Íslensk menning stendur og fellur með fólkinu í landinu

Fyrsta spurningin sem verður að spyrja og þetta er raunveruleg tilvistaspurning: Verður íslensk menning útrýmt vegna fjölgunar innflytjenda?

Hættan er raunveruleg ef ekkert er gert til að styrkja íslenskt samfélag, tungu og menningarvitund. Það er mikilvægt að horfa hvorki með óraunhæfum bjartsýni né með örvæntingu – heldur spyrja: hvað segir reynslan, tölurnar og mannkynssagan? Byrjum á tölfræðinni: Fjöldi og hlutfall erlendra ríkisborgara.

Í maí 2025 er áætlað að rúmlega 80.000 einstaklingar af erlendum uppruna búi á Íslandi – um 21% þjóðarinnar. Hlutfallið hefur hækkað hratt síðasta áratuginn. Þetta er mikil breyting á fáum árum.

Svo eru það menningarleg áhrif "fjölmenningar" (Það er ekkert til sem heitir fjölmenning á Íslandi. Hvaða menningaheima er verið að tala um. Mér sýnist það bara vera ein menning á Íslandi og það er íslensk menning sem er hluti af vestrænni menningu).

Ef innflytjendur aðlagast ekki tungumáli og gildum samfélagsins, þá verður ekki einu sinni fjölmenning heldur menningarbrot – hópar búa hlið við hlið en með ólíkum gildum og engum sameiginlegum grunni.

Í sumum Evrópulöndum (Frakkland, Svíþjóð, Belgía) hefur skortur á aðlögun leitt til átaka, öfgastefna og klofnings. Á Íslandi virðist aðlögun ganga misvel. Vinnumarkaður krefst oft ekki íslensku kunnáttu. Skólakerfið gefur íslensku fyrir útlendinga misgóðan gaum og í raun ræður ekki við ástandið vegna fjöldans. Hver getur farið í gegnum daginn opinberlega (fara út í búð) og ekki tala ensku?

Söguleg viðvörun: Havaí og Grænland

Bloggritari hefur margoft skrifað um örlög Havaí búa sem missti eigin tungu og sjálfstæði þegar íbúum fjölgaði hratt með útlendingum og bandarísk yfirráð tóku við. Í dag tala <1% Havaíbúa móðurmálið og eiga aðeins afskekkta dali sem þeir kalla „heimaland sitt“.

Annað dæmi sem er ekki langt frá okkur er Grænland. Það hefur orðið fyrir lýðfræðilegu og menningarlegu áfalli vegna danskrar yfirráða og innflytjenda. Þeir eru núna að reyna að bjarga því sem bjargað verður.

Þessar sögur sýna að smáþjóðir geta glatast menningarlega, ef þær missa tökin á menningarlegri samloðun og eignarhaldi á landi sínu.

Tungumálið er lykilatriði - íslenskan

Ef nýir íbúar læra ekki íslensku, hverfur tungumálið úr daglegu lífi – og með því fer stór hluti menningarinnar. Þvinguð tvítyngd samfélög leiða oft til þess að veikara málið tapar. Íslenskt samfélag getur ekki haldið menningu sinni nema íslenskan sé virk, lifandi og krafa sé um notkun hennar.

Mun verða borgarastyrjöld?

Þá komum við að verstu sviðsmyndinni - borgarstyrjöld sem þarf ekki að verða, önnur sviðsmynd getur verið að hér búa tveir ólíkir hópar sem deila landsvæði en ekki mikið öðru (dæmi: Bosnía – Hersegóvía sem menn telja reyndar vera vera stutt í að springi loft upp því nú vilja Bosníu Serbar sameinast Serbíu). Annað dæmi, kannski ekki jafn öfgafullt, Belgíu, en þar eru stærstu hóparnir Vallónar (frönsku mælandi) og Flæmingjar (tala hollensku) og þýska í austurhlutanum sem búa saman friðsamlega en aðskilið.

En aftur að verstu sviðsmyndinni. Það er mjög alvarlegt að tala um borgarastyrjöld – en það er ekki ómögulegt ef:

• Samfélagið brotnar niður í aðskilda hópa sem treysta hvorugir hvor öðrum.
• Lög og gildi eru ekki samræmd – t.d. ef stórir hópar hafna jafnrétti, tjáningarfrelsi eða réttarríki.
• Pólitísk forysta heldur ekki uppi skýrum ramma um hver við erum sem þjóð.

Ef þróunin heldur áfram óbreytt er þetta niðurstaðan:

• Þá er íslensk menning líkleg til að verða jaðarfyrirbæri innan 2–3 kynslóða. Tungumálið gæti orðið „seremóníutunga“ líkt og latína.
• Íslendingar verða hugsanlega minnihlutahópur í eigin landi um eða eftir miðja 21. öld.

