvæði til samþykktar eða synjunar. Einfaldur meirihluti ræður hvort lögin halda gildi sínu. Atkvæðagreiðsla fer þó ekki fram felli Alþingi lögin úr gildi innan fimm daga frá synjun forseta. Um framkvæmd þjóð ar atkvæða greiðslu skal að öðru leyti mælt fyrir í lögum. Ég vil afnema forsetaembættið algjörlega og taka Svissnesku leiðina í því máli, sjá hér að ofan. En þar skiptast 7 mannaríkistjórn (ráðherrar) að fara með embætti "forsetaígildi". Svissarar eru reyndar með formann í eitt ár í senn. En við gætum stytt og skipt um á 6 mánaða fresti.

Síðan kemur feitasti bitinn og sá allra mikilvægasti: 65. gr. Málskot til þjóðarinnar.

Tíu af hundraði kjósenda geta krafist þjóðaratkvæðis um lög sem Alþingi hefur samþykkt. Kröfuna ber að leggja fram innan þriggja mánaða frá samþykkt laganna. Lögin falla úr gildi ef kjós endur hafna þeim, en annars halda þau gildi sínu. Alþingi getur þó ákveðið að fella lögin úr gildi áður en til þjóðaratkvæðis kemur. Þjóðaratkvæðagreiðslan skal fara fram innan árs frá því að krafa kjósenda var lögð Þetta er afar athyglisvert og ef þessar tvær tillögur næðu fram að ganga. Þá gætum við hugsanlega útrýmt pólitíska spillingu og baktjaldamakk í stjórnmálum. Værum með eitt besta lýðræði í heimi ásamt Lichtenstein og Sviss. Þá gætum við séð efnahagslega hagsæld, og þjóðarsátt sem við höfum aldrei verið vitni að...RÉTTLÁTASTA ÞJÓÐFÉLAG Í HEIMI…

Herflugvöllurinn Bagram og alþjóðaflugvöllurinn Hamid Karzai

Mikið hefur verið rætt um ef Bandaríkjaher hefði ekki yfirgefið Bagram herflugvöllinn í skjóli nætur, og treysta á alþjóðaflugflugvöllinn til að flytja almenna borgara úr Afgansitan, hvort það hefði breytt einhverju?

Samkvæmt mörgum viðtölum sem ég hef séð við bandaríska hershöfðingja, þá var ákvörðunin pólitísk og mikil mistök.

Fyrri flugvöllurinn er herflugvöllur með öllum þeim vörnum sem því fylgir og hann er í hæfilegri fjarlægð frá Kabúl. Flugvöllurinn getur bæði tekið við flóttafólki af landsbyggðinni og úr borginni. Hinn flugvöllurinn er í miðri borg og auðvelt hefði verið fyrir Talibana að skjóta niður flugvélar með flugskeytum ef þeir hefðu viljað, en það vilja þeir ekki, því að þeir vilja ekki að Bandaríkjaher sé deginu lengri en þarf. Svo taka þeir til hendi...

Gerum samanburð á þessum flugvöllum samkvæmt Wikipedia.

Bagram Airfield-BAF einnig þekktur sem Bagram flugvöllur er afgönsk herstöð og áður stærsta bandaríska herstöðin í Afganistan. Hún er staðsett við hliðina á hinni fornu borg Bagram, 11 kílómetra suðaustur af Charikar í Parwan héraði í Afganistan. Hún hefur eina flugbraut sem getur meðhöndlað stórar herflugvélar, þar á meðal Lockheed Martin C-5 Galaxy og Antonov An-225. Bandarísku flugherinn hafði höfuðstöðvar þarna ásamt snúningseiningum Bandaríkjanna og hersveitum bandamanna.

Gamla flugbrautin í Bagram, sem nú er tekin úr notkun, var 3.003 metrar löng og nýrri flugbrautin er 3.602 metrar  löng, sem var byggð og fullgerð af Bandaríkjunum í lok árs 2006. Það er fjöldi stórra flugskýla, ásamt stjórnturn, fjölmargar stoðbyggingar og ýmis húsnæðissvæði.

