Þegar meirihlutinn þjónar minnihlutanum samkvæmt David Starkey

Hér hefur áður verið minnnst á David Starkey.

Fyrir þá sem ekki þekkja er  Starkey breskur sagnfræðingur sem er þekktur fyrir sérfræðiþekkingu sína á sögu Tudor og fyrir hreinskilnar, oft umdeildar skoðanir sínar. Skoðanir hans ná yfir margvísleg söguleg, pólitísk og félagsleg efni. Starkey er þekktastur fyrir verk sín um  Henry VIII, Elizabeth I og Tudor tímabilinu, þar sem oft er lögð áhersla á pólitíska hegðun konunga og dómstóla.

Hann hefur varið hlutverk konungsríkis í breskri sögu og heldur því fram að það hafi verið stöðugleikaafl.  Samanburður á milli einvelda - Hann ber oft sögulega valdhafa saman við nútíma stjórnmálamenn, stundum umdeildur (t.d. að bera saman Elísabetu I og Margaret Thatcher).

En hér er ætlunin að skoða skoðun hans á og gagnrýni á frjálslyndu lýðræði, sérstaklega hvernig það hefur þróast í nútímanum. Þó að hann hafi varið hliðar hefðbundins frjálslyndis lýðræðis hefur hann einnig haldið því fram að það hafi breyst í kerfi þar sem elítur og minnihlutahópar fara með óhófleg völd yfir meirihlutanum.

Starkey kallar þetta stjórn minnihlutahópa yfir meirihluta.  Hann hefur haldið því fram að nútíma frjálslynt lýðræði hafi færst frá upprunalegum tilgangi sínum og virki nú þannig að minnihlutahópar ráði stefnu og menningarlegum viðmiðum, oft á kostnað meirihlutans.

Hann lítur svo á að lög og pólitísk rétthugsun séu ekki notuð til að vernda grundvallarfrelsi, heldur til að bæla niður skoðanir meirihluta í þágu minnihlutahagsmuna.

Starkey hefur haldið því fram að stjórnvöld og réttarkerfi framfylgi nú stefnu sem hygla minnihlutahópum, sérstaklega með lögum um hatursorðræðu, fjölbreytileikakvóta og félagslega stefnu.

Hann lítur á þetta sem andlýðræðislegt og heldur því fram að meirihluta sé neitað um réttinn til að tjá skoðanir sínar opinberlega.

Þó að hann hafi gagnrýnt suma þætti almenns lýðræðis (svo sem tilfinningalega ákvarðanatöku), hefur hann einnig gefið til kynna að það geti þjónað sem leiðrétting á elítu stjórnað frjálslyndu lýðræði.

Hann hefur lofað Brexit sem dæmi um "vinsælt lýðræði" (popular democratcy) sem ögrar viðkomandi yfirstétt.

Sjónarmið Starkey er flókið að skilja - hann virðir hefðbundið frjálslynt lýðræði (réttarríki, stofnanir) en telur að það sé spillt af yfirráðum elítu og minnihlutahópa. Á sama tíma, á meðan hann óttast óstöðugleika alþýðulýðræðisins eða réttara sagt meirihluta lýðræðis; viðurkennir hann hlutverk þess við að endurheimta meirihlutaáhrif almennings í þjóðfélaginu.