Er þetta þá vonlaust? Hvað þarf að gera til að viðhalda íslenskri menningu?

• Gera íslensku að skyldu í vinnu og þjónustu – með stuðningi og kröfum.
• Takmarka innflutning fólks með mjög ólík gildi nema aðlögun sé tryggð.
• Endurvekja íslenskt þjóðarstolt á uppbyggilegan hátt – ekki með útlendingahatri heldur með menningarviti.
• Styrkja samfélagslega samstöðu og samkennd – sem byggist á tungumáli og sameiginlegri sögu.

En það er örugglega enginn vilji stjórnmála elítunni til að gera ekkert í málinu. Af hverju þessa svartsýni? Dæmin frá öðru Vestur-Evrópuríkjum sanna það.

Nema okkur sé bara skít sama og viljum ekki verja íslenska menningu og hverfa hljóðlega inn í þjóðahafið? Merkari þjóðir en Íslendingar hafa horfið inn í hyldýpi sögunnar og í sögubækur. Mannkynssagan er full af horfnum (forn)þjóðum.

 

Íhuga að verja 1,5% landsframleiðslu í varnarmál

For­sæt­is­ráðherra seg­ir að stjórn­völd séu að horfa til þess að verja 1,5 pró­sent af vergri lands­fram­leiðslu í „varn­artengd“ út­gjöld, eins og for­ysta NATÓ hef­ur óskað eft­ir af aðild­ar­ríkj­um. Miðað við lands­fram­leiðslu í fyrra næmi upp­hæðin 70 millj­örðum króna á ári.

Íslend­ing­ar verja nú um 0,14 pró­sent af vergri lands­fram­leiðslu í varnarmál.

Íhuga að verja 1,5% landsframleiðslu í varnarmál

Þetta yrði risaskref frá núverandi varnar framlögum en fyrir árið 2025 er varið 6,5 milljarðar í varnartengd málefni og þar af fer 1,5 milljarður í beint framlag í stríðið í Úkraínu. En það kemur ekki fram í fréttum hver féð á að fara.

Bloggritari giskar á að Landhelgisgæslan fái stærsta skerfinn, enda veitir ekki af en hún hefur verið fjársvelt allt frá því að síðasta þorskastríð lauk 1976.  Hún hefur aðeins tvö skip til umráða (þyrftu að vera að lágmarki þrjú) og það vantar sárlega þyrlur, aðra eftirlitsflugvél sem ekki er send í FRONTEX verkefni á Miðjarðarhafi.

Svo væri snjallt að LHG keypti sér eftirlitsdróna en ódýrasta týpan kostar um 200 milljónir ef keypt er frá Ísrael en góð reynsla fékkst af ísraelskum dróna sem var lánaður um árið til gæslunnar.

"Samkvæmt fjárlögum fyrir árið 2025 fær Landhelgisgæsla Íslands alls 2.882,2 milljónir króna í fjárveitingar. Af þeirri upphæð eru 2.629,2 milljónir króna ætlaðar til almenns rekstrar og 253 milljónir króna til viðhalds skipa og flugfarkosta. Auk þess fær Landhelgissjóður Íslands, sem sér um fjármögnun á kaupum eða leigu á skipum og loftförum fyrir Landhelgisgæsluna, 1.655,8 milljónir króna" Heimildir: Hagstofa Íslands og Stjórnarráðið.

En þetta er aðeins rúmur sex milljarður. Í hvað á hitt að fara? Lúmskur grunur er á að Skessustjórnin ætli sér að fara af fullum þunga inn í ESB og stofna íslenskan her til að vera þar með "fullgildur meðlimur". 

Annars efast ritari um að það sé einhver alvara að þessari hugmynd, líklegra er að hér er daður við Evrópu leiðtoga; skilaboðin er að við ætlum að vera memm! Svo getur verið að menn séu að undirbúa sig undir að Trump beini sjónum sínum að Ísland og vilji ekki fá skammir vegna lítillar þátttöku Íslendinga í eigin vörnum.

Sowell um fall siðmenningar

Hér er hann að tala um Bandaríkin en það sama á við um Ísland...fyrsta íslenska lýðveldið er fallið. Við bara vitum ekki af því.

 

Landamæri Íslands og Bandaríkjanna - er einhver munur á?

Reynsla Bandaríkjamanna af landamærum sínum við Mexíkó er gott viðmið fyrir íslensk stjórnvöld og til samanburðar.