Það eru einnig meira en 13 hektarar (32 hektarar) skábrautarpláss og fimm dreifingarsvæði flugvéla. Margir stuðningsbyggingar og grunnhúsnæði sem sovéska herliðið reisti á hernámi þeirra eyðilagðist í áralöngum átökum milli ýmissa stríðinna afganskra fylkinga eftir að Sovétmenn fóru. Grunnurinn hefur verið stækkaður og nútímavæddur á undanförnum árum.

Hamid Karzai alþjóðaflugvöllurinn (áður Kabúl alþjóðaflugvöllur) er staðsett um það bil 40 km (25 mílur) suður af Bagram, tengdur með tveimur aðskildum vegum. Parwan fangageymslan er einnig staðsett við hliðina á stöðinni á Bagram.

15. ágúst 2021, féll Bagram herflugvöllurinn eða var hreinlega yfirgefin við framsókn talibana eftir uppgjöf afganska hersins. Talibanar eru ekki enn með flugher sem hægt er að senda frá Bagram flugvellinum þó að hann hafi náð vopnum og loftför frá afganska flughernum.

 

 

 

 

Flugvöllurinn í Bagram

 

 

 

 

 

 

Alþjóðaflugvöllurinn í Kabúl

Mikill munur er á þessu flugvöllum, annar er hannaður sem herflugvöllur en hinn fyrir alþjóðaflug. Mjög auðvelt er að verja hinn fyrrnefnda en ekki hinn síðarnefnda. Engar herfræðilegar skýringar hafa verið gefnar á hvers vegna flugherinn, sem ætti að vera síðastur úr landinu í ljósi þess að landið er landlukt og einu leiðirnar úr landinu eru í gegnum fáein fjallaskörð, yfirgaf flugvöllinn.

 

 

Andstæðingar Talibana sýna á sér klærnar

Andstaðan gegn stjórn Talibana virðist vera taka á sig mynd. Leifar öryggissveita og annarra andstæðinga Talibana sýna meiri mótstöðu gegn yfirgang Talibana en stjórn Joe Bidens sem jafnvel hefur gefið þeim nafnalista Bandaríkjamanna og afganskra stuðningsmanna þeirra.  Það eitt getur leitt til falls Joe Biden enda telst upplýsingagjöf til óvina vera landráð.

í meðfylgjandi hlekk má sjá anstæðinga Talibana berja frá sér. Stríðið er rétt að byrja og leyniþjónusta Bandaríkjanna mun örugglega blanda sér í átökin.

 

Andstæðingar Talibana sýna á sér klærnar

Grein eftir Victor Davis Hanson í lauslegri þýðingu: Seigla Bandaríkjanna og auðlindir þeirra er ekki óendanleg

Í næstum tvö ár hafa Bandaríkjamenn stundað mikla vakningatilraun (woke experiment) til að rækta sjálfa sig. Bandarísk siðmenning hefur fjárfest gríðarlegt vinnuafl, fjármagn og tíma í viðleitni sinni  í að vera stöðugt flagga sig fyrir að vera ekki fullkomin.

Samt er seigla Bandaríkjanna og auðlindir þeirra ekki óendanleg. Við erum nú farin að sjá afleiðingarnar af því sem gerist þegar ættbálkahyggja fortíðarinnar gleypir hug Bandaríkjamanna.

Það eru afleiðingar þegar hugmyndafræði ræður stefnu eða þegar við tökum sjálfsögð grunnatriði lífsins til að stunda föng hennar.

Hverjum er ekki sama hvort útjaskaðir fjölmiðlar séu vakandi (e. woke) ef þeir geta ekki greint frá sannleikanum og haldið stjórnmálamönnum heiðarlegum?

