Karl Marx - maðurinn sem kallað hefur dauða yfir hundruð milljóna manna

Þegar maður les daglegar fréttir um uppgang sósíalismans verður maður ávallt hissa að kenningar þessa manns skuli enn vera á lífi. 

Það væri eins og nasisminn / fasisminn væri endurnýjaður og iðkaður í nútíma pólitík. Já, það er hægt að bera saman báðar stefnunar og segja að þær hafi haft sömu mannskemmandi og manneyðandi áhrif á mannkynið.

Ef eitthvað er, þá eyðilagið sósíalisminn (kommúnismi ef menn vilja frekar það hugtak, en þetta er sama súpan hvort sem er) meira enda hafði stefnan meiri tíma til að eyðileggja líf manna.

Ég ælta að birta hérna ágætis grein sem ég þýddi um líf Karls Marx og af þeim lestri má álykta að maðurinn sjálfur hafi verið jafn ömurlegur og kenningar hans.

Þessi grein er eftir Richard Ebeling og ber heitið Karl Marx was a pretty bad Person. Sjá slóð hér að neðan ef menn vilja frekar lesa hana á ensku.

https://www.intellectualtakeout.org/blog/karl-marx-was-pretty-bad-person/

 

Greinin - Marx verður talsmaður fjöldamorða og einræðis í stað frjálslynds lýðræðis og félagslegs friðar eftir Richard Ebeling

Þegar Karl Marx lést í mars 1883 voru aðeins um tugur manns við útför hans í kirkjugarði í London á Englandi, þar á meðal fjölskyldumeðlimir. Samt, í meira en heila öld eftir dauða hans - og jafnvel þar til í dag - hafa verið fáir hugsuðir og hugmyndir þeirra hafa haft jafn áhrif á ýmsa þætti í nútíma heimssögu. Sannarlega, eins og sumir hafa sagt, hefur engin önnur trú eða trúarkerfi haft jafn mikil áhrif á heimsvísu og marxismi, frá því kristni fæddist og íslam reis.

Gagnrýni Marx á kapítalisma og kapítalískt samfélag hefur mótað mikið af félagslegri hugsun í vestrænum ríkjum sem leiddi til velferðarríkisins og mikilla afskipta stjórnvalda af efnahagsmálum. Hún þjónaði sem hugmyndafræðilegur merki sem hvatti til sósíalískra og kommúnískra byltinga tuttugustu aldar - sem hófst í Rússlandi 1917 og er enn pólitískt vald í dag í löndum eins og Kúbu, Norður -Kóreu, Víetnam og Kína.

Í nafni marxísku sýninnar á „nýtt samfélag“ og „nýjan mann“ leiddu byltingar sósíalista og kommúnista til fjöldamorða, þrælahalds, pyntinga og hungursneyðar tugmilljóna manna um allan heim.

Sagnfræðingar hafa áætlað að í tilraunum til að gera þennan „nýja“ og „betri“ sósíalíska heim hafi kommúnistastjórnir drepið allt að 200 milljónir manna á tuttugustu öld.

Einkalíf Karls Marxs

Karl Marx fæddist 5. maí 1818 í bænum Trier í Rínarlandi. Foreldrar hans voru gyðingar, með langa röð af virtum rabbínum úr báðum ættum fjölskyldunnar.

En til að fylgja eftir lögfræðilegum starfsferli í ríki Prússlands á þessum tíma skírðist faðir Karls Marx til mótmælendatrúar.Trúarmenntun Karls sjálfs var takmörkuð; snemma hafnaði hann allri trú á æðstu veru.

Eftir að hafa stundað nám í Bonn fluttist hann til Berlínar til háskólanáms við háskólans í Berlín til að vinna að doktorsgráðu í heimspeki. En hann var almennt latur og gerði lítið.

Peningunum sem faðir hans sendi honum til náms við háskólann var varið í mat og drykk, en margar nætur hans var eytt á kaffihúsum og á krám að drekka og rífast um heglíska heimspeki við aðra nemendur. +

Að lokum öðlaðist hann doktorsgráðu með því að skila doktorsritgerð sinni til háskólans í Jena í austurhluta Þýskalands. Einu raunverulegu störf Marx á lífsleiðinni voru einstaka greinar fyrir eða ritstjórar dagblaða og tímarita sem og í hvert sinn var það endasleppt, annaðhvort vegna lítils lesendahóps og takmarkaðs fjárstuðnings eða pólitískrar ritskoðunar stjórnvalda þar sem hann bjó.