Í valdatíð Joe Bidens voru landamæri galopin, og enginn veit hversu margt fólk fór í gegnum suðurlandamærin. Áætlað er að það sé milli 10-20 milljónir manna en enginn veit í raun töluna. Flestir gáfu sig fram við landamæraverði enda vissi fólk það að það fengi rútumiða inn í hvaða ríki sem er í Bandaríkjunum án þess að bakgrunnur þess væri kannaður.  Aðrir forðuðust landamæraverðina, menn sem ætluðu sér að fremja glæpi og jafnvel hryðjuverk í Bandaríkjunum. Afraksturinn er 600 þúsund erlendir glæpamenn sem sitja í bandarískum fangelsum. Hvað er hlutfall erlendra glæpamanna í íslenskum fangelsum?

Á sínum tím sagði Biden stjórnin að það þyrfti að breyta lögum til að stemma stigi við landamæra vandann sem var heimatilbúinn. Demókratar voru (og eru enn) með óopinbera stefnu að vera með opin landamæri í óþökk meiri hluta Bandaríkjamanna og þess vegna töpuðu þeir síðustu forseta kosningum. Ólöglegir innflytjendur eiga að vera framtíðar kjósendur Demókrata.

En svo kom Trump til sögunnar. Landamærin í dag eru harðlokuð eftir aðeins 3ja mánaða valdatíð hans. Herinn gætir þeirra að hluta til og þeir sem reyna inngöngu mælast í prósentu tölu sem telja má á annarri hendi miðað við tíð Bidens. Það þurfti sem sé ekki að breyta neinum lögum, bara að framfylgja þeim og skipta um forseta.

Sama gildir um Ísland. Hér eru lög sem ættu að loka óheft innstreymi þeirra sem ætla sér að koma sér fyrir á Íslandi í misjöfnum tilgangi. Lagaheimildir eru ekki nýttar.

Vegna þess að lögum er ekki framfylgt á íslensku landamærunum er ástandið eins og það var hjá Joe Biden. Vantar betri lög? Já en núverandi lög duga að mestu eins og sjá má af afrekaskrá fyrrverandi lögreglustjóra á Suðurnesjum. 

Málið snýst ekki um farþegalista, heldur að geta lokað landamærunum og það er hægt að gera á stundinni.Sem fullvalda ríki ætti Ísland að geta gert það.

Botlinn liggur hjá Alþingi sem getur sjaldan komið með afgerandi niðurstöður sbr. vansköpuð útlendingalög frá 2017 sem mætir menn vöruðu eindregið við en ekki var hlusta á þá sem hafa þekkingu, ekki frekar en hlustað var á leigubílstjóra er heimskuleg leigubílalöggjöf var sett í lög.  

Er ekki eitthvað skrýtið þegar Alþingi þarf að leiðrétta heildarlöggjöf sem það hefur sett aðeins nokkrum árum síðar? Eru vinnubrögðin boðleg? Spyr sá sem ekki veit. Vanskapaðir lagabálkar: Orkupakkar, leigubílalög, afréttalög (eignarréttur lands) útlendingalög...eitthvað fleira?

Peðum fórnað í valdaskák

Þeir sem maður myndi ætla að séu valdamenn eru oftast sjálfir undirmenn og háðir dutlungum yfirmanna sinna. Það má sjá af dæmum um brottrekstur lögreglustjórans á Suðurnesjum (ekki fór hann af frjálsum og fúsum vilja) og nú varasaksóknara. En óstaðfestar fréttir erum að færa eigi hann til starfa í allt annað starf.

Báðir eru skelleggir embættismenn, kjarnyrtir menn en með ráðríka yfirmenn sem þola ekkert andóf.  Sjaldan veldur einn er tveir deila og það á sannarlega við bæði ofangreind mál. Saksóknari er með einkastefnu eða úrvalda stefnuskrá í störfum sínum, sækir hart þar sem hægrið er að mæta. Ætla mætti að svo eigi við um lögreglustjórann fyrrverandi, að stefna hans er of hægri miðuð. Af hverju er landamæragæsla bara mál hægri manna? Af hverju eru vinstri menn alltaf veikir fyrir opin landamæri?

Segja má að woke stefnan sé nú í hámarki í íslenskri pólitík. Sem er athyglisvert því að woke-ið er nú á undanhaldi alls staðar í Evrópu og Bandaríkjunum. 

Athyglisvert er að yfirmenn ofangreindra embættismanna beggja, eru undir ráðherravaldi og eru beinir undirmenn ráðherra. Ráðherrar eru kannski hræddir við næstu undirmenn sína og þora ekki að dæma Salómon dóma?

