Samfylkingarmenn vilja leggja fleiri álögur á fátæka háskólanema - örsaga um skóla framfærslu

Helsta afrek nýs rektors í starfi er að leggja auka álögur á fátæka námsmenn (mikil meirihluti þarf að vera á námslánum til að fjármagna nám sitt) með innleiðingu bílastæðisgjalds. Ekki byrjaði þetta vel, háskólanemar hafa ekki fengið bílastæði vegna bjórtjalda (Októberfest) og hafa þurft að leita inn í hverfi til að finna stæði. Margir nemendur slepptu að mæta vegna vandamálsins.  Nú er bjórtjaldið farið. En eftir er þriðja flokks bílastæði, holótt stæði.

Annað afrek rektors er að standa ekki með málfrelsinu. Aðgerðaleysi er eins og þögnin, ákveðið samþykki. Ef ofbeldi (að hleypa upp fundi er ofbeldi) er leyft óáreitt, þá hvetur það ofstækisfólk til verka.  Ekki er farið eftir háskólalögum (sjá fyrri grein mína) né siðareglum háskóla Íslands.

Nú á enn að höggva í sama knéra. Samfylkingamenn með fyrrum formanninn, Loga, ætlar að hækka svo kallað skráningagjald sem er ekkert annað en skólagjald. Ef til vill er það ekki hátt, en hækkun er hækkun. Hægt er til dæmis að hafa háskólanám gjaldfrjáls, til að jafna aðstöðumun nemenda. Það er 800 ára hefð fyrir að greiða fyrir nám nemenda, byrjaði í latínuskólum biskupsstólanna og kallaðist það Ölmusa  og var notað sem heiti um námsstyrki í formi styrkjakerfa í latínuskólum, sem skiptust í heil-, hálf- og fjórðungsölmusu.

Eftir siðaskipti 1550 voru biskupsstólarnir gerðir að eign konungs.  Það þýddi að konungur tók við fjármögnun latínuskólanna og þar með að einhverju leyti við hlutverki biskups í að sjá nemendum fyrir ölmusu.  Ölmusan lifði áfram sem hugtak, en nú var hún styrkur sem runnin var úr konungssjóði í stað kirkjunnar tekna. Þetta eitt af örfáu framlagi sem Danir létu renna til Íslendinga, annars var arðrán Dana af Íslandi stöðugt frá 1550 til 1874. Bara tekið og tekið.

Lítum á á 17. öld og á háskólanám Dana og Íslendinga. Á 16. öld fóru margir Íslendingar til Kaupmannahafnarháskóla. Þá hafði skapast kerfi konungsstyrkja (konungleg ölmusa) fyrir íslenska stúdenta, sem má líta á sem beinan forvera íslenskra námsstyrkja. Þeir fengu styrki, fæði og húsaskjól, sumir dvöldu í "Regensen" (gamalt stúdentagarðhús í Kaupmannahöfn).

Á 18. ald varð kerfið skipulegra og fastmótað. Íslenskir stúdentar gátu fengið "heila" eða "hálfa ölmusu" frá Danakonungi. Sums staðar er talað um að þeir hafi verið á "Kongens Kost". Þetta var hluti af konunglegu embættismannakerfi, menntun átti að búa til presta og embættismenn fyrir nýlendur Danakonungs. Með stofnun Lærða skólans í Reykjavík (1805) hélt kerfið áfram. Þar voru ölmusustyrkir kerfisbundnir (heil, hálf og fjórðungsölmusa). Stúdentar sem héldu áfram til Kaupmannahafnar fengu einnig mánaðarstyrki frá ríkinu (sjá heimild sem ég vitnaði í áðan).

Í dag fara íslenskir háskólanemar víða um lönd til náms. Hvers vegna? Jú Háskóli Íslands (og aðrir háskólar) ná ekki að fylgja eftir tækni- og vísindaþróun eða taka taka á móti nýnema. Þeir eru of litlir og vanfjármagnaðir. Afleiðingin er t.d. að læknisnemar fara ti Slóveníu eða annarra landa til að komast í nám, sama á við um aðrar háskólagreinar. Þeir nemendur þurfa virkilega að hafa fyrir lífinu.  Nær væri að gera háskólanámið ókeypis í anda fyrrar tíðar og koma íslenskt þjóðfélag á annað stig tæknivædds samfélags. 

Logi Einarsson Samfylkingarmaður er því að misskilja tilgang háskólanáms og ávinninginn af því að gera Ísland að hátæki samfélag.  Það er ekkert óeðlilegt, sósíalistar eins og hann vilja fara endalaust í vasa skattborgara til að borga fyrir ýmis gæluverkefni eða leysa óráðsíu stjórnvalda á öllum sviðum nema þar sem það skipitr máli.