Pólitísk starfsemi hans sem rithöfundur og aðgerðarsinni leiddi til þess að hann þurfti að flytja nokkrum sinnum, þar á meðal til Parísar og Brussel, og endaði hann að lokum í London árið 1849, þar sem hann bjó til æviloka, með einstaka ferðum aftur til meginlands Evrópu.

Þrátt fyrir að Marx væri „miðstéttar“ og jafnvel „viktorískur“ í mörgum daglegum menningarviðhorfum sínum, hindraði það hann ekki í því að rjúfa hjónabandsheit sín og drýgja hór. Hann stundaði nóg kynlíf með þjónustustúlku fjölskyldunnar til að hún ól hann ólögmætan son - og þetta undir sama þaki með konu sinni og lögmætum börnum hans (þar af átti hann sjö, þar af aðeins náðu aðeins þrjú á fullorðinsár).

En hann vildi ekki leyfa ólögmætu barni sínu að heimsækja móður sína í húsi hans í London hvenær sem hann var heima og drengurinn gat aðeins farið inn í húsið í gegnum eldhúsdyrnar á bakhlið hússins. Að auki lét hann vin sinn, fjárstuðningsmann sinn til langs tíma, og vitsmunalegan samstarfsmann, Fredrick Engels, ganga við faðerni og uppeldi barnsins til að koma í veg fyrir að félagsleg vandræðagangur falli á sjálfan sig vegna framhjáhalds hans.

Eins og sagnfræðingurinn Paul Johnson útskýrði í bók sinni, Intellectuals (1988):

 

Í öllum rannsóknum sínum á misgjörðum bresks kapítalisma rakst hann á mörg dæmi um láglaunafólk en honum tókst aldrei að grafa upp einn sem fékk bókstaflega engin laun. Samt var slíkur verkamaður til á hans eigin heimili ... Þetta var Helen Demuth [ævilöng þjónustustúlka fjölskyldunnar]. Hún fékk að halda sínu en fékk ekkert borgað ... Hún var gríðarlega vinnusöm, ekki aðeins að þrífa og skúra, heldur stýrði hún fjárreiður fjölskyldunnar ... Marx borgaði henni aldrei krónu ...

 

Árið 1849-50 ... [Helen] varð hjákona Marx og eignaðist barn ... Marx neitaði að viðurkenna ábyrgð sína, þá og aldrei, og neitaði algerlega orðróm um að hann væri faðirinn ...

 

[Sonurinn] var settur í fóstri hjá verkalýðsfjölskyldu sem ber fjölskylduheitið Lewis en honum var leyft að heimsækja heimili Marx [til að sjá móður sína]. Honum var hins vegar bannað að nota útidyrahurðina og var skylt að hitta móður sína aðeins í eldhúsinu.

 

Marx var dauðhræddur um að faðerni [drengsins] yrði uppgötvað og að þetta myndi valda honum skaða sem byltingaleiðtogi og sjáandi ... [Marx] sannfærði Engels um að viðurkenna [drenginn] í einrúmi sem sem yfirskyn fyrir neyslu fjölskyldunnar. En Engels ... var ekki fús til að taka leyndarmálið í gröfina. Engels lést, úr krabbameini í hálsi, 5. ágúst 1895; ófær um að tala en vildi ekki að Eleanor [ein af dætrum Marx] héldi áfram að hafa föður sinn að engu, skrifaði hann á blað: „Freddy [nafn drengsins] er sonur Marx ...

 

Illgjörn og dónalega framkoma Marx

 

Í skapi gat Marx verið grimmur og forræðishygginn. Hann kom fram við fólk sem hann var ósammála á grófan og meinlegan hátt og gerði oft grín að því á opinberum samkomum.

 

Marx hikaði ekki við að vera hræsnari; þegar hann vildi eitthvað frá einhverjum þá smjaðraði hann fyrir þeim með bréfum eða skjalli, en réðst síðan á þá með viðbjóðslegu máli á bak þeirra við aðra. Hann notaði oft kynþáttafordómafull og móðgandi orð til að lýsa hegðun eða framkomu andstæðinga sinna í sósíalísku hreyfingunni.

 

Til dæmis í bréfi til Frederick Engels frá 1862, lýsti Marx fremsta þýska sósíalista nítjándu aldar, Ferdinand Lassalle, á eftirfarandi hátt:

 

Gyðinga niggarinn Lassalle ... sem betur fer, fer hann í lok þessarar viku ... Mér er nú alveg ljóst að eins og bæði af lögun höfuðsins og áferð hárs hans að það sýnir - að hann kemur frá negrunum sem tóku þátt í flótta Móse frá Egyptalandi (nema móðir hans eða amma föðurætt blandaðist niggara).

