Færeyska sjóhetjan Magnús Heinason

Fæstir þekkja til sögu Færeyja að ráði en ætlunin er að ráða örlitla bót á því hér.

Þótt Færeyingar hafa alla tíð verið fámennir, eiga þeir sér merka sögu. Færeyingar hafa alla tíð verið góðir sjómenn og þótt mikilvægi sjávarútvegarins hafi náð hæstu hæðum á 19. og 20. öld, þá var hann alla tíð mikilvægur. Færeyingar þurftu á bátum að halda til að halda uppi samgöngum milli eyjanna átján og því urðu til margir afburðarsjómenn sem meðal annars sóttu á Íslandsmið.

Færeyingar hafa aldrei rekið fastaher né verið þekktir hermenn. Þeir eiga þó sínar hetjur, og líkt og með íslenska menn, gegndu menn herþjónustu í her Danakonungs.

Ein frægasta sjóhetja Færeyinga er Magnús Heinason (Mogens Heinesøn) (1548 - 18. janúar 1589). Hann varr færeysk sjóhetja, kaupmaður og reyfari (sjóræningi með leyfisbréf til sjórána).

Magnús Heinason þjónaði Vilhjálmi hinum þögla og syni hans Maurice frá Nassau, prinsi af Orange í 10 ár sem reyfari og barðist við Spánverja í hollensku uppreisninni. Magnús Heinason fékk verslunarréttinn til Færeyja af Friðriki II Danakonungi og Noregi frá 1559 til 1588. Síðar fékk hann leyfisbréf til að sökkva eða handtaka sjóræningjaskip og ensk kaupskip.
Magnús reisti fyrsta varnarmannvirkið í Þórshöfn - skansinn. Aðeins ári síðar var hann tekinn til fanga og sendur til Kaupmannahafnar að skipun danska fjármálaráðherra og valdhafann, Christoffer Walkendorf (1525–1601), sem var við völd í Danmörku eftir skyndilegt andlát Friðriks II.

Réttað var yfir Magnúsi Heinasyni og var hann hálshöggvinn 18. janúar 1589. Ekkja hans, Sofie von Günsterberg, og viðskiptafélagi hans Hans Lindenov (d. 1610) mótmæltu þessum verknaði og færðu málið á þing aðalsmanna (Herrendag) í höfninni í Kolding.

Dauðadómur Magnúsar Heinasonar var úrskurðaður ógildur 6. ágúst 1590 og eftir endurupptöku var hann afturtekinn. Valkendorff var rekinn frá skyldstörfum sínum og neyddur til að greiða 3.000 Reichsthaler til erfingjanna. Líkamsleifar Magnúsar Heinasonar voru grafnar upp og fluttar til Ørslev Kloster (Ørslevkloster) í búi Lindenov þar sem þær liggja undir gólfi klausturkirkjunnar til þessa dags