Þegar blaðamenn voru orðnir framsæknir púðluhundar frekar en varðhundar gagnvart stjórnvöld, óttaðist ríkisstjórn Biden ekki afleiðingar. Það þótti sjálfsagt að hamfarastjórn hennar, allt frá suðurlandamærunum til ringulreiðarinnar í Afganistan, yrðu afsakaðar af kröftugum fréttamönnum.

"Eigið fé" (e. equity) sem stjórnað er af stjórnvöldum hefur skipt út fyrir markmiðið um jöfn tækifæri. En slík útópíaismi vekur reiði almennings þegar persónulegt frumkvæði, ágæti og frammistaða telja ekki jafn mikið virði og dyggðarmerki hóphugsunar.

Bandaríkin urðu fyrir skelfilegum og skammarlegum ósigri í Afganistan. Slysið minnir okkur á að stjórn Biden hafði pólitískan her sinn og skrifræði að mestu leyti bundna við fjölbreytileika, jafnrétti og aðgreiningu og að útrýma meintum innri óvinum.

Þannig að æðstu embættismenn okkar og starfsmenn töluðu um að beina hernum til allra mögulegra  vöku (e. woke) dagskráa - nema tryggja hernaðarlega yfirburði og öryggi Bandaríkjanna.

Niðurstaðan er hræðileg óreiðu með sigri frumstæðra herja talibana sem sigraði mest fágaðasta herinn í sögu siðmenningarinnar. Það fer hrollur um okkur þegar Bandaríkin biðlar til frumstæða ættbálka að drepa ekki borgara okkar sem við yfirgáfum á hröðu undanhaldi.

Forstjórar flugfélaga gefa merki um vöku sína (e. wokeness) með því að skemma lög um skirteinisgjöf kjósendur- þó að slíkt skilríki sé nauðsynlegt til að fara um borð í flugvélar þeirra. Hin nýja staða fyrir bandarísk flugfélög er vaktaðar (woke) tafir, vaknaðar (woke) afbókanir og vaknað (woke) stjórnleysi í háloftunum.

Sumir háskólar lúta og beita nú inntökuskilyrði sín, ráðningar og rannsóknir sínum í þágu kynþátta- og kynjafyrirmæla. Háskólakerfið hefur minni áhyggjur af sameiginlegum námslánum upp á 1,7 billjónir dala. Háskólanemar geta nú útskrifast vakandi (woke), en þeir gera það með mun minna áhrifamikilli lestrar- og ritfærni en minna pólitískt réttrúnaðarsinnaðir forverar þeirra fyrir hálfri öld.

Eru stjórnendur háskólans virkilega svo dyggðugir þegar þeir státa sig af því að bæta fjölbreytileika, ,,eigið fé" (e. equity) og aðgreiningu?

Hvers vegna hunsa þeir þá skuldsetta og illa menntaða útskriftarnema - sannkallaðir þrælar sem hafa ekki efni á heimilum, hætta að ala upp fjölskyldur og lengja unglingsárin frekar en að verða sjálfstæðir borgarar?

Við vitum frá öldum áður hvaða stefna tryggir öryggi almennings og hver tryggir glæpi. Öllum lögum verður að framfylgja jafnt. Samt sem áður ráða sjálfsmorðskenndar lögfræðilegar og gagnrýnar kynþáttakenningar stundum hvaða lögum er framfylgt og hver er hunsuð.

Ef ríkissaksóknari sækir glæpi - eða kýs að saka þá ekki - á grundvelli hugmyndafræði og kynþáttar frekar en spurninga um hlutlaus lög, hver myndi þá hlýða og miklu síður heiðra einhvern þeirra?

Það verður ekki bara að fylgjast með lögreglunni heldur virða hana og styðja hana. Í dag er hún svívirt og undir fjármögnuð. Ef þeir sem fremja glæpi búast ekki við því að verða handteknir og refsað, þá borgar glæpurinn sig. Og þannig fáum við meira af þeim.

Grátur gagnrýnenda um að tæma fangaklefa og fangelsi og draga úr afl lögreglunnar gæti hljómað sniðugt á Twitter. En fullt af saklausum Bandaríkjamönnum munu líða banvænar afleiðingar dyggðarmerkja einhvers annars.