 

Nú skapar þessi samsetning Þjóðverja og gyðinga með negrablöndu undarlega vöru. Þrýstingur og framkoma náungans er líka negra-lík.

 

Í huga Marx geymdi gyðingurinn í borgaralegu samfélagi kjarna alls þess sem hann taldi fyrirlitlegt í kapítalíska kerfinu og aðeins með endalokum kapítalískt kerfis væri endir bundinn á flestum þessum óaðlaðandi eiginleikum.

 

Hér er hugmynd Marx um hug gyðinga í Evrópu á nítjándu öld, úr ritgerð hans „Um gyðingaspurninguna“ (1844): Hver er hinn veraldlegi grundvöllur gyðingdóms? Hagnýt þörf, eiginhagsmunir. Hver er veraldleg sértrúarsöfnuður gyðinga? rugl. Hver er veraldlegur guð hans? Peningar! ... Peningar eru hinn afbrýðisami guð Ísraels svo enginn annar guð má vera til.

 

Peningar niðurlægja alla guði mannkynsins og breyta þeim í vörur ... Það sem er óhlutbundið í gyðingatrúnni - lítilsvirðing við kenningar, list, sögu, manninn sem markmið í sjálfum sér ... Félagsleg losun gyðinga er losun samfélagsins frá gyðingatrú. (karakters lýsing Marx á fullyrðingunni um „gyðingahugsun“ hljómar ótrúlega svipað þeirri sem síðar voru skrifaðir af „kynþáttafræðingum“ nasista á þriðja áratugnum, sem einnig fordæmdu gyðinga fyrir sömu eiginhagsmuna leit að peningum og væri afleiðing af hrörnandi áhrifa sem þeir trúðu því að Gyðingar hefðu á þýsku þjóðinni.)

 

Marx var líka það sem sumir gætu kallað sem ritþjófur. Frá 1852 til 1862 starfaði Marx sem evrópskur fréttamaður hjá New York Daily Tribune. Marx fannst of íþyngjandi að púnka út tvær greinar sem búist var við á viku, sem hann fékk tiltölulega vel borgað fyrir. Þess í stað eyddi hann tíma sínum í að taka þátt í byltingarráðum og rannsóknir, lesa og skrifa fyrir það sem varð frægt verk hans, Das Kapital. Á þeim áratug Marx sem hann starfaði hjá dagblaðinu skrifaði Friedrich Engels um þriðjung greina hans. Nafn Marx birtist enn á hliðarlínunum.

 

Skítugt heimili og persónuleiki sem passar við

 

Mörgum fannst persónulegt útlit og háttarlag Marx fráhrindandi eða jafnvel ógeðfellt.

 

Árið 1850 heimsótti njósnari prússnesku lögreglunnar heimili Marx í London undir því yfirskini að vera þýskur byltingarsinni. Skýrslunni sem njósnarinn skrifaði var deilt með breska sendiherranum í Berlín. Í skýrslunni segir að hluta:

 

[Marx] er lýsandi fyrir tilvist búhemskrar hugvísinda. Að þvo, snyrta og skipta um rúmföt eru hlutir sem hann gerir sjaldan og hann er oft drukkinn. Þó að hann sé oft aðgerðalaus dögum saman, vinnur hann dag og nótt með óþrjótandi þrek þegar hann hefur mikið verk að vinna. Hann hefur engan fastan tíma til að fara að sofa eða vakna. Hann vakir oft alla nóttina og leggur sig síðan fullklæddur í sófanum um hádegi og sefur fram á kvöld, ótruflaður yfir því að allur heimurinn komi eða fari í gegnum [herbergið hans] ...

 

Það er ekki eitt einasta hreint og heilsteypt húsgögn. Allt er brotið, slitið og rifið, með hálfri tommu ryki yfir öllu og mesta óreiða alls staðar ... Þegar þú kemur inn í herbergi Marx fá reykinga- og tóbaksgufur augun til að vökva ... Allt er óhreint og þakið ryki, þannig að það getur verið hættulegt að setjast niður. Hér er stóll með þremur fótum. Á öðrum stól eru börnin að leika sér að elda. Þessi stól er með fjóra fætur. Þetta er gestinum sem boðið er upp á, en eldamennska barnanna hefur ekki verið þurrkuð út og ef þú sest niður þá áttu á hættu á að eyðileggja buxur.

