Valdabaráttan í Miðausturlöndum - að eiga kjarnorkuvopn eða ekki eiga - það er spurningin

Við sem erum eldri erum minnug aðdraganda Íraksstríðsins sem hófst í mars 2003. Bandaríkjaforsetinn Georg Bush yngri, ekki mikil mannvitsbrekka, hafði þá ákveðið að klára stríð Georg Bush eldri við einræðisherrann Saddam Hussein.

Reynt var eins og rjúpa við staur að telja okkur trú um að Írakar væru langt komnir með að framleiða kjarnorkuvopn. Í ljós kom þegar innrásin var yfirstaðin, að forsenda stríðsins var helber lýgi. Ritari gleymir aldrei vandaræðaganginn á Colin Powell hershöfðingja er hann reyndi að réttlæta innrásina hjá Sameinuðu þjóðunum og segir hann sjálfur eftir á, að þetta hafi verið mesta niðurlæging ferils síns.

En hér eru staðreyndir.  Saddam sjálfur gerði þau mistök að halda því fram við þjóð sína og hershöfðingja að hann réði yfir gjöreyðingavopn (efnavopn og aðstöðu til framleiðslu kjarnorkuvopna). Hann hafði notað efnavopnaárásir á Kúrda og því ljóst að hann átti efnavopn. Hann reyndi, rétt eins og Íranir í dag, að koma sér upp kjarnorkuframleiðslu en Ísraelar kæfðu þær fyrirætlanir með aðgerðinni "Ópera". Eru menn búnir að gleyma þessari sögu?  Það voru því veikar forsendur en þó forsendur að fara inn í Írak og binda endir á ógnarstjórn Saddams. Það er svo annað mál klaufaskapur Bandaríkjamanna að koma á nýja stjórn í staðinn og helstu mistökin voru að reka hershöfðingja og lykilmenn innan stjórnkerfisins sem leiddi til átaka innan landsins næstu árin og hálfgerðs borgarastríðs. 

Nú er eins og sagan er að endurtaka sig.  Íranir eru komnir í sömu spor og Írakar. Klerkastjórnin er rétt eins og Saddam Hussein að reyna að koma sér upp kjarnorkuvopn. Það er staðreynd og þeir viðurkenna það sjálfir.  En þeir segjast þurfa kjarnorku til friðsamra nota, til raforkuframleiðslu. Staðreyndin er sú að þeir hafa auðgað úran upp í 60% sem nægir til að framleiða rafmagn en þeir nota aðeins 1% af kjarnorkunni sem þeir eiga til að framleiða rafmagn, en rest kemur frá eigin olíu og gasframleiðslu enda eitt mesta olíuríki heims. Megin byrgðir liggja neðanjarðar á leynistöðum, ónotað. Ísraelsher segist hafa hæft Isfahan-kjarnorkuverið í Íran í loftárás í dag og áætlanir eru að gera árásir á Fordow, auðgunarverksmiðju fyrir úran sem er staðsett djúpt neðanjarðar í fjöllunum sunnan við höfuðborgina Teheran. Með eða án aðstoðar Bandaríkjamanna.

Þannig er ekki hægt að bera saman Írak og Íran. Íranir eru komnir mun lengra með sína kjarnorku áætlun og þeir eru ógn við stöðugleikan í Miðausturlöndum. Arabaþjóðir segja ekki orð yfir árásir Ísraela á Íran, því allir eru fegnir að losna við þessa ógn. Ef Íranir fá að halda áfram með sína kjarnorkuframleiðslu, munu Arabaþjóðir vilja það líka. Og þá er heimsfriðurinn alveg örugglega úti. Það eru 9 þjóðir sem eiga kjarnorkuvopn. Líkurnar á kjarnorkustyrjöld eru 0,5% árlega, ekki vegna vilja, heldur vegna mistaka og misskilnings. Í kalda stríðinu kom mörgum sinnum fyrir að menn héldu að kjarnorkustyrjöld væri að brjótast út og ræstu út kjarnorkusprengjurnar. Sagt er ef fjöldinn fari upp í 20 kjarnorkuvopnaþjóðir, eru líkurnar á kjarnorkustyrjöld næsta vísar.

Venjuleg ríki, nota kjarnorkuvopn til fælingar, með hótunni um gagnkvæma eyðingu ef óvinaþjóðin reynir að gera innrás. En það er allt annar handleggur með klerkastjórnina, sem hefur yfirlýst markmið að eyða annað ríki af yfirborði jarðar. Þeir hafa meira segja sagt að það væri ásættanlegt að missa milljónir Írana í stríði við Ísrael í kjarnorkustyrjöld, ef þeim tekst að gereyða Ísrael. Sagt er að þeir séu meiri segja tilbúnir að láta undirtyllur sínar eins og Hamas eða Hezbollah gera slíkar árásir á Ísrael og vera þannig stikkfríir. Trúarofstækið sem mikið að það væri réttlæt með að fórnarlömbin kæmust þar með í Paradís með píslavotta dauða.  Getum við látið slíka bókstafstrúarstjórn fá kjarnorkuvopn í hendur eða hætt á slíkt?