Að verja landamærin eða kerfið, það er spurningin

Það kemur ekki á óvart að Björn Bjarnason verji dómsmálaráðuneytið gagnvart ummælum Úlfars fyrrverandi lögreglustjóra í viðtalsþættinum Spursmál á Morgunblaðinu.  Hann er varðhundur Sjálfstæðisflokksins, það er ljóst er skrif hans eru lesin en hann styður flokk sinn, sama hversu hægri sinnaður hann er eða í hina áttina, woke-sinnaður. Flokkurinn hefur bara alltaf rétt fyrir sér enda ættarflokkur Engeyinga.

En hann er líka varðhundur stjórnkerfisins sem hann var svo lengi hluti af og er helst að minnast dómsmálaráðherra tíðar hans.  Þarna er hann að verja ráðuneyti sitt (fyrrverandi) og kerfisins í formi ráðuneytisstjóra.  Hann getur varla verið hlutlaus en það sýnir hversu blaðamennska er á lágu stigi að ekki er grafið dýpra fyrir skoðunum Björns.

Björn andmælir Úlfari – Áhyggjuefni að gæslan sé í molum eftir að Úlfar hefur stjórnað henni í fimm ár

Það er ekkert málefnalegt við brottrekstur Úlfars. Hann gerði dauðasynd embættismannsins, en það er að segja innan frá brotalamir kerfisins opinberlega og í fjölmiðlum. Svona menn eru kallaðir "whistleblowers" á ensku og eru verndaðir af bandarískum lögum.  Hér á Íslandi er menn hraktir úr starfi ef þeir birtast opinberlega og greina frá vanköntum á íslensku stjórnkerfi. Vægasta formið er að horfa fram hjá viðkomandi er stöðuhækkun er framundan en oftast er gerð kerfisbreyting þannig að viðkomandi starf verður "óþarft" eða þarfast "breytingar" og þar með þarf að auglýsa stöðuna. Viðkomandi sem er kominn í ónáð fær ekki stöðuna eða hent út á landi í eitthvað krummaskuð.

Það er ekki bara fyrrverandi dómsmálaráðherra sem ver "kerfið" heldur einnig núverandi dómsmálaráðherra.  Báðir ráðherrar ættu að flétta upp í orðabók og að hugtakinu ráðherraábyrgð. Hvað það þýði.  Bandaríkjamenn hafa orðatiltækið að "the bucket stops at the top" eða ábyrgðin liggur efst og það er á ábyrgð ráðherra hvers tíma  að sjá til þess að lögum er framfylgt ekki einstakra embættismanna að eigin frumkvæði.  Það er alveg skýrt að flugfélög eigi að skila inn farþegalistum og hefur legi fyrir í 9 ár en samt á að breyta lögum til þess að svo verði gert! Svo kennir dómsmálaráðherra Miðflokkinn og Sjálfstæðisflokkinn um málþóf og flokkarnir styðji ekki frumvarpið!

Til marks um að menn hafi ekki verið að vinna  störf sín er að eitt árið komu hingað til lands 4000 þúsund manns og sóttu um stöðu flóttamanna sem er risahópur, jafnvel fyrir milljóna þjóðir eins og eru á hinum Norðurlöndum. Af hverju kom allur þessi hópur allt í einu? Jú, það spurðist út í hinum stóra heimi að hér væru opin landamæri.  Fólk frá Venesúela gat keypt sér pakkaferðir (aðra leiðina) í gegnum "ferðaskrifstofur" til Íslands, en þar gat fólk við komuna pantað sér hælisvist hjá íslenskum yfirvöldum, svona til að borga upp ferðina og haft það náðugt á meðan mál þeirra velktist um í kerfinu í 2 ár eða lengur. Hverjir sváfu þá á verðinum í kerfinu?

Að lokum. Fyrrverandi lögreglustjóri reyndi hvað hann gat, gegn ráðalausu stjórnkerfi eða óvirku, að stoppa í götin og þakklætið var brottrekstur.  Það ættu fleiri að taka pokann sinn, ráðuneytisstjóri dómsmálaráðuneytisins væri sá fyrsti og ber mestu ábyrgðina en einnig ríkislögreglustjóri.

Utanríkisþjónusta Íslands - Þörf, umfang og hagskipulag í ljósi tæknibreytinga

Úlfar Lúðvíks­son, fyrr­ver­andi lög­reglu­stjóri á Suður­nesj­um, bendir á brotalamir í íslenskri stjórnsýslu hvað varðar landamæragæslu og fangelsismál. Það virðist ekki standa steinn yfir steini á þessu sviði og það sjáum við í metfjölda hælisleitenda í gegnum opin landamæri.

En það er vandi alls staðar í íslensku stjórnkerfi og sú spurning vaknar hvort að fyrsta íslenska lýðveldið sé ekki gengið sér til húðar? Frá Alþingi og niður allri stjórnsýslunni sjáum við vanhæfni fólksins sem starfar innan "kerfisins".

Auðvitað velst gott fólk inn á Alþingi, ráðuneyti og stofnanir, en stjórnsýslan er meingölluð í gerð og uppbyggingu. Hæfa fólkið er yfirtekið af kerfinu. Fáir hafa vilja til að rugga bátnum. Ef þeir gera það, verða þeir reknir líkt og með Úlfar.

Af hverju er t.d. ekki beint lýðræði ekki innleitt meira í ljósi tæknibreytinga? Af hverju er ekki aðskilnaður löggjafavalds og framkvæmdarvalds? Af hverju ráða ókjörnir ráðuneytisstjórar starfi kerfisins dags daglega en ekki ráðherrar? Eða stofnanastjórarnir?  Alls staðar eru litlir kóngar og drottningar sem fara sínu fram.

En hér er ætlunin að beina augum að utanríkisþjónustunni. Hún var stofnuð árið 1940, fyrir hartnær 85 árum. Formið á henni hefur ekkert breyst allan þennan tíma sem hún hefur starfað. Það þrátt fyrir gjörbreytt Ísland og tæknibyltinguna sem hefur átt sér stað síðan tölvan kom til sögunnar.

Hefur utanríkisráðherra ekki heyrt talað um fjarfunda formið eins og Teams, síma, flug sendinefnda til erlendra ríkja o.s.frv.? Mun ódýrari lausn en rándýr sendiráð, með sendiherra sem er eins og aðalsmaður með bílstjóra, ritara og almennt þjónustufólk. Til samanburðar voru Íslendingar á tímabili með jafnumfangsmikla utanríkisþjónustu og milljarða þjóðin Kína!

Það má minna á að  erindreka rekstur utanríkisráðuneytisins skiptist í tvö kerfi. Annars vegar sendiskrifstofur (varanlegar) og ræðismannaskrifstofur sem eru jafnvel umfangmeiri í starfsemi og fjölda. Ræðismenn eru almennt ólaunaðir og þeir geta auðveldlega leyst úr vanda íslenskra borgara erlendis. Við þurfum bara lykil sendiráð/sendiskrifstofur: í Washington, London, Brussel og S.þ. í New York og NATÓ. Ef til vill hjá stærstu ríkjum heims, eins og Rússland, Kína og Indland. Förum kerfisbundið í þetta:

Sendiskrifstofur (sendiráð, fastanefndir, ræðisskrifstofur)

– Ríkisreknar, launað starfslið, hátt rekstrarstig.
– Mikill kostnaður: húsnæði, sendiherra, öryggi, ferðakostnaður, tækjabúnaður, þjónusta.

Ræðismannaskrifstofur (honorary consuls)

– Oft ólaunaðir einstaklingar, sem eru vel staðsettir, með tengsl og geta sinnt neyðarþjónustu, vegabréfa-, löggildinga- og viðskiptaaðstoð.
– Mun fleiri og ódýrari, og margir þeirra sinna starfi sínu af elju og metnaði.

Ræðismenn geta í mörgum tilfellum leyst þau verkefni sem margir halda að þurfi sendiráð til að sinna. Þetta á sérstaklega við um lönd þar sem lítil sem engin pólitísk þörf er á stöðugri viðveru.

Tillaga mín um aðeins lykil sendiráð er raunsæ og hagkvæm

Það væri skynsamlegt að einbeita sér að eftirfarandi kjarnastöðvum:

• Washington D.C. – Þverpólitísk mikilvægi vegna NATO, varnarsamstarfs og alþjóðapólitík.

• Brussel – EES og ESB málefni.

• London – Saga, viðskipti og fjöldi Íslendinga.

• New York (S.þ.) – Öryggisráð og alþjóðastjórnmál.

• Kína, Indland, Rússland (kannski) – Háð matinu á efnahagslegum og öryggispólitískum hagsmunum.

Með því að færa aðra þjónustu yfir til ræðismanna og rafrænnar stjórnsýslu mætti:

• Halda úti faglegri og öruggri utanríkisþjónustu.

• Sparað tug- til hundruð milljóna árlega.

• Nýta fjármagnið til þróunar á mikilvægustu sviðum, t.d. öryggismálum eða viðskiptagreiningu.

Greining mín á ofuráhersluna á "aðalsmannalíf" sendiherra (hef skrifað um það hér áður á blogginu) og dýra skrifstofukerfið á fullan rétt á sér. Í ljósi stafrænna möguleika og hagræðingar sem smáríki verða að nýta, ætti íslenska utanríkisþjónustan að endurskoða sendiráðakerfið frá grunni.

En bloggritari ætla að kveðja hér nýjan tón en það er tilkoma gervigreindarinnar og notkun hennar í þjónustu utanríkisþjónustunnar.

Gervigreind – bylting sem hrærir í sjálfum grunni utanríkisstarfa

Gervigreind hefur þegar breytt og mun stórbreyta utanríkisþjónustu á eftirfarandi hátt:

A) Greining og utanríkisstefna

• AI getur unnið pólitísk áhrifagreiningu á löndum, fylgst með lagabreytingum, netmálum og hættustigum.

• Mögulegt að hafa stöðuga greiningu á öryggishótunum, afstöðu ríkja og þróun markaða – án dýrra aðgerða í hverju landi.

B) Þýðingar og skjalaúrvinnsla

• AI-kerfi geta lesið og samantekið skýrslur, greint afstöðu annarra ríkja, svarað spurningum og samið minnisblöð.

• Þörfin fyrir þýðendur, ráðgjafa og ritaralið minnkar en Utanríkisráðuneytið starfrækir stóra þýðingadeild í dag.

C) Samskipti við borgara

• Chatbotar og AI-forrit geta svarað spurningum íslenskra ferðamanna, tekið við beiðnum, sent skjöl og ráðlagt í neyðartilfellum – 24/7.

• Þetta minnkar álag á fasta starfsmenn í sendiráðum og ræðismönnum.

D) Diplómatía – stafrænt form

• Fundir, ráðstefnur, samráð og jafnvel samningaferli geta farið fram á netinu, með AI-aðstoð, sjálfvirkum minnisblöðum og fundargreiningum.

• Hægt að skera niður fjölda ferðalaga og samkomuhalda með mikilli hagræðingu.

 Tillaga mín að hagræðingarstefnu fyrir Ísland

Halda:

• Sendiráð í:

  • Washington (NATO og varnarsamstarf)

  • Brussel (EES og ESB)

  • London (viðskipti og pólitísk tengsl)

  • New York (S.þ.)

  • Kannski: Peking, Moskva, Nýja-Delí (háð mat á áhrifum og hagsmunum)

Loka eða sameina:

• Sendiskrifstofur þar sem ræðismenn og AI-kerfi duga til, t.d. París, Berlín, Ottawa, Genf o.fl.

• Sameina þjónustu í norrænni samvinnu, s.s. í Afríku eða SA-Asíu.

Byggja upp:

• Gervigreindar- og stafræn þjónustuver með greiningar- og samskiptaeiningum (innan ráðuneytisins í Reykjavík).

• Þjálfa starfsfólk í AI-notkun, fjarfundamenningu og fjölríkisþjónustu.

Í ljósi tækniframfara, smæðar Íslands og síbreytilegs alþjóðakerfis er rótgróin utanríkisþjónusta með rándýrum sendiráðum orðin úrelt að hluta. Hægt er að lækka kostnað um hundruð milljóna króna árlega, auka skilvirkni og tryggja áfram öfluga utanríkisþjónustu með stafrænum og gervigreindarúrræðum.

John Bolton um varnir Íslands

Fyrrverandi þjóðaröryggisráðgjafi Bandaríkjaforseta, John Bolton, ráðleggur Íslendingum að fara varlega að Trump. Beini hann sjónum sínum að Íslandi muni hann komast að því að hér sé enginn her. Íslensk stjórnvöld þurfi að undirbúa sig fyrir athygli forsetans.

Bloggritari hefur fylgst með John Bolton í áraraðir.  Maðurinn er svo kallaður stríð haukur, alltaf tilbúinn í að fara í næsta stríð en þegar Trump var og er ekki tilbúinn að leysa átök með stríði, snérist Bolton gegn honum og maðurinn var rekinn með skömm. Hann er greinilega kominn langt niður þegar hann lætur aktívistan Bjartmar Odd Þeyr Alexandersson, svo kallaðan rannsóknarblaðamann hjá Heimildinni, sem var í prófkjöri fyrir stjórnleysingjanna í Pítötum taka viðtal við sig. Eða kannski áttaði hann sig ekki á að þeir eru á sitthvorum enda stjórnmálanna?

Sem dæmi um vitleysuna sem vellur upp úr Bolton er eftirfarandi fullyrðing: "Bolton lýsir ákvörðunum Trumps sem handahófskenndum og segir forsetann ekki fylgja neinni heimspeki né setja sér stefnu í þjóðaröryggismálum."  Þetta er bara rangt. Trump vill koma á friði í heiminum, ekki vegna þess að hann er friðardúfa, heldur vegna þess stríð eru slæm fyrir viðskipti.  Trump er og verður alltaf kaupsýslumaður.  Fyrirtækið hans er núna Bandaríkin.  Sem forstjóri (forseti) þolir hann ekki taprekstur. Stríð leiðir alltaf til taps. Hann vill því koma á friði.

En Bolton hefur rétt fyrir sér með Grænland. Trump mun aldrei taka landið með hervaldi en hann mun sölsa undir sig námurekstur landsins eins og hann er að gera í Úkraínu. Og það er rétt hjá Bolton að augu Trump munu beinast að Íslandi, fyrr eða síðar, líklega síðar, því hann verður upptekinn fram á næsta ár. En þegar blaða bunkinn er horfinn af skrifborði sporöskju herbergisins, og honum fer að leiðast, fer hann að skoða heimskortið og sér þá Ísland. 

Bolton leggur til að Íslendingar efli Landhelgisgæsluna og veri viðbúnir þegar Trump snýr sér að Íslandi. Bloggritari er ekki svo viss um að það verði gleðileg samskipti, því líklegt er að hann krefjist að bandarískur her hafi hér varanlega hersetu. Viljum við það? Nei, bloggritari telur að það sé óráð! Bandaríkjamenn munu draga okkur inn í sín átök, ekki endilega þau sem koma okkur við.  Það er því nauðsynlegt að halda varanlegu setuliði frá landinu. Ef við getum sýnt fram á að við getum varið landið að minnsta kosti á friðartímum, fáum við ef til vill að vera í friði.

Er Þorgerður Katrín fær um að eiga við Trump í beinni útsendingu frá Hvíta húsinu með heimspressuna yfir sér? Veit hann ekki (með öflugustu leyniþjónustu í heimi og virku sendiráði á Íslandi) af afstöðu hennar gagnvart Bandaríkjunum? Hún er nefnilega ekki vinsamleg.

Trump mun krefjast "fair share" af Íslendingum þegar hann sér að þeir eyða aðeins 0,15% af vergri landsframleiðslu í varnarmál. Þetta veit utanríkisráðherra og er að undirbúa sig með því að skipa ráðherraskipaða öryggis- og varnarmálanefnd.

Svo er það hinn vandinn. Skessustjórnin er harðákveðin í að fylgja Evrópusambandinu fram í rauðan dauðann (í bókstaflegri merkingu) hvað varðar Úkraínu og inngöngu í ESB og þar með möguleikan á að Evrópuher verði stofnaður. Bloggritari telur að þá fyrst munu Íslendingar koma sér upp íslenskum her (að kröfu ESB sem við fylgjum í blindni í gegnum EES samninginn).

Ef Evrópuher verður stofnaður, það er næsta óhjákvæmilegt, þá verður Ísland að slíta á naflastrenginn við Bandaríkin. Og Evrópuherinn verður mun veikari en sá bandaríski, og því verður gerð skýr krafa um að Íslendingar axli ábyrgð á eigin varnir.

Varar Íslendinga við að vekja athygli Trumps

Getur íslenska lögreglan ein tryggt innanlandsfriðinn?

Í ansi breyttu þjóðfélagi, með miklum innflutningi erlends fólks, verður eðlisbreyting á því.  Einsleitni og samheldni hverfur.  Inn í þessum stóra hópi útlendinga (sem koma í gegnum hálf opinna landamæra) leynist margur svartur sauðurinn.  Sumir eru tengdir mafíustarfsemi en aðrir hryðjuverkahópum.  

Spurningin er því hvort að lögreglan sem er ansi fáliðug ráði við hóp manna (hvort sem þeir eru erlendir eða íslenskir), sem hafa illt í huga?  Það má minnast þegar tveir hryðjuverkamenn sem settu allt á annan enda í París með hryðjuverki 2015, fóru til Brussel og voru teknir þar. Það þurfti 200 belgíska lögreglumenn til að hreinlega að umkringja tvo einstaklinga.  Það þyrfti allt tiltækt lögreglulið höfuðborgarsvæðisins til að ráða við tvo einstaklinga.

Samkvæmt nýjustu opinberu upplýsingum frá Alþingi voru árið 2023 alls 895 starfandi lögreglumenn á Íslandi, þar af 704 menntaðir lögreglumenn. Á höfuðborgarsvæðinu hefur fjöldi lögreglumanna dregist saman frá árinu 2007, þegar þeir voru 339, niður í 297 árið 2023, þrátt fyrir að íbúum hafi fjölgað verulega á sama tíma. Sjá slóð:

Svar dómsmálaráðherra við fyrirspurn frá Þorbjörgu Sigríði Gunnlaugsdóttur um fjölda starfandi lögreglumanna

Þetta þýðir að hlutfall lögreglumanna á höfuðborgarsvæðinu er um 1,2 á hverja 1.000 íbúa, sem er lægsta hlutfallið á landinu.

Þó að nákvæmar tölur um skiptingu lögreglumanna milli götulögreglu og lögreglumanna sem sinna skrifstofustarfa séu ekki opinberar, hafa fulltrúar lögreglunnar bent á að í dag séu stundum færri en 20 lögreglumenn á vakt á öllu höfuðborgarsvæðinu, sem þýðir að aðeins 4–5 lögreglubílar séu tiltækir fyrir allt svæðið.  Þetta er stórkostleg fækkun frá árum áður þegar það voru 2-3 lögreglubílar í Hafnarfirði einum og sami fjöldi í Kópavogi. Þá er eftir Reykjavíkurlögreglan. Engar tölur eru til en áætla má að á árunum 1980 til 1990 hafi fjöldi lögreglumanna í Reykjavík verið á bilinu 250–300, en nákvæmar tölur eru ekki tiltækar. Samkvæmt upplýsingum frá 2019 voru 273 lögreglumenn starfandi á höfuðborgarsvæðinu, og þessi tala hefur staðið í stað í raun í áratugi, aðeins rokkað til um tugi. 

Bloggritari er að gerast áhyggjufullur vegna sífellt fleiri frétta um umsvif erlendra glæpagengja og jafnvel hryðjuverkamanna. Ræður íslenska lögreglan við þetta? Samkvæmt upplýsingum frá árinu 2019 voru 46 lögreglumenn starfandi í sérsveit Ríkislögreglustjóra. Þá var gert ráð fyrir að sveitin hefði 52 liðsmenn, en vegna niðurskurðar hafði þeim fækkað í 41! Þetta er eina vopnaða liðið sem Íslendingar hafa yfir að ráða.

Hefur bloggritari ekki bara rétt fyrir sér að það þarf að stofna heimavarnarlið sem getur brugðist við óvæntum hættum? Það gæti a.m.k. hjálpað lögreglunni ef út af bregður.

 

 

Umferðastokkurinn á Sæbraut framför?

Vinstri snillingarnir í borgarstjórn, sem eru illa haldnir af bílahatri, neyðast eftir sem áður að leyfa bílaumferð um borgina! Það er að segja ef þeir vilja vera kosnir aftur!

Þeir hafa reynt allt til að tefja umferð, fækkað akreinum, lagt fleiri þúsund hraðahindranir, ekki lagað götur eða malbika, sett umferðljós á hraðbrautir, fækkað bílastæðum bæði opinber stæði og hjá einstaklingum, ekki sett upp mislæg gatnamót (t.d. á gatnamótum Bústaðarvegar og Breiðholtsbrautar) neitað að uppfæra umferðaljós á erfiðustu gatnamótum landsins með gervigreind o.s.frv.

En nú er svo komið að þeir verða (tilneyddir) að gera eitthvað varðandi Miklubraut og Sæbraut. Nú er verið að kynna neðanjarðar stokk - umferðastokk upp á einn km. til að létta á gatnamótum.

Þetta hljómar vel en ef vel er skoðað, eru vinstri villingarnir að leggja stein í götu Þrándar. Í raun er ekki verið að bæta við akreinum, heldur að grafa þær niður! Á yfirborðinu á að vera græn svæði. Jippí, við vinnum segja þeir, 1-0 fyrir bílahatara gegn bíleigendum! En svo vantar húsnæði eftir x mörg ár. Þá verður farið í "þéttingu" byggðar og ofan á verða byggðir steinkumpala blokkir upp á 10 hæðir.

Er hægt að fara aðra leið? Já, t.d. mislæg gatnamót og engan stokk. Eða hreinlega að hafa þennan stokk neðanjarðar en halda akbrautum ofanjarðar eftir sem áður. 

Þessa hugmyndafræði á að beita annars staðar, í gegnum Garðabæ og Miklubraut. Á meðan eiga bílaeigendur að anda að sér bensín stybbu í umferðastokkunum! Mjög grænt eða þannig!

Og kostnaðurinn! Það eru alltaf til peningar í dýrustu umferðalausnirnar hjá Íslendingum. Jú, umferðamannvirkin þurfa að vera smart í útliti eða falin augum manna! Eða niðurgrafin, svo latté lepjandi 101 liðið þurfi ekki að horfa upp á umferðamannvirki, en getað dáðst að hjólreiðafólki og gangandi vegfarendum berjast áfram í norðan storminum! Já, við erum svo umhverfisvæn!  Má bjóða meira latté?