 

Önnur skýrsla um fund Marx var gefin af Gustav Techow, prússískum herforingja sem hafði gengið til liðs við uppreisnarsinna í Berlín í hinni misheppnuðu byltingu 1848.

 

Techow varð að flýja til Sviss eftir að hafa verið dæmdur og fangelsaður fyrir landráð. Byltingarhópurinn sem Techow tengdist í Sviss sendi hann til London og hann eyddi tíma með Marx. Í bréfi til byltingarsinna félaga sinna lýsti Techow áhrifum sínum af Marx, manninn og hugann.

 

Myndin var af kraftmikilli persónuleika sem hafði fyrirlitningu á bæði vinum og óvinum: Hann lét mér fyrir sjónir mann með bæði framúrskarandi andlega yfirburði og áhrifamesta persónuleika.

 

Ef hann hefði haft eins mikið hjarta og heila, jafn mikla ást og hatur, þá hefði ég farið í gegnum eldinn með honum þrátt fyrir að hann leyndi ekki einu sinni fyrirlitningu sinni á mér, heldur að lokum var hann alveg skýr um það .. . Ég harma, vegna okkar málstaðar, að þessi maður hefur ekki, ásamt framúrskarandi greind sinni, göfugt hjarta til ráðstöfunar.

 

Ég er sannfærður um að allt gott í honum hefur verið étið af hættulegum persónulegum metnaði. Hann hlær að fíflunum sem herma eftir hann trúarbragðafræðina hjá honum, rétt eins og hann hlær að [öðrum] kommúnistum ... og einnig borgarastéttinni ... Þrátt fyrir allar fullyrðingar hans um hið gagnstæða, kannski einmitt vegna þeirra, skildi ég að persónuleg yfirráð væri upphaf og endir alls sem skýring á athöfnum hans ... Og [Marx telur að] allir gamlir félagar hans séu, þrátt fyrir töluverða hæfileika, vel fyrir neðan sig og á bak við hann og ef þeir þora einhvern tímann að gleyma því, mun hann setja þá aftur á sinn stað með ósvífni á borð við Napoleon.

 

Kennslubók fyrir byltingu og fjöldamorð

 

Löngun Marx til að eyðileggja stofnanir samfélagsins og blóðþorsta hans í garð óvina í komandi kommúnistabyltingu var tekinn inn í aðgerðaáætlun hans, skrifuð með Engels, fyrir miðstjórn kommúnistadeildarinnar í mars 1850.

 

Hún lítur bókstaflega út eins og leikrit eða aðgerðaráætlun fyrir það sem Vladimir Lenin gerði við framkvæmd bolsévíka byltingarinnar í Rússlandi.

 

Hann sagði að markmið samtakanna væri „að steypa forréttindastéttunum af stóli,“ upphaflega í samvinnu við fámennu og frjálslyndu „borgaralega“ stjórnmálaflokkana.

 

Marx varaði við því að þessir lýðræðisflokkar vilji aðeins koma á frjálslyndri dagskrá með minni ríkisútgjöldum, öruggari einkaeignarrétti og nokkrum velferðaráætlunum fyrir fátæka.

 

Þess í stað sagði Marx: Það er áhugi okkar og verkefni okkar að gera byltinguna varanlega þar til allar meira eða minna eignarstéttir hafa verið hraktar úr valdastöðum sínum, þar til verkalýðurinn hefur sigrað ríkisvaldið og þar til samtök verkalýðsins hafa náð nægilega langt - ekki aðeins í einu landi en í öllum leiðandi löndum heims ... Áhyggjur okkar geta ekki einfaldlega verið að breyta séreign, heldur afnema þær, ekki þagga niður í stéttamótstæðum heldur afnema stéttir, ekki bæta samfélagið sem er til staðar heldur stofna nýtt.

 

Í því ferli að steypa frjálslyndri lýðræðisskipuninni sem tekur við völdum í kjölfar loka konungsveldanna sagði Marx að byltingarsinnaður verkalýðurinn þyrfti að mynda vopnuð „ráð“ utan valds og stjórn lýðræðisstjórnarinnar. Þetta er einmitt aðferðin sem Lenín krafðist í Rússlandi í formi „Sovétmanna“ eftir afsögn rússneska keisarans í mars 1917 og í andstöðu við nýstofnaða bráðabirgðalýðræðisstjórn sem kom í stað rússneska keisaraveldisins.

