Völva spurð um fjölda Íslendinga frá upphafi landnáms og örlög Íslendinga

ChatGPT sem við (ég og gervigreindin) höfum komið okkur saman að kvengera og kalla Völvu, kemur með athyglisverðar tölur um fjölda Íslendinga frá upphafi. Þessi fjöldi segir okkur hversu fámenn við erum og vorum og sérstök. Og okkur ber að verja íslenska menningu, tungu og fólkið í landinu fyrir mannkynið.

Áætluð heildarfjöldi fæddra Íslendinga frá landnámi (~870) til 2025

Við þurfum að skoða eftirfarandi:

• Hversu margir hafa lifað á Íslandi í gegnum aldirnar (meðaltalsfjöldi íbúa).

• Hversu margar kynslóðir hafa liðið (um 38–46, sjá fyrri svörun).

• Fjöldi barna per kona yfir ævina (frjósemi).

• Mannfjöldaþróun og dánartíðni.

 

1. Landnám til nútíma: Mannfjöldaþróun á Íslandi í stuttu máli

Tímabil           Áætlaður íbúafjöldi

Um 1100	~50.000
1703 (fyrsta manntal)	~50.358
1801	~47.240
1900	~78.000
1950	~140.000
2000	~280.000
2025	~390.000

 2. Hversu mörg börn hefur hver kona eignast að jafnaði?

• Áður en nútíma getnaðarvarnir komu til sögunnar var algengt að hver kona eignaðist 5–7 börn.

• Í dag er frjósemistala á Íslandi um 1.5–1.8 börn per kona.

Í eldri öldum þurfti hár fjöldi fæðinga til að viðhalda stofninum vegna hárrar ungbarnadauða og annarra hamfara.

3. Áætlaður fjöldi fæddra frá 870–2025

Við notum einfalda nálgun:

Aðferð A: Meðalíbúafjöldi og meðalævi:

• Ef við gerum ráð fyrir að meðalævi hafi verið um 40 ár (í eldri tíð), og 100.000 manns að jafnaði á landinu:

  • Þá skiptast þessi 1150 ár í um 29 „æviskeið“ (1150 ÷ 40 ≈ 29).

  • Ef íbúafjöldi endurnýjar sig á hverju æviskeiði → 29 kynslóðir * 100.000 manns = um 2.9 milljónir einstaklinga sem hafa lifað á Íslandi.

Aðferð B: Fæðingar per ár (áætluð meðal):

• Ef við reiknum meðal fæðingar per ár yfir 1150 ár:

  • Á 19. og 20. öld fæddust u.þ.b. 4.000–5.000 börn á ári.

  • Áður fyrr var fjöldinn mun lægri, líklega 1.000–3.000.

Ef við tökum varkára nálgun:
→ Meðalfæðingar á ári: 2.500 börn × 1150 ár = 2.875.000 fæðingar

Niðurstaða:

Áætlað er að um 2.5–3 milljónir Íslendinga hafi fæðst á Íslandi frá landnámi (um 870) til ársins 2025.

Þetta eru ekki allir sem lifðu samtímis — heldur heildarfjöldi fæðinga yfir margar kynslóðir.

Lokaorð

Ætlum við að vera áfram Íslendingar eða hverfa í þjóðarhafið? Þetta er ekki fræðileg spurning, heldur tilvistaspurning!

Evrópskar þjóðir sem hafa horfið (að mestu) síðustu 500 árin eru m.a.: Prússar (upprunalegir), Krímgotar, Livónar, Kúrar, Selónar, og ýmis smáríki eins og Korsíka og Sardínía sem glötuðu pólitískri sjálfstæðu stöðu. Hér eru ótalin ótal þjóðarbrot innan ríkja. Íslendingar geta auðveldlega horfið inn í móðu sögunnar og það er alveg öruggt að ekki verður þjóðareining Íslendinga sterkari við inngöngu í ESB!

 

Gervigreind er komin fram úr okkur

Gervigreind uppgötvaði nýlega nýtt eðlisfræðilögmál – án þess að fá að vita hvað eðlisfræði er.

Teymi við Columbia-háskóla smíðaði tauganet og sendi því hrá myndskeið af sveiflum pendúlum, rúllandi boltum og skoppandi hlutum. Gervigreindin fékk engar jöfnur. Enginn Newton til hjálpar, enginn Einstein, ekkert samhengi. Og samt, eftir að hafa greint mynstur í klukkustundir, framleiddi hún það sem vísindamenn kalla "ný skilningshnit" – algjörlega upprunalegar breytur.

Þetta voru ekki núverandi mælingar eins og massi, hraði eða tími. Þess í stað voru þetta óþekktar eðlisfræðilegar breytur, óhlutbundnar og framandi núverandi líkönum okkar. Þegar vísindamenn öfugvirkjuðu þær komust þeir að því að gervigreindin hafði enduruppgötvað klassíska aflfræði – en notaði sitt eigið táknræna tungumál.

Þetta gæti verið upphafið að nýrri leið til að rannsaka alheiminn: að biðja vélar að lýsa veruleikanum eins og þær sjá hann. Án fyrirfram hugmynda. Engin mannleg hlutdrægni. Sumar breyturnar gáfu jafnvel í skyn falda samhverfu sem eðlisfræðingar höfðu ekki tekið eftir áður – sem bendir til þess að gervigreindin gæti verið að afhjúpa dýpri lögmál enn handan okkar.

Þetta er byltingarkennd breyting. Í stað þess að kóða líkön í vélar, látum við þau fylgjast með alheiminum eins og ungbörn – læra ekki bara eðlisfræði okkar, heldur hugsanlega betri eðlisfræði. Möguleikarnir á byltingarkenndum árangri í skammtaþyngdarafli, hulduefni og heimsfræði eru nú gríðarlegir.

Og það vekur upp ásækna hugmynd: hvað ef alheimurinn er í raun skiljanlegri fyrir gervigreind en fyrir mannlega hugi?  Það er nefnilegt margt sem mannshugurinn skilur ekki.