Áður en land getur stundað krabbameinsrannsóknir, kannað geiminn eða sigrað óvini sína í þúsund kílómetra fjarlægð verða borgarar þess að hafa aðgang að eldsneyti á viðráðanlegu verði, mat og skjól.

En hugmyndafræðingar loftslagsváar takmarka nú aðgengi að áveituvatni, bensínbirgðum, orkuframleiðslu og timburframleiðslu. þeir virðast vera vaknaðir (woke) og upplýsandi hver fyrir annan, en þeir eru áhugalausar um stórkostlegan framfærslukostnað, vaxandi skort á nauðsynjum og hundruð þúsunda heimilislausra innan um óhreinindi, fjaðrafok og sjúkdóma í þéttbýli í þjóðfélaginu. Afbókunarmenningar (cancel culture) stríðs milli frægt fólks og elítunnar,  dyggðarboð fræðimanna og leikara - allt þetta hefur enga merkingu ef Bandaríkjamenn hafa ekki örugga vegi; lífvænlegan ferðamáta; gas, mat og húsnæði á viðráðanlegu verði; og öryggi á heimilum sínum.

Í auknum mæli hafa þeir ekki þessa hluti. Vökuleiðtogarnir (e. woke leaders) eru að missa hæfileikann til að vinna hörðu og mikilvægu starfi siðmenningarinnar, aðallega vegna þess að þeir eru helteknir af því sem ekki er hægt að gera, að ganga.

Við búum í heimi farsíma, Skype og Zoom. En hátækni er orðin aðeins spónn sem límd er yfir miðalda þéttbýlisgötur og hraðbraut krepputíma. Það er hættulegra að ganga um götur Chicago á nætur en hina stríðshrjáða Kabúl.

Þangað til embættismenn okkar geta tryggt mannúðleg og sjálfbær lífskjör höfum við ástæðu enga ástæðu til að halda fyrirlestra fyrir öðrum erlendis og því síður að stunda endalausar nornaveiðar heima hjá okkur.

Grein Victor Davis Hanson

Hugtaka skilgreiningar: Cancel culture, hvað er það? Ég fann fínt hugtak fyrir þetta en er búinn að gleyma því en hér kemur skilgreiningin: Fyrir ykkur sem eruð ekki meðvituð, hætta við menning eða höfnunarmenning vísar til þess að fjölda stuðningur við opinberum aðilum eða frægum einstaklingum hefur verið dreginn til baka sem hafa gert hluti sem eru ekki samfélagslega samþykktir í dag. Þessi vinnubrögð við „að hætta við“ eða fjöldaskamma (fjöldi manns setur ákveðinn aðila í skammarkrókinn) á sér oft stað á samfélagsmiðlum eins og Twitter, Instagram eða Facebook.

Woke (vakandi): Að vera meðvitaður um og er virkur gaumur að mikilvægum staðreyndum og málefnum (einkum kynþátta- og félagslegu réttlæti).

Social equity: Byrjum fyrst á því hvað ,,equity“ (eigið fé eða eigin hlutur) þýðir. ,,Eigið fé“ er það að vera sanngjarn og hlutlaus. Félagslegt jafnrétti er hlutleysi, sanngirni og réttlæti fyrir allt fólk í samfélagsstefnu. Félagslegt jafnrétti tekur mið af kerfislægu ójöfnuði til að tryggja að allir í samfélaginu hafi aðgang að sömu tækifærum og árangri. Eigið fé af öllum gerðum viðurkennir að ójöfnuður er til og vinnur að því að útrýma þeim.

Félagslegt ,,eigið fé“ er, eins og það er skilgreint af National Academy of Public Administration, „sanngjörn, réttlát og sanngjörn stjórnun allra stofnana sem þjóna almenningi beint eða með samningi; og sanngjarna og sanngjarna dreifingu opinberrar þjónustu og framkvæmd opinberrar stefnu; og skuldbindingu til að stuðla að sanngirni, réttlæti og sanngirni við mótun opinberrar stefnu.“

Því miður eru ekki til almennileg hugtök yfir woke, equity, cancel culture og fleiri ný-marxísk hugtök.  Þið sem lesið þetta eru velkomnir að hjálpa mér að finna þau!