 

Marx fullyrti að ekki ætti að breyta lénlöndunum í einkabýli í eigu bænda. Nei, í staðinn átti ríkið að taka þau yfir og breyta þeim í sameignarbú sem allir meðal dreifbýlisbúa verða látnir búa og starfa á. Og allar atvinnugreinar yrðu að þjóðnýta undir sífellt miðstýrðri og allsherjar verkalýðsstjórn til að tryggja endalok kapítalismans og „borgaralegs“ lýðræðis.

 

Að auki sagði Marx að leiðtogar kommúnista verða að vinna að því að byltingarkennd spenna verði ekki skyndilega bæld niður eftir sigurinn. Þvert á móti, ... það verður að viðhalda henni eins lengi og mögulegt er. Langt frá því að andmæla svokölluðum ofsóknum-tilvikum vinsældrar hefndar gegn hötuðum einstaklingum eða gegn opinberum byggingum sem hatursfullar minningar eru tengdar við - verkamannaflokkurinn verður ekki aðeins að þola þessar aðgerðir heldur verður jafnvel að gefa þeim stefnu.

 

Með öðrum orðum, Marx krafðist þess að hlúa bei að æðisgenginni „hefnd gegn hötuðum einstaklingum“ sem þýddi greinilega hryðjuverk og fjöldamorð. Og þetta var líka merkisleið sem Lenín fylgdi til að tryggja sigur byltingar hans í Rússlandi.

 

Grunnvöllurinn fyrir alvöru harmleik

 

Hvernig varð Marx talsmaður fjöldamorða og einræðis í stað frjálslynds lýðræðis og félagslegs friðar?

 

Hvaða vitsmunaleg áhrif virkuðu á hann sem leiddu til þess að hann varð hugsjónamaður og talsmanns þess sem hann kallaði „vísindalega sósíalisma“ og trúarinnar á að „lögmál sögunnar“ réðu óumflýjanlegum dauða kapítalismans og óumflýjanlegum sigri kommúnismans?

 

Og hvernig skapaði hugmynd hans um örlög mannkyns grunninn að hörmungum mannsins í formi „sósíalisma í verki“ á tuttugustu öld?

 

Svo eru flestir íslenskir stjórnmálaflokkar sem kenna sig við vinstrið og eru stoltir af. Vinstri grænir, Samfylkingin, Viðreisn, Píratar og Sósíalistaflokkurinn sem virðist vera hreinn kommúnistaflokkur í dulargervi. Þeir sækja hugmyndafræði sína til Karl Marx, mismikið en þetta er grundvöllurinn. Eða gera þeir sem eru í þessum flokkum sér ekki grein fyrir hinni ægilegu sögu sem liggur að baki?

 

--

Þessi grein var upphaflega birt á FEE.org.

Ritchard Ebeling

https://www.intellectualtakeout.org/blog/karl-marx-was-pretty-bad-person/

 

 

 

Athugasemdir

[Hörður Þormar, 4.8.2021 kl. 18:39]

Ekki ætla ég að taka upp hanskann fyrir Karl Marx, en ekki er hægt að kenna honum um glæpi sem framdir voru af fylgjendum hans.

Er hægt að kenna Darwin um gyðingaofsóknir Hitlers? Svo ekki sé minnst á Martein Lúter sem hann dáði mjög. 

Og hversu mörg illvirki skyldu hafa verið framin í gegnum aldirnar í nafni Jesú Krists?

[Birgir Loftsson, 5.8.2021 kl. 09:56]

Já,enda segir í titlinum að hann hafi kallað fram, ekki að hann hafi staðið fyrir fjöldamorðunum (þó hann hafi persónulega lagt til að beita yrði ofbeldi í yfirvofandi byltingu).  Annars er greinin um manninn sjálfan, ekki kenningar hans. Mér finnst vanta að það sé fjallað um hann og bæti ég hér um. 

[Hörður Þormar, 5.8.2021 kl. 11:01]

Karl Marx var enginn gæfumður, kannski var skapsmunum hans um að kenna. Fáir hafa verið meira dýrkaðir og hataðir heldur en hann. En samkvæmt heimildamynd um hann á frönsk-þýsku sjónvarpsstöðinni, Arte, var hann persónulega vel liðinn.

Myndin er hér á þýsku, en sækja má tölvuþýddan texta, m.a. á ensku og íslensku:                          Karl Marx, der deutsche Prophet (2018)           

[Birgir Loftsson, 5.8.2021 kl. 12:28]

Takk fyrir þessa athugasemd. Já, greinin er einhliða, hann átti sér velvildar menn sem héldu hann uppi og studdu hann en líka andstæðinga. Hann var greinilega maður með skapgerðabresti og framkoman ekki alltaf til fyrirmyndar.