Lagaprófessorinn og bókun 35

„Stjórnmálamenn sem tala gegn bókun 35 virðast sumir ekki hafa áttað sig á að grunneðli EES-samningsins er að hann veitir einstaklingum og aðilum í atvinnurekstri aðild að sameiginlegum markaði ESB og þar með fyrst og fremst réttindi á þessum kjölfestumarkaði Íslendinga þar sem búa um 450 milljónir manna.“ Þetta sagði lagaprófessor í viðtali við DV, sjá slóð:

Þeir sem tala gegn bókun 35 skilja ekki EES og tala gegn réttindum og hagsmunum Íslendinga

Þetta er athyglisverð athugasemd prófessorsins. Samkvæmt hans mati er Evrópa og Evrópu markaðurinn nafli heimsins. En hann minnist ekki á fórnarkostnaðinn af aðildinni að EES.  Hér  erum við að tala um sjálfstæði Íslands, hvorki meira eða minna. Bókun 35 þýðir skert sjálfræði íslensku þjóðarinnar á eigin löggjöf. Að útlendar reglugerðir ráði íslenska löggjöf er fáranlegt og víst er að Jón Sigurðsson myndi velta sig við á núverandi stað ef hann gæti.  Hann hvikaði aldrei, aldrei nokkurn tímann, frá stefnunni um fullt frelsi frá eldri stjórn.

Hér kemur auðljóst svar við fullyrðingu lagaprófessorsins: Ef erlendur viðskiptasamningur vinnur í raun gegn íslenskum hagsmunum, sjálfstæði Íslands, eigum við hið snarasta að segja okkur úr þessu samstarfi. Heimurinn inniheldur 8 milljarða manna og Evrópa hefur aðeins 500 milljónir innan ESB.  Betra væri að vera séðari og hreinlega að ganga úr ESS, vera áfram í EFTA og gera tvíhliða fríverslunarsamninga eins og við erum að gera í dag. Við getum gert tvíhliða samning við ESB, eins og Kanada gerði og fengið betri samninga fyrir fiskafurðir, rétt eins og Kanadamenn fengu, en við ekki sem EES þjóð.

Staðan eins og hún er í dag er þessi. Við höfum bestu kjarasamninga við Bandaríkin. Við höfum gert fríverslunar samning við Kína og erum að ljúka fríverslunarsamning við Indland. Tvo stærstu og öflugustu markaði í heimi og þeir fjölmennustu. Förum í gegnum fríverslunarsamninganna:

EFTA (Evrópska fríverslunarsamtökin) er í raun samningur við Noreg, Sviss og Liechtenstein, sem einnig var grunnur að EES-samningnum.

Svo voru gerðir samningar við Kanada, Mexíkó og Kólumbíu – Í gegnum EFTA hefur Ísland gert fríverslunarsamninga við þessi lönd.

Fríverslunarsamningar EFTA við lönd í Asíu – Þar á meðal Kína (2014), Suður-Kóreu, Singapúr, og fleiri Asíulönd í gegnum sameiginlegar EFTA-viðræður.

Samningur við Bretland – Eftir Brexit samdi Ísland og EFTA löndin við Bretland um fríverslunarsamning, sem tók gildi árið 2021.

Þessir samningar hafa opnað íslenskum fyrirtækjum aðgang að mörgum mörkuðum og auðveldað viðskipti með vörur og þjónustu.

Að lokum. Mikilvægasti samningur Íslands er við EFTA ríkin. Í gegnum þetta samstarf hafa fjölmargir fríverslunarsamningar opnast og fleiri munu fylgja í kjölfarið.  Svo getum við gert fríverslunarsamninga sjálfir. Við viljum viðskipti en ekki erlend yfirráð.

Þótt viðkomandi hafi náð þeim árangir að verða prófessor, er hann ekkert authoritet á framtíð Íslands né er víst að hann hafi rétt fyrir sér.