Dagar Joe Bidens á forsetastóli eru taldir

Vægast sagt mikil óánægja er með frammistöðu Joe Bidens í brotthvarfinu frá Afganistan í ljósi síðustu atburða dagsins. Þrátt fyrir gagnrýnina sem hefur komið hér fram á framgöngu Joe Bidens, er þetta ekki góðar fréttir né ánægjuleg atburðarrás.

Háværar raddir eru uppi um að ákæra hann fyrir embættisafglöp strax og ekki bíða eftir þeim möguleika að Repúblikana taki aftur Bandaríkjaþing á næsta ári en þá fara fram kosningar til Bandaríkjaþings, svo kallaðar midterms kosningar. Miklar líkur voru fyrir klúðrið í Afganistan að meirihluti demókrata myndi falla, því að flest allar aðgerðir ríkisstjórnar Joe Biden hafa verið arfavitlausar og beinlínis gegn hagsmunum landsins.

Eins og staðan er í dag, eru Demókratar með nauman meirihluta í báðum deildum eða 224 demókratar og 214 repúblikanar og 2 sjálfstæðir þingmenn sem skipa sig í lið með demókrötum í Fulltrúadeildinni. Svo naumur, að aðeins munar um einn tug þingmanna í Fulltrúadeildinni en í Öldungadeildinni er staðan 50/50 með varaforsetann, Kamala Harris í oddastöðu. Ef hún verður forseti, er meirihluti demókrata farinn.

Menn óar við að fá hana í embætti forseta og sumir segja að hún sé jafnvel verri en Joe Biden. Vinsældir þeirra fara hratt dvínandi, Joe Biden er kominn niður í 41% stuðning og í einni könnun niður í 30%. Fáir demókratar reyna að verja teymið og jafnvel sótsvörtustu andstæðingar Donalds Trumps til vinstri í fjölmiðlum geta ekki annað en tekið undir gagnrýnina.

Nýjustu fréttir eru að Hæstiréttur Bandaríkjanna hefur snúið við niðurfellingu ,,remain in Mexico" ákvörðun Donalds Trumps sem Joe Biden hafði aflagt. Þetta er einnig meiriháttur ósigur Bidens innanlands sem fáir taka eftir vegna stöðunnar í Afganistan. Spurning er hvort að stjórn Bidens brjóti gegn úrskurðinum eins og hún gerir nú gagnvart leigu úrskurði Hæstaréttar sem er á þá leið að frysting leigusamninga er afnumin en stjórnin þrjóskast við að halda frystingunni.

Viðbrögð Harris og Bidens hafa vakið undrun, því að þau hafa bæði brosað og hlæja þegar þau eru spurð út í stöðuna í Afganistan. Þau svara helst ekki spurningum og eru fjarverandi, annað hvort erlendis eða heima í Wilmington (er ekki að skálda þetta upp). Þetta er í raun sorglegur endir á ferli Joe Bidens sem hefur reyndar ekki verið farsæll eða leitt neitt til almannaheilla.

Á meðan hafa alþjóðastjórnmálin snúist á haus og allir bandamenn BNA reyna að átta sig á stöðunni sem vitað er að verður slæm næstu árin. Það hlakkar í óvinum Bandaríkjanna þessa dagana og sumir eru farnir að hugsa sér til hreyfings.

 

 

Mesta skipbrot bandarískrar utanríkisstefnu frá upphafi

Bandaríkjamenn tala um að klúðrið í Afganistan og framtíðar afleiðingar sé mesta skipbrot sem Bandaríkin hafa orðið fyrir frá upphafi. Meira segja Demókratar sjálfir og frjálslindu fjölmiðlarnir eru að komast að þeirri niðurstöðu.

Gerður hefur verið samanburður á brotthvarf Bandaríkjamanna frá Saigon 1975 með falli borgarinnar og endanlegan sigur Norður-Víetnams á Suður-Víetnam. Framgangurinn er svipaður, flótti sendiráðsmanna ásamt víetnamskum stuðningsmönnum frá þaki sendiráðsins og frá landinu, líkt og í Kabúl en lengra nær samanburðurinn ekki.

Í fyrsta lagi er umfangið vandans í Kabúl risavaxinn í samanburði, og tugir þúsunda manna eru strandaðir í landinu, í stað nokkur hundruð í Víetnams en þar tókst að koma öllum úr landi. Ekki er séð fyrir að svo verði í Afganistan og er talið að Joe Biden ætli að fara úr landinu 31. ágúst, hvort sem einhverjir eru eftir eður ei.

Í öðru lagi lauk Víetnam stríðinu þar með en afleiðingar falls Kabúl mun bergmála næstu áratugi. Víetnamar voru fengnir að losna við Bandaríkjamenn og sendu enga hryðjuverkamenn til að herja á Bandaríkin, en svo verður í kjölfar þessa misheppnuðusta undanhalds Bandaríkjanna (sem er gjörsamlega úr höndum Bandaríkjamanna sem verða að treysta á góðvild hryðjuverkamanna). Múslimskir hryðjuverkamenn eru í skýjunum yfir sigrinum og nú færist vígvöllurinn til Bandaríkjanna sem hafa sloppið við hryðjuverkaárásir síðastliðin 20 ár, einmitt vegnað þess að þau færu stríð til hryðjuverkamannanna.

Í þriðja lagi fara allir einræðisherrar og einræðisríki af stað. Þetta gæti í versta tilfelli kostað þriðju heimsstyrjöld þegar Kína lætur verða af því að taka Taívan, nú er tækifæri, ef það gefst einhvern tímann, þegar á forsetastólnum situr elliær forseti sem veit ekki hvar hann er staddur hverju sinni (í bókstaflegri merkingu).

Í fjórða lagi er þetta mesta áfall NATÓ og annarra hernaðarbandalaga sem Bandaríkin eru í, traustið er algjörlega farið. Stærstu NATÓ ríkin eru farin að tala um að vígbúast á eigin vegum.

Í fimmta lagi er að skella stjórnarkreppa í Bandaríkjunum, því að líklegt er að Joe Biden verði kærður fyrir embættisafglöp eða verði vikið úr embætti vegna vanhæfi til að gegna því vegna heilsubrest (andlega vanhæfur).

Á Íslandi er horft á yfirborðið en ekkert kafað djúpt í málið. Fréttamennska á Íslandi er skelfilega léleg. Það vantar alla dýpt og fréttaskýringaþætti, hvort sem þeir eru íslenskir eða erlendir eru ekki sýndir í íslenskum fjölmiðlum.

Margir Bandaríkjamenn kusu Joe Biden, bara til að losna við Donald Trump, en grímur eru að renna á þá eftir sjö mánaða stanslaus mistök stjórnar Joe Bidens. Ríkisstjórn hans hefur ekki einu sinni stjórn á landamærunum, þar streyma milljónir í gegn og breiðir út covid um allt land (ásamt eiturlyfum og glæpum), né á covid faraldrinum sjálfum né á efnahagsmálum.

Hvert málið á fætur annað, hefur misheppað en eina sem þeim hefur tekist, er að eyða trilljónum dollurum í meintan efnahagspakka sem enginn veit hvernig á að borga til baka.

Óðaverðbólga, orkuskortur (þeir eru að biðja Sáda um að redda sér olíu) eftir þeir eyðulögðu olíuiðnaðinn sem Donald Trump hafi gert sjálfbæran og BNA voru meira segja farin að flytja út olíu og gas.

Búast má við að hausar fari að fjúka fljótlega, úr æðstu stöðum Bandaríkjahers og leyniþjónustunnar.