Frábær útskýring á aðdraganda Úkraínu stríðsins

Það er mikil saga á milli Rússland og Úkraínu. Þessi átök eru svæðisátök og snúast ekkert um að Pútín vilji halda áfram og ráðast á restina af Evrópu.

Þegar Evrópuleiðtogar segja að Pútín muni snúa sér næst að Austur-Evrópu, er það hræðsluáróður. Rússar eru smáveldi en með stórt kjarnorkuvopnabúr (sem er trygging gegn innrás en ekki árás á önnur ríki). Að ætla sér að ráðast á NATÓ ríki, með eða án Bandaríkjanna væri pólitískt sjálfsmorð en ríkin eru um 30 talsins.

Það að Rússar hafa aðeins tekið 20% af Úkraínu á þremur árum sýnir og sannar það. Tökum dæmi því til stuðnings.  Innrás Þjóðverja í Sovét-Úkraínu árið 1941. Þetta var hluti af Barbarossa-aðgerðinni sem hófst 22. júní 1941. Þjóðverjar fóru hratt fram og náðu mikilvægum úkraínskum borgum á nokkra mánuði:

Lviv féll 30. júní 1941 (Vestur-Úkraína). Kænugarður, höfuðborgin, féll 19. september 1941 eftir mikla umsáturbardaga þar sem yfir 600.000 sovéskir hermenn voru teknir til fanga.  Kharkov var tekin 24. október 1941.  Odessa, lykilhöfn í Svartahafi, hélt út til 16. október 1941, eftir tveggja mánaða umsátur. Sevastopol á Krím bar viðnám til 4. júlí 1942, eftir átta mánaða umsátur.

Í lok október 1941 var megnið af Úkraínu undir stjórn Þjóðverja, nema Krímskaga sem var ekki að fullu sigraður fyrr en um mitt ár 1942.

Þannig að það tók um það bil 4 til 5 mánuði fyrir Þjóðverja að ná meirihluta Úkraínu á sitt vald, með fullri stjórn eftir um það bil ár. Pútín er enn fastur í Austur-Úkraínu eftir